Voor deze vakantie is ons ultieme doel om voor het eerst droog te gaan vallen. Op naar het Wad dus. In Den Oever schutten we alvast naar buiten zodat we de Waddenlucht goed kunnen opsnuiven. We maken een mooie wandeling langs de dijk.
26 juni
Den Oever > Richel > Oosterom wantij
41 nm
Vandaag gaat het dan gebeuren: de eerste keer droogvallen. Omdat we hier totaal geen ervaring mee hebben (ook niet eerder op een ander schip), kiezen we een ruime en 'eenvoudige' plek: ten zuiden van de Richel bij Vlieland. Wat deze plek eenvoudig zou moeten maken is dat de bodem heel erg vlak is, niet te modderig en dat de Richel goede beschutting geeft tegen golven. We rekenen en rekenen en gebruiken de QuickTide app om ons ideale moment te plannen. Iets voor het middaguur komen we aan op de door ons bedachte plek. Langzaam en voorzichtig schuiven we DOEN de plaat op totdat we vast liggen. Het anker gooien we overboord en dan begint het wachten. Het duurt niet zo lang voordat we het water zien verdwijnen. Eigenlijk gaat dat heel snel. Als we vinden dat het water ver genoeg gezakt is gaan we van boord en lopen we om de boot. We liggen droog! En zodra je droog ligt, weet je dat je daar nog wel een paar uur ligt net zo lang totdat het water weer terug is. Alle tijd dus om van onze nieuwe omgeving te genieten. We maken een lange wandeling over de Richel en natuurlijk maken we een paar foto's. Omdat de wind ZW is, lijkt deze plek niet helemaal beschut te zijn tijdens hoogwater. Daarom besluiten we om met het opkomende water verder te zeilen naar een andere droogvalplek. Want waarom zou je op je 1e droogvaldag niet gelijk 2x droogvallen? Aan het einde van de middag kunnen we verder en we zeilen prachtig ten zuiden van Terschelling. Bij het Oosterom wantij varen we richting Terschelling totdat we op een diepte zijn waar we goed kunnen droogvallen. Daar is het nu nog te vroeg voor en dus gaan we eerst voor anker. Onze eerste droogvalnacht is eigenlijk heel weinig spectaculair. Doordat de bodem bij het wantij wat zachter is, merk je het droogvallen nauwelijks. En daarna is het absolute rust. We slapen heerlijk.
27 juni
Oosterom wantij > Nes (Ameland)
16 nm
We hebben de smaak te pakken en varen verder naar Ameland. We willen droogvallen naast de haven van Nes en dat blijkt lastiger dan gedacht. Er loopt namelijk een diepe geul door de droogvalplek en het duurt even voordat we door hebben waar de geul zich bevindt. We gooien het anker uit aan de goede kant van de geul en peilen de bodem. Tussen voorschip en achterschip zit zo'n 20-30 cm verschil en dat lijkt acceptabel. Als het water weg is blijkt dat we toch nog met het achterschip boven de geul zitten. We stappen dus maar aan de voorkant af. Van de havenmeesters krijgen we nog wat handige tips over de lokale situatie. Ook betalen we het ankergeld zodat je gebruik kunt maken van de faciliteiten van de haven. We zijn net op tijd terug op DOEN voordat een flinke onweersbui losbarst. En dan blijkt dat het beetje helling achterover dat we maken opeens erg nadelig te zijn: de afwatering van het dek loopt niet meer naar voren maar nu naar achteren de kuip in. Zolang de bui duurt zijn we in de weer om de afwatering te helpen.
28 en 29 juni
Nes (Ameland) > Lauwersmeer
22 nm
Vanuit Nes gaat het verder oostwaarts. Nu we het 1e vakantiedoel (= droogvallen) gehaald hebben, zetten we onze zinnen op het 2e vakantiedoel: de Duitse Wadden. Omdat er winddraaiingen en onweersbuien voorspeld worden, besluiten we het Lauwersmeer op te schutten zodat we daar een ankerplek kunnen uitzoeken die voor alle winden beschutting biedt. Na een nachtje en een heerlijke zomerse dag op het Lauwersmeer schutten we weer naar de buitenhaven zodat we morgen vroeg op pad kunnen.
