Van de Carieb naar de Azoren

1 mei Saint Martin	Al voor 8h staan we op de plaaatselijke markt om verse groentes en fruit te kopen. Er is hier ook volop keuze in de supermarkten, maar daar staat het in de koeling en dat houden we niet lang goed aan boord. Maar op de markt ligt alles lekker in de zon en dat is precies wat we zoeken. We werken een lange lijst af en keren terug naar de boot met een grote berg groentes en fruit. Daarna plunderen we voor de laatste keer een supermarkt en maken we de laatste dingetjes in orde op Doen. Morgen gaat het dan echt gebeuren. 's Avonds genieten we nog even van een maaltijd aan de wal met een goed stuk vlees aangezien we dat de komende weken zullen moeten missen (hopelijk vangen we wel weer veel vis).
2 mei Saint Martin > Atlantische Oceaan	We slapen nog even lekker uit en halen nog even vers brood en een volle gastank en dan zijn we klaar voor vertrek. Om 11h00 varen we Marigot uit en hijsen we de zeilen. Het is een grijze dag, maar de wind is een beetje ZO en hiermee kunnen we recht op ons waypoint (Flores) varen. Nog slechts 2092 mijl te gaan als we in een rechte lijn zouden varen. We worden nog even uitggezwaaid door een nieuwsgierige dolfijn en daarna verdwijnen Sint Maarten, Anguilla en Sint Barts achter de horizon.
3 mei Atlantische Oceaan	Afgelopen nacht bleef de wind prima staan alleen hadden we problemen met het nieuwe bedieningspaneel van de stuurautomaat. Na een tijdje ging de stuurautomaat steeds op standby, en dat is niet fijn. Gelukkig hebben we het oude bedieningspaneel nog en zo hebben we vandaag gelijk een oceaanklus: het vervangen van de bedienunit van de stuurautomaat. De klus valt mee en de oude unit doet het opeens weer perfect (was blijkbaar toch nog niet toe aan een pensioen). Het eerste etmaal halen we 122 mijl van de te varen afstand af. We zitten duidelijk nog in de tropen want het is erg heet, het verfrissende buitje maakte het weer een beetje koeler.
4 mei Atlantische Oceaan	Gisteravond viel de wind helemaal weg en afgelopen nacht hebben we gemotord. Het was helder weer en nu schijnt de zon volop. Vanochtend nam de wind langzaam toe en nu zeilen we met een zuidwestenwind (zeldzaam voor hier) lekker noordwaarts. Afgelopen etmaal halen we 102 mijl van te varen afstand af, nog 1862 te gaan.
5 mei Atlantische Oceaan	Afgelopen nacht kwam er van rusten weinig aangezien we bezig werden gehouden door een squall die wel erg lang bij ons bleef. Op een bepaald moment vonden we het wel prima (pikzwarte luchten, donders en allerlei soorten wind) en gingen de zeilen naar beneden, de motor aan en wij beide onderdeks. Gedurende de nacht klaarde het gelukkig op en in de ochtend waren we weer aan het zeilen. We leggen dit etmaal 102 mijl af, waarvan 84 mijl naar Flores. Het is wederom erg warm en tevens onze laatste dag in de tropen (vannacht zullen we boven de 23 graden noord komen).
6 mei Atlantische Oceaan	Voor het eerst kunnen we de hele nacht door zeilen. De wind was erg zwak dus hard ging het niet. Toch halen we dit etmaal weer 90 mijl van te varen afstand af en moeten we nog maar 1694 mijl. De wind is nu gedraaid naar NO en dat is precies waar we heen willen. De komende tijd blijft de wind uit deze hoek waaien en gaan we dus maar lekker opkruizen. Vanaf nu zit onze wereld onder een helling van zo'n 20 graden en dat is even wennen. Het weer blijft mooi.
7 mei Atlantische Oceaan	We stuiteren aan de wind richting Flores. De oceaan is een heerlijke klotsbak en we verlangen naar de lange oceaan deining. We moeten beide even wennen aan het gestuiter en de helling, maar maken wel veel mijlen deze dag. We komen 118 mijl dichterbij ons waypoint en dat maakt een hoop goed.
