Antigua, Barbuda, St Eustatius en St Barts
1 maart Antigua |
Het is weer de eerste van de maand en dus tijd voor mooie foto's. De foto's die we hier neerzetten, moeten jullie namelijk de hele maand zien als je bij de andere dagen wilt kijken en daarom willen we hier geen suffe foto hebben om het voor jullie ook wat leuker te maken. De eerste foto heeft Freek van de Indira gemaakt terwijl hij boven in de mast zit. Zoals je kunt zien, liggen we dicht bij een strandje en ook kun je zien dat het niet zo heel diep is (we hebben nog 1 meter water onder de kiel). Overigens is het water hier zo helder, dat je ook in het donker met het maanlicht nog steeds de bodem kunt zien. Na de lunch op de Indira gaan we met z'n vieren het eiland (Green Island) maar eens op, om daar vanaf het hoogste punt foto's te maken van de ankerplek. Na een erg hete klim door een landschap met vele stekelige planten (lekker in je strandoutfit), worden we beloond met een erg fraai uitzicht. Op deze foto is duidelijk te zien dat de golven vanaf de oceaan (het donkerblauwe water) worden gedemd door het barriererif (met daarchter het lichtblauwe water). Bij de laatste foto hebben we onszelf er even bij geplaatst om ons er later aan te herinneren dat we hier toch echt zelf waren (en DOEN ligt links achter ons). Wat een fijn plekje. |
|
2 maart Antigua |
FOTOSHOOT! Gisterenavond kwamen we er met de Indira achter dat we eigenlijk nog wel heel graag een paar zeilende foto's van onze eigen schepen zouden willen. Vandaag is een mooie zeildag met niet al te veel wind zodat we vol tuig kunnen varen (dan is een boot op haar mooist). We spreken af om naar Great Bird Island te zeilen en onderweg gaan we lekker dichtbij elkaar varen om foto's van elkaar te maken. Aan het einde van de dag zijn er in totaal ruim 300 foto's gemaakt en vele minuten video. We zijn nog lang bezig met het uitzoeken van de mooiste foto's en een kleine selectie zien jullie hier naast. Geniet met ons mee. |
|
3 maart Antigua |
We zitten al een tijdje ver van de bewoonde wereld (dus geen supermarkt of restaurant) en we moeten steeds creatiever zijn met het verzorgen van ons inwendige mens. Vandaag bakken we het eerste brood van deze reis. Tot nu hebben we ons altijd weten te redden met brood van een paar dagen en afbakbroodjes uit de oven, maar dat hebben we helaas niet meer. Marijke krijgt broodbakles bij de Indira en rond lunchtijd hebben we dan een versgebakken brood. Met onze gevulde magen gaan we met de bijboot op verkenningstocht tussen de eilandjes die bij ons in de buurt liggen. Bij enkele (onbewoonde) eilandjes gaan we aan wal en opeens staan we daar te dansen en zingen we het bekende Kinderen-voor-Kinderen liedje. Op een mooie plek tussen de eilandjes gooien we het bijbootankertje uit en gaan we snorkelen. Het koraal bereikt hier enorme afmetingen en ook zien we vele verschillende koraalsoorten bij elkaar. Na het snorkelen gaan we aan land bij Great Bird Island en maken daar een wandeling over het hele eiland (gezien de afmetingen van het eilandje moet je je hier niet te veel bij voorstellen). De zonsondergang vieren we vandaag met een heerlijke pina colada op de Indira. Daarna genieten we weer eens van de sterrenhemel aangezien de maan steeds later opkomt. |
|
4 maart Antigua |
Na al dagen in een 'hemels paradijs' te zijn, gaan we vandaag met de bijboot opzoek naar 'Hell's gate'. Dit kleine eilandje is helemaal door wind en water uitgesleten wat heeft geleidt tot vele kleine en grote gaten tussen de rotsen. Als we op het eilandje afvaren, zien we vrij snel de poort die vast Hell's gate moet zijn. We gaan aan land en daar blijkt Hell's gate een heel fijn plekje op deze aarde te zijn. Het water is er warm en ondiep en het zand is er lekker zacht. Daarnaast blijkt het eiland één grote speeltuin te zijn met allerlei plekjes die vragen om ontdekt te worden. Zo is het mogelijk om door een aantal tunnels te kruipen die dan weer uitkomen bij een klein poeltje. En er loopt een onderwatertunnel door een stuk van het eiland en het blijkt mogelijk om door die tunnel te zwemmen. Uiteraard klimmen we ook even omhoog en gaan daar bovenop Hell's gate staan. Het is dun stukje poreuze rots, maar gelukkig houdt hij het (we gaan maar even niet springen). De rest van de middag liggen we in het water en genieten we al snorkelend weer eens van de onderwaterwereld. |