30 juni en 1-2 juli
Lauwersoog > Juist (Duitse Wadden)
55 nm
Met zonsopgang verlaten we de haven van Lauwersoog. We hebben voor dit traject de keuze tussen een route over de Waddenzee en een route buiten de eilanden langs over de Noordzee. We kiezen voor dat laatste en zetten koers naar zee. Daar blijkt de wind toch meer oostelijk dan gehoopt en dus gaan we een paar uur aan de wind tegen de golven in knallen. De snelheid is prachtig, en het is een spectaculaire en natte tocht. Als we tussen Borkum en Juist de Oostereems opvaren wordt het water weer rustiger. We zeilen om Memmert heen en zeilen daarna naar Juist waar we iets na het middaguur aankomen en een plekje zoeken in de haven. Het is heerlijk om weer in het buitenland te zijn en we blijven dan ook een paar dagen liggen. De haven valt met laagwater droog maar daar heb je verder geen last van. Juist is (net als sommige andere Duitse Wadden) volledig autovrij en dat maakt het straatbeeld weer heel anders. Zo hebben de huizen hier dus geen oprit. We maken een paar mooie wandelingen en ook genieten we op het strand van het mooie zomerweer.
3-7 juli
Juist > Langeoog
24 nm
Er dient zich een weergaatje om weer wat verder naar het Oosten te zeilen. Tot nu is de wind of vrij hard of heel zwak en dan met onweersbuien en dus moeten we onze kansen pakken. Vandaag is de wind goed van kracht en richting en zeilen we in één tij 3 wantijen over. Op het Duitse wad is het even wennen qua navigatie omdat de Duitsers op de plekken waar het spannend wordt geen tonnen hebben liggen maar prikken (wilgentakken). Ivm met harde wind van de komende dagen kiezen we een geschikte plek in de ruime haven van Langeoog. Ook Langeoog is autovrij en hier kunnen we ons meerdere dagen goed vermaken. Naast de haven zit een Theestube waar ze heerlijke wafels serveren. Prima toeven hier. Vanuit de haven kun je meerdere mooie wandelingen maken en slechts 1 keer gebruiken we het treintje dat naar het dorp rijdt.
8-10 juli
Langeoog > Baltrum
8 nm
Na een paar dagen dient zich weer een weergat voor en besluiten we weer terug richting westen te gaan. De wind is al tijden westelijk en lijkt dat voorlopig ook zo te blijven en daarom lijkt het verstandiger om dus weer richting Nederland te varen. Het hoogwater is vandaag vroeg en het is niet ver zeilen en zo liggen we om 7h30 alweer bij Baltrum. Naast de haven van Baltrum ligt een redelijk beschutte droogvalplek en na dagen in havens gelegen te hebben willen we wel weer gaan werken aan onze droogval skills. In de eerste week van de vakantie leerden we droogvallen maar gaf dat ook wat onrust omdat we na elke keer droogvallen weer verder moesten omdat de droogvalplek bij hoogwater niet voldoende beschut zou zijn. Voor de komende dagen is weer harde NW wind voorspelt en zo krijgen we hier de kans om eens te kijken hoe het is om meerdere dagen achter elkaar droog te vallen op dezelfde plek (en dat dan ook met redelijk harde wind). We vallen droog op een mooi plekje naast de haven en vlak naast een geultje. Van dit geultje hebben we geen last en het trekt vele wadvogels aan. We hebben dus gelijk een vogelkijkhut van de boot gemaakt. Met alle laagwaters gaan we de kant op om het eiland te verkennen. Ook hier weer geen auto's en een ontspannen sfeertje. Het is een klein eiland en dat maakt het nog ontspannender. Eén keer verleggen we het anker iets zodat we in net wat dieper water komen te liggen. Het voordeel van droogvallen is dat je hiervoor niet ankerop hoeft, maar gewoon bij laagwater het anker uit de grond trekt en het iets verderop er weer in drukt. Vanwege de harde wind blijven we aan boord tijdens de hoogwaters. De kant bereiken in deze omstandigheden is niet heel eenvoudig. We leven dus met het ritme van het tij (actief tijdens laagwater en rustend tijdens hoogwater) en voelen ons dus net 2 wadvogels.