8 mei Atlantische Oceaan	De afgelopen nacht gaat de wind langzaam minder hard waaien en nemen de golven af. De rust keert weer terug op Doen helaas neemt de snelheid natuurlijk ook af. We halen het rif eruit en dobberen vrolijk richting Flores. We komen vandaag 84 mijl dichterbij en hebben nog 1493 mijl tegoed. Nu we noordelijker komen (we zitten nu ongeveer op de hoogte van de Canarische eilanden) wordt het ook merkbaar kouder en komen in de avondwachten de nodige fleeche-kledingstukken te voorschijn. We zijn gekleed alsof we gaan schaatsen in Nederland, lekkere watjes...! Voor het eerst maken we sinds hele lange tijd ook weer gebruik van een slaapzak. In de loop van de ochtend neemt de wind weer iets toe, alleen hebben we last van 2 kts stroom tegen en dus gaan we nog steeds langzaam richting Flores. Onder het genot van een strak blauwe hemel, met volop zon overdag en een schitterende sterrenhemel 's nachts.
9 mei Atlantische Oceaan	Gisteravond zien we tijdens het avondeten opeens 2 andere zeilboten aan de horizon. Door de enorme tegenstroom proberen we een slag naar het oosten te maken om te kijken of we minder stroom hebben. Helaas niet minder tegenstroom alleen passeren we de andere 2 zeilboten op ongeveer een mijl afstand. Erg bijzonder om 600 mijl vanaf St. Maarten te zijn en dan zo dichtbij 2 zeilboten te zien. We praten even over de marifoon en het zijn 2 Noorse boten (Time out en Rafi) zij zijn elkaar ook net toevallig tegengekomen. We zien elkaars lichten de hele nacht maar bij het op komen van de zon verdwijnen ze voor ons achter de horizon. En als je dacht dat we toen weer de oceaan voor onszelf hadden dan heb je het mis. We komen nog 4 vrachtschepen tegen allemaal op veilig afstand.
10 mei Atlantische Oceaan	Na een rustig nachtje slapen draait de wind tijdens de koffie opeens meer naar het oosten. Wat een feest we kunnen bijna recht op Flores af. En als dat nog niet mooi genoeg is we kunnen sinds vandaag weer vissen. Er drijven geen waterplanten/wier meer om ons heen. We vangen binnen een uur een mega Mahi Mahi van 1 meter. Lekker voor de lunch en doordat we genoeg stroom hebben zetten we de koelkast weer aan en bewaren we de rest voor vanavond en morgen. We zeilen nu al 9 dagen op de oceaan en ondanks dat we het 's avonds best koud vinden is het prachtig weer, we hebben elke dag zon en er is geen buitje aan de lucht.
11 mei Atlantische Oceaan	Doordat de wind iets ten gunste is gedaaid leggen we na 3 dagen eindelijk weer eens meer dan 100nm naar Flores af: 103 nm vandaag. We mogen nog 1212 mijl. In de lucht hangt wat hoge bewolking en daardoor zien we de hele dag een mooie halo om de zon. Even een blijk in het weerboekje leert ons dat dat het aanhouden van goed weer zou moeten betekenen.
12 mei Atlantische Oceaan	Ook vandaag weer een 100-plusser: 107 nm. Met nog maar 1105 nm te gaan komt de helft in zicht. Verder zitten we blijkbaar op een vliegtuigroute want we zien de hele dag vliegtuigstrepen in de lucht. Blijft een raar idee dat wij ervoor kiezen om weken over iets te doen wat een vlieftuig in een aantal uren kan doen.
13 mei Atlantische Oceaan	Vandaag staat in het teken van kleine feestjes. Afgelopen nacht hebben we 1046 mijl afgelegd en dat is exact de helft en vanmiddag zeilen we de 1000 mijl grens voorbij en kunnen we dus echt gaan aftellen...We hebben al een paar keer even een bezoekje gehad van dolfijnen en dat blijft een mooi en gezellig schouwspel. Het weer blijft prachtig af en toe wat wolken maar verder strak blauw. De watertemperatuur is wel dramatisch gedaald tot 19 graden. Niet meer heel prettig om mee te douchen.
