Noordzee oversteek naar Lowestoft 2010 
16/17 jun 2010 Den Oever - Lowestoft 133 nm |
Na een tijdje buffelen op het werk hebben we een lang weekend vrij genomen voor een lekker lange zeiltocht. Al sinds enige jaren zeilen we nu op de Noord- en Waddenzee en zo hebben we er de nodige zeemijlen opzitten. Maar tot een echte oversteek van de Noordzee is het tot nu toe dus nog niet gekomen (om dit in redelijke korte tijd te kunnen doen, moeten de omstandigheden wel enigszins gunstig zijn). Voor de komende dagen is de voorspelling dat een uitloper van het Azorenhoog stabiel blijft liggen ten westen van Ierland en dat resulteert in redelijk stabiel weer op de Noordzee, aangezien de depressies afkomstig van de oceaan dan worden omgeleid. De wind zal uit noordelijke richtingen blijven waaien en daarmee kunnen we dus zowel heen als ook terug zeilen. Het gaat dus eindelijk gebeuren: we gaan naar Engeland zeilen. Op woensdagochtend doen we eerst heel veel boodschappen voor de komende dagen (je wilt natuurlijk niet midden op zee zitten zonder eten en ander lekkers) en zorgen we dat de diesel- en watertanks vol zitten. Als we de laatste weerberichten binnenhalen zien we dat de windverwachting iets naar boven is bijgesteld en dat we zo'n 5-6 bft voor onze kiezen krijgen. Om 14:30 varen we de sluis bij Den Oever uit en hijsen we de (gereefde) zeilen. Met de ebstroom mee racen we de Waddenzee uit op weg naar open zee. De windrichting is NO en komt dus ruim in. We zakken eerst iets naar het zuiden af, zodat we de wind niet recht van achteren krijgen en daarnaast ook een veld met boorplatvormen omzeilen. Als we een meer westelijke koers nemen en verder op zee komen neemt de wind nog iets toe (tot max 32 knopen) en bouwen de golven zich mooi op. De golven komen schuin van achteren en geven ons dus af en toe een flinke snelheidsboost (met een max van 10,1 knopen op het log). Over de eerste 100 mijl blijft het gemiddelde ruim boven de 7 knopen en liggen we dus zeer ruim voor op schema (wat rekent met een gemiddelde van 5,5 knoop). Omdat het rond 18h nog niet is gelukt om een verse vis te vangen (we gaan veel te hard hiervoor), maakt Marijke maar 1 van de meegebrachte maaltijden klaar. Na een prachtige zonsondergang beginnen we met ons wachtsysteem (om de beurt zo'n 2 uur sturen, waarbij de ander binnen 'slaapt'). Rond 00h30 krijgen we de grootste verrassing van deze reis gepresenteerd: een groep van zo'n 5-6 witsnuitdolfijnen zwemt om de boot heen. Ze blijven ongeveer 20 minuten met ons mee zwemmen waarbij ze de mooiste kunstjes uithalen op de golven die de boot veroorzaakt. Wat een schoonheid! Helaas is het te donker om ze op film vast te leggen. Verder is het eigenlijk rustig op zee en wordt het leven aan boord een stuk comfortabeler als de wind iets afzwakt naar 5 bft. De scheepvaartroutes met de grote zeeschepen passeren we zonder problemen, mede dankzij onze AIS radar die alle benodigde gegevens van de schepen in de buurt weergeeft (naam, positie, snelheid, koers etc). Slechts 1x voeren we een kleine koerswijziging uit. Rond 9h30 leggen we vast in Lowestoft en kunnen we, nadat de havenformaliteiten zijn geregeld, de Engelse gastenvlag hijsen. Daarna eerst maar even wat slaap inhalen, aangezien dat er 's nachts niet echt van is gekomen. |
|
17 jun 2010 Lowestoft |