11 juli
Baltrum > Lauwersoog
58 nm
Als de wind weer iets is gaan liggen verlaten we Baltrum weer en zeilen verder naar het Westen. De tocht gaat langs Norderney, Juist en Borkum en daarna steken we de Eems over. Daar aangkomen is het inmiddels al lang na hoogwater en we maken daarom een ankerstop bij Ra waar we ruim 3 uur wachten tot er weer voldoende water staat om de tocht te vervolgen. Met het laatste licht komen we aan in Lauwersoog waar de haven erg vol blijkt te zijn. We pakken dan maar een plekje aan de buitenkant, wat later gewoon prima blijkt te zijn.
12-13 juli
Lauwersoog > Schiermonnikoog
6 nm
Er is familie op Schier en dus willen we graag ook hier een paar dagen doorbrengen. Het is een kort maar heerlijk stukje zeilen en al rond koffietijd zijn we op Schier. Hier kiezen we voor de mooie droogvalplek naast de haven. Door onze diepgang van slechts 45cm kunnen we ver doorvaren en krijgen we een mooie beschutte plek. We genieten van 2 heerlijke dagen op Schier, waarbij we zelfs een stranddag hebben.
14 juli
Schiermonnikoog > De Hon (Ameland)
13 nm
De wind is nog steeds westelijk en we maken daarom maar niet al te lange tochten. Voor ons zeilt vandaag een andere Dragonfly en daarvan leren dat we ook prima buiten de vaargeul slagen kunnen maken met het opkruizen. Doordat we jarenlang met diepe monohulls op het Wad hebben gevaren voelt het buiten de vaargeul zeilen nog wat onwennig. Maar goed voorbeeld doet volgen en zo kruizen we met een oog op de dieptemeter mooiere langere slagen naar Ameland. De oostpunt van Ameland is een uitgestrekte droogvallende zandplaat (De Hon) en daar gaan we eens kijken. We zijn er mooi op de tijd en niet veel later liggen we al weer droog. De bodem is echt prachtig vlak en mooi zanderig zodat we gewoon op blote voeten (en niet met laarzen) van boord kunnen stappen. We maken een lange wandeling over de zandplaat en over het strand van Ameland. De uitgestrektheid maakt dit tot een magische locatie. Als 's avonds het water weer terug komt blijkt dat er toch nog best wat golvan van zee zich een weg weten te vinden naar deze plek en wordt het dus een beete 'rock-tha-boat-ya'. Niet helemaal ideaal dus maar we komen er zeker nog eens terug op een wat rustiger dag.
15 juli
De Hon > Nes (Ameland)
11 nm
Met een W4-5 maken we er ook vandaag weer een klein stukje van. Het opkruizen buiten de geulen durven we steeds beter en we hebben aan Ramora een goede voorganger. In Nes kiezen we een plekje in de haven omdat de wind in de loop van de dag flink zal gaan toenemen. In overleg met de havenmeester leggen we DOEN op een plekje waar het net past (en wat gedoogd wordt zolang we beloven morgen weer weg gaan).
16 juli
Nes > Den Oever
46 nm
Doordat de wind naar NW is geruimd en de zon is gaan schijnen is de laatste etappe op het Wad prachtig zeilen. Het gaat mooi hard en in het Kimstergat verminderen we vaart omdat het daar wat krap wordt met de diepte. Als we het wantij daar hebben gehad gaat de vaart er weer in en vliegen we naar Den Oever. We schutten naar binnen zodat we de boot met het zoete IJsselmeerwater weer kunnen ontzouten.
17 juli
Den Oever > Stavoren
12 nm
Een lekkere zonnige dag waarbij de wind niet harder gaat dan 2 bft. Gelukkig heeft een Dragonfly maar heel weinig wind nodig en in iets meer dan 2 uur leggen we de 12 mijl naar Stavoren af.