14 mei Atlantische Oceaan	De wind is vandaag iets meer naar zuidoost gedraaid en daardoor kunnen we recht op ons doel af. Alleen is de wind ook in kracht toegenomen en varen we met een ZO 5-6 op de neus tegen de oceaandeining en de windgolven in. Het leven is daardoor ietsje minder comfortabel geworden, maar we beuken ons een weg richting Flores en komen gelukkig nog steeds elk uur een beetje dichterbij.
15 mei Atlantische Oceaan	Vandaag is het een "snert dag" en de nieuwe definitie daarvoor in de dikke van Dale is als volgt: een dag waarop het water met bakken over je boot spoelt, de helling meer dan 25 graden is en je onmogelijk in de boot kunt zijn, laat staan er kunnen koken. Er gaat dus een oer Hollands blik snert open. Grote voordeel snel te bereiden, schommelt niet snel uit de pan of je soepkom en is heerlijk voedzaam. Gelukkig blijft het binnen op enkele druppels na goed droog in de boot en zolang we in ons zeilpak buiten zitten is er niets aan de hand. Bijkomend voordeel is dat we heel snel op ons doel afgaan.
16 mei Atlantische Oceaan	Afgelopen nacht blijft de wind staan en ruimt nog iets meer zodat we de wind nu zo'n 60 graden van voren in hebben. We gaan daardoor nog steeds heel hard en hebben het afgelopen etmaal 136 mijl afgelegd een nieuw record voor deze terugtocht. We hoeven nog maar 635 mijl naar Flores. We hopen dat het nog een tijdje blijft waaien en dat we nog niet in de beruchte windstiltes van de Azoren terecht komen.
17 mei Atlantische Oceaan	Vandaag is het een prachtige dag, het is strak blauw de zon schijnt en de wind komt uit het zuid-zuidoosten. We zeilen dus heerlijk richting Flores en hebben nauwelijks last van helling. Het lijkt zowaar wel een cruise. We hebben de afgelopen dagen meerdere keren per dag bezoekjes van groepen dolfijnen gehad. Ze springen richting de boot en spelen daarna heerlijk bij de boeg.
18 mei Atlantische Oceaan	De afgelopen nacht speelt de wind een spelletje met ons: wind aan wind uit resp. motor uit, motor aan. Maar als het dag wordt staat er weer een windje en kunnen we nog steeds zeilend richting de Azoren. We moeten nog 360 mijl naar Flores en hopen en verwachten daar dinsdag aan te komen.
19 mei Atlantische Oceaan	De wind is nog steeds goed en we zouden dus bijna helemaal naar de Azoren kunnen zeilen. Alleen wordt het vanaf nu een motortochtje voor ons aangezien gisteren aan het einde van de middag de bevestiging van de voorstag van de mast afbrak met een harde knal. Opeens stond de mast te wankelen op het dek en moesten we heel snel handelen. Grootzeil omlaag, fok inrollen (dat kon gelukkig nog omdat de fokkeval de functie van voorstag overnam) en met een aantal lijnen zijn we de mast naar voren gaan ondersteunen. Hmm, dit is wel erg balen want we zeilden zo mooi. Is het erg? Ja, best wel maar het goede nieuws is dat de mast nog overeind staat en dat het is gebeurd op een afstand (nog 347 mijl te gaan) die we op de motor kunnen overbruggen. "Expect the unexpected" blijkt weer helemaal op te gaan op de oceaan. Na vandaag nog 230 mijl te gaan.
20 mei Atlantische Oceaan	Het is harder gaan waaien en de wind komt van schuin voor in en dat is niet fijn om te motoren (zeilen zou nog steeds prima gekund hebben) aangezien we tegen de golven in moeten beuken. En met elke harde golf beweegt de mast weer heen en weer en we hopen maar dat het allemaal goed zal gaan tot we morgen in Flores zijn.