Aan het begin van de middag gaat onze wekker en nemen we een verfrissende douche. We liggen in de kleine haven van de 'Royal Norfolk & Suffolk Yacht Club' en in eerste instantie vraag je je af waarmee ze hier het predikaat koninklijk hebben verdiend. Totdat je de douchekraan opendraait en je de weelde ervaart van een koninklijke douchestraal: warm en krachtig. Na wat gegeten te hebben gaan we de stad Lowestoft verkennen. Erg bijzonder is het allemaal eigenlijk niet en we moeten flink zoeken naar een paar mooie plekjes. Natuurlijk is er zoals in elke Engelse badplaats een kermisachtige boulevard, en hier nemen we een lekker zonnig plekje op een terras. En als je dan na 20 uur varen denkt dat je een echte Engelse pint krijgt als je een biertje bestelt, zit je er mooi naast. De pint is een rasechte halveliter Grolsch en uiteraard kan ik hier niet over klagen. Terug in de haven maken we wat praatjes met het andere bootjesvolk hier. De meesten zijn ook Nederlanders, waaronder er meerdere zijn voor wie dit ook de eerste oversteek was. Alle anderen zijn vanuit IJmuiden vertrokken, de meest dichtbijzijnde Nederlandse haven, en hebben dus een nog iets kortere oversteek gehad. De mensen die hier al een paar dagen zijn hebben weinig wind gehad en redelijk wat moeten motoren, maar de anderen hebben het toch vooral over de harde wind. Na onze vakantie in Frankrijk in 2008 zijn we wel wat wind en golven gewend en toen was de boot nog aanzienlijk kleiner, dus voor ons was het wel ruig maar niet oncomfortabel. Als we ook met wat Engels bootjesvolk een praatje maken, kijken ze ons erg verbaasd aan als blijkt dat we morgen weer terug gaan. Voor sommigen is een nacht doorzeilen een noodzakelijk kwaad naar een nieuw zeilgebied, maar wij zien het als ontspanning. Een nacht op zee is immers zo bijzonder en met niets te vergelijken, en eigenlijk ook niet te beschrijven. 's Avonds genieten we van een prima maaltijd in de Royal Yacht Club en daarna niet te laat op bed, aangezien het van slapen morgennacht wel weer niet echt zal komen (windvoorspelling is weer 5-6 bft). |
|
18/19 jun 2010 Lowestoft - Oudeschild 125 nm |
Rond 12h00 (NL tijd) gooien we de lijnen weer los en zetten we de terugreis in. Voordat je hier trouwens de haven uit mag varen moet je eerst over de marifoon toestemming vragen van de havenautoriteiten (anders blijven de lichten op rood). De terugreis is eigenlijk het omgekeerde van de heenreis (klinkt logisch, maar hoeft niet altijd zo te zijn). We beginnen met zo'n 4 bft uit het noorden, die toeneemt naar 5 uit NNW en dan nog een beetje verder toeneemt. De koers is dus net iets meer aan de wind dan halve wind en dat zorgt voor de nodige helling. Deze keer komen de dolfijnen weer een bezoek brengen en gelukkig is het nu nog licht. Maar het bezoek is nu van korte duur en zijn we dus net te laat met de camera (helaas dus weer geen bewijs). Door de harde wind maken we weer een flinke snelheid en komen we veel te vroeg in de buurt van de Nederlandse kust. IJmuiden is geen optie omdat morgen de wind uit het noorden komt en dus gaan we maar tegen de ebstroom van de Waddenzee in. Om 9h leggen we aan in Oudeschild en gaan we snel te kooi. 's Middags staan we op tijd op om de WK wedstrijd van Oranje te kunnen zien. Daarna zitten we nog heerlijk in de zon uit de wind op het achterdek. |  |
20 jun 2010 Den Oever 13 nm |
Met weer 5-6 bft uit het noorden is de reis van Oudeschild naar Den Oever snel en gemakkelijk. Dit gemak komt onder andere doordat we gaan 'ouwewijvenzeilen' (met alleen de fok gehezen). Niet echt onze stijl, maar soms oh zo ontspannen en met met deze windrichting en snelheid snel genoeg. Terug in de haven krijgt DOEN van ons wat ze verdient: een flinke poetsbeurt van binnen en buiten. DOEN heeft zicht perfect gehouden tijdens deze reis en heeft ons veel vertrouwen gegeven voor al onze verdere plannen. |
|