21 mei Atlantische Oceaan > Lajes (Flores, Azoren)	Als het 's ochtends licht wordt zien we na vele dagen zee dan eindelijk weer land aan de horizon. Zoals inmiddels gewoonlijk, hebben we bij de koffie bezoek van dolfijnen en met een relatief rustige zee zijn het een paar prettige laatste uurtjes. De contouren van Flores worden steeds duidelijk en als we dichterbij komen zien we een prachtig groen bergachtig eiland. Om 13h00 lokale tijd varen we de kleine haven van Lajes binnen en als we vastliggen is de vreugde natuurlijk erg groot. We zijn er! En als we met medezeilers in de haven praten blijkt dat we het ook nog eens in een prima tijd hebben gedaan, er is zelfs één boot die er 35 dagen over heeft gedaan. Nadat we een verfrissende douche hebben genomen gaat de champagne open (Danzon super bedankt) en vieren we deze mijlpaal. We strekken onze benen door een beetje te lopen langs de haven, heerlijk.
22 mei Lajes (Flores, Azoren)	We dachten eigenlijk niet zo moe te zijn bij aankomst maar toch werden we vandaag pas om 10h30 wakker. Wat kan het toch heerlijk zijn om op een stilstaand bed te slapen. Na de koffie gingen we maar eens kijken wat er precies kapot is gegaan in de mast. Marijke gaat de mast in en verwijdert daar het restant van de afgebroken mastterminal van de voorstag. Daarnaast ondersteunen we de mast nog met wat extra lijnen. We meten de terminal op en gaan dan opzoek naar een vervangend exemplaar. Hier is dat niet aanwezig dus informeren we in Horta (op Faial, een dag varen verderop) en bij onze tuiger in NL. Al met al komen we vandaag niet heel veel verder dan de haven en het stadje. Wel gaan we lekker weer bij hetzelfde tentje eten als gisteren omdat het daar prima en gezellig was. Wat er op het menu staat verschilt per dag afhankelijk van of er een kip, koe, varken of vis wordt geslacht. Vandaag was het kip.
23 mei Lajes (Flores, Azoren)	Het slechte bericht vandaag was dat het onderdeel niet op de Azoren op voorraad is maar het goede nieuws was dat de tuiger in NL het nog wel had. En laat nou net Margo van de Poco Loco even in NL zijn en dit weekend weer naar de Azoren komen. Het onderdeel is vandaag verstuurd en als het goed is hebben we het dan zondag in Horta (Faial). Nu dat geregeld is kunnen we weer aan onze ontspanning denken en dan gaan natuurlijk de wandelschoenen bij ons aan. Eerst lopen we een tijdje door een prachtig glooiend boerenlandschap waar alles rust en vrede lijkt uit te stralen. De mensen zijn vriendelijk en de vogels fluiten vrolijke deuntjes. Wel is het bijzonder om na een lange hete zomer nu in het voorjaar terecht te komen. Alles is prachtig lentegroen en sommige bloemensoorten staan ook al in bloei. En natuurlijk is het aangenaam warm zoals dat in de lente hoort (we hebben gehoord dat het in NL weer een beetje fris is). We gaan echt ons best voor jullie doen om de tropische zon mee te brengen naar NL (tot de Azoren is het in ieder geval al gelukt). De wandeling ging verder nog langs een mooi pad dat afdaalde langs een stijle klif. Moe maar voldaan komen we na een paar uur weer terug in de haven en daar nemen we een verfrissende douche (er is alleen koud water dus het is echt heel verfrissend, brrr). Morgen gaan we eerst nog een andere wandeling doen en 's middags zullen we de zee weer op gaan op weg naar Horta waar we zaterdagmiddag denken aan te komen.
24 mei Lajes (Flores, Azoren)	Omdat we vanwege ons probleem met de mast op de motor naar Horta moeten, doen we dat het liefst met windstil weer zodat we dan geen last van de golven hebben. Vandaag en morgen is er weinig wind en een goed moment om te gaan. Maar eerst willen we nog een wandeling op Flores maken om ook de westkust te zien (die schijnt volgens de reisgids erg mooi te zijn). We nemen de bus naar het dorpje Lajedo waar de wandelroute begint. De bus is een moderne bus en net als we tegen elkaar zeggen dat dit toch wel een relaxte manier van vervoer is op een onbekend eiland en we omhoog rijden op een 14% helling, houdt de bus er mee op (gebroken koelvloeistofslang). Het is vanaf dat punt nog een half uur lopen naar Lajedo en aangezien we toch willen wandelen stappen we maar uit de bus en gaan te voet verder. In Lajedo zijn we wel toe aan koffie, maar het is een minidorpje met kerk maar zonder cafe. Dan beginnen we maar aan de wandeling en die blijkt echt weer prachtig te zijn. De wandelroute gaat over een pad dat ca 500 jaar geleden al is aangelegd en slingert zich van valei naar valei langs de westkust. We moeten veel riviertjes over en de uitzichten zijn ongekend. Ook komen we langs de voor Flores bekende 'orgelpijprots' (onderste foto). We hebben al vaak gedacht tijdens een wandeling dat het niet mooier kan worden dan dat, maar doordat we deze reis op zo veel diverse plekken en eilanden komen heeft elke wandeling weer iets unieks. Als we op zo'n 3/4 van de wandeling zijn blijkt dat de route niet verder gaat aangezien er een helling is ingestort. Ons plan was om aan het einde weer een bus of taxi te nemen, maar nu moeten we iets anders bedenken. We lopen richting een grotere weg en gaan proberen te liften. Al snel mogen we een stuk meerijden naar de hoofdweg en daar pikken we een nieuwe lift op bij iemand die ook naar de haven gaat. Om 15h00 zijn we weer terug bij DOEN en iets later nemen we afscheid van Flores en gaan we weer de zee op. We hebben iets meer dan 130 mijl af te leggen naar Horta. Het is helemaal opgeklaard en lekker warm in de kuip en tot zonsondergang komt de ene groep dolfijnen na de andere even langs. Van de zonsondergangen genieten we hier sowieso al erg aan gezien het laat is en gepaard gaat met een schemerzone. En vooral die schemerzone is erg fijn want in de Carieb was het echt alsof er een schakelaar werd omgezet en je zo van zonnig naar het pikdonker ging.
25 mei Horta (Faial, Azoren)	Na een rustige nacht op zee zien bij het ochtendgloren al de contouren van Faial aan de horizon. Bij de koffie komen de dolfijnen weer even buurten en rond 15h00 varen we de haven van Horta binnen. En dat is voor een zeezeiler een magische plek om te komen met je eigen boot. Horta is namelijk voor een zeiler wat de Alpe d'Huez voor een wielrenner is en de marathon van NY voor een hardloper is. En omdat het dus een verzamplaats is voor zeilers is het druk en mogen we 3-dik liggen aan de wachtsteiger. Morgen komt er misschien een plekje vrij. En zoals het hoort gaan we natuurlijk bier drinken in Peter Cafe Sport, het legendarische cafe in Horta waar al sinds lange tijd zeezeilers hun prestatie vieren. Het cafe is zo bekend dat er zelfs een straat is vernoemd naar de eigenaar (en deze straat heette eerst Rua de Vasco da Gama, inderdaad de grote ondekkingsreiziger).
26 mei Horta (Faial, Azoren)	Ze zijn er ook! Vandaag komen in Horta de Poco Loco en de Fidelis aan. Na het afscheid op Sint Maarten en meerdere dagen op de oceaan is het super gezellig om elkaar weer te zien en dat wordt natuurlijk gevierd. En waar kan dat beter dan in het wereldberoemde café voor zeilers: Peter's Café Sport.
27 mei Horta (Faial, Azoren)	In de Carieb was internet altijd bar slecht en zeiden we tegen elkaar: Op de Azoren hebben we weer internet (want dat zou zo zijn volgens de vaargids). Maar helaas, op Flores was het er wel, maar enorm traag en hier is het er helemaal niet. Maar we hebben nog een dongel uit Portugal en die zijn we vanochtend als eerste maar eens gaan opladen met een dongeltegoed. Daarnaast draaien we alle wasjes en zo zijn alle kleren en slaapspullen weer fris. Verder maken we het weer erg gezellig met Poco en Fidelis.
28 mei Horta (Faial, Azoren)	Hoera, vandaag zijn we al weer een jaar onderweg. Dat is natuurlijk een enorm lange tijd en eigenlijk voelt dat ook zo. De dagen op zee vliegen voorbij, maar de dagen dat we bij land zijn (en dat zijn gelukkig de meeste) maak je zoveel mee dat het, als je terugkijkt, als een eeuwigheid voelt. Nog ruim 2 maanden en dan zijn we weer in NL. Vandaag was een prachtige dag maar met nog steeds een temperatuur waar we aan moeten wennen. We hebben de terminal van de voorstag vandaag vervangen en onze mast staat nu weer stevig overeind.
29 mei Horta (Faial, Azoren)	We hebben vandaag een mooie korte wandeling gemaakt naar de top van de heuvel achter de haven. We hebben er een mooi uitzicht over de oude haven (zie foto) en achter het stadje ligt de huidige haven. Faial is ook een mooi eiland en Horta is een mooi stadje.
30 mei Horta (Faial, Azoren)	Horta is met name bekend om alle muurschilderingen in de jachthaven. Honderden meters van kadewallen, muren, straten zijn versierd met logo's en namen van boten. Het maken van een muurschildering zou geluk brengen en laten zeilers nou een erg bijgelovig volkje zijn. Resultaat is dat er overal dus muurschilderingen zijn. Patrick van de Poco Loco heeft een mooi blok oranje gemaakt en daar schilderen we samen met de Poco Loco, Fidelis en de Ostrea ons logo en naam. We doen erg ons best om het zo strak mogelijk te maken, maar we hebben één of andere oude tape nieuw gekocht en dat loopt een beetje door. Resultaat volgt de komende dagen.
31 mei Horta (Faial, Azoren)	Vandaag hebben we een scooter gehuurd om Faial te gaan verkennen. We rijden over een prachtig groen eiland. Langs de weg staan de meeste Hortensia's in de knop en af en toe bloeien er al een paar. Het is nu al mooi en zal over een maandje helemaal een prachtig gezicht zijn. We rijden eerst naar de Caldeira; de krater van een oude vulkaan. We rijden bijna in de wolken en vinden het erg koud op ons scootertje. De krater is een mooie groene oase van 500m diep en 2000m breed. We vervolgen onze weg via een alternatieve route, we gaan eerst steil omhoog, passeren een veerooster en rijden dan opeens op een gravel/zand/grint weg een leuke uitdaging voor 2 personen op één scooter. Na dit stuiter weggetje verkiezen we de grote weg en die is eigenlijk net zo schattig. We rijden naar het zuidwesten van het eiland waar in 1958 een vulkaan is uitgebarsten en een heel nieuw stuk land heeft toegevoegd aan het eiland. Er staat daar nu een vuurtoren midden in het land. Onder invloed van de zee en de uitbarsting is er een bijzonder kust ontstaan. We hebben tijdens deze reis al best wat vulkaanlandschappen gezien, maar dit is weer een heel uniek stukje. We warmen even op in het informatiecentrum en zetten de tour door langs de zuid kust van faial. Als we terug aankomen in Horta wacht ons een mooie verrassing...de Ostrea ligt achter ons in de haven. We gaan meteen even langs om te horen hoe het gaat. Het clubje is nu compleet en dat moet natuurlijk gevierd worden. We gaan uit eten in het "groene" tentje en laten ze daar nu uitgerekend voor ons een DJ hebben ingehuurd in een ruimte met bar en dansvloer. Het wordt een mooi groot feest.