|
5 maart Antigua |
We verplaatsen ons vandaag naar Long Island, waar we het anker uitgooien in Jumby Bay en de foto hiernaast kunnen maken. Houdt het dan nooit op met de mooie plekken? Nou, blijkbaar voorlopig nog niet. Is de foto dan misschien trucage? Nee, de kleuren zijn hier echt zo. |
|
6 maart Antigua |
Afgelopen nacht was het opeens 'Rock tha boat'. We dachten lekker beschut achter een rif te liggen, maar toch kwam er opeens een flinke deining binnenrollen die ons behoorlijk in beweging zette. Al vroeg ging het anker op om koffie te gaan drinken bij de Indira (onze wegen gaan na vandaag echt scheiden) die in Deep Bay ligt. Als we in Deep Bay aankomen staat ook daar de deining de baai in en na de koffie gaan we weer ankerop. Ondertussen worden de luchten donkerder en draait de wind naar zuid. Nu wordt het vinden van een rustige ankerplek nog lastiger en we kiezen dan maar voor het comfort van een jachthaven (Jolly Harbour Marina). Er blijkt een mega-supermarkt bij de haven de zitten en dat is precies wat we nodig hebben om de voorraden weer aan te vullen. |  |
7 maart Antigua |
De donkere wolken zijn weer weg alleen is de wind dat ook. Resultaat is een snikhete dag en dat terwijl we een praktische dag hebben met allerlei dingetjes doen. Groot is dan ook het genot als we 's middags klaar zijn en lekker naar het strand kunnen om daar een verkoelende duik in de zee te nemen. |
|
8 maart Antigua
|
Vandaag komt er familie, Marijke haar zus Anniek en man Robert komen een weekje aan boord. We maken in een Caribisch tempo de boot gastvrij, want wat is het hier warm in de haven. We pakken nog even een paar uur strand mee en dan komen geheel tegen het Caribische tempo Anniek en Robert binnen anderhalf uur vanaf het landen al aan op de boot. We ontvangen ze met de zelfgemaakte rumpunch en proosten op een mooie week. |
|
9 maart Antigua |
Vandaag laten we Anniek en Robert zien dat de kleuren van het water hier inderdaad echt zijn en dat we geen foto's bewerken. We zeilen richting het zuiden van Antigua met het kleine zuchtje wind dat er staat. Er zwemmen heel veel schilpadden langs de boot. Aan de zuidkant proberen we nog tussen twee riffen midden op de oceaan te ankeren, helaas ziet de ankerplek er onderwater niet betrouwbaar genoeg uit en besluiten we door te varen. We nemen nog wel eerst even een verfrissende duik in het azuurblauwe water, wat een leven. We zetten koers richting Falmouth harbour en gooien daar aan het einde van de middag het anker uit. Marijke en Anniek zwemmen nog even naar het strand en daarna genieten we op het achterdek van een mooie zonsondergang en de gezelligheid. |
|
10 maart Antigua |
Waar is dat feestje..., hier is dat FEESTJE! Na een flinke wandeling vandaag, trakteren we ons aan het einde van de dag op een barbeque op Shirley Heights, een bekende BBQ in het caribisch gebied. Met slechts zo'n 500 anderen kijken we vanaf een prachtig punt naar de zonsondergang. Na drie uur genieten van een 15-koppige steelband gaan we door met reggae en wordt er volop gedanst. Een erg mooi en geslaagd feest. |  |
11 maart Antigua |
Na 's ochtends een heuse expeditie boodschappen doen in de Carieb, gaan we lekker zeilen. We hebben na een tijdje een mega jacht in onze kielzog. We denken nog wedstrijdje doen? Maar nadat het mega jacht in een windvlaag uit zijn roer loopt slechts 100 meter bij ons vandaan laten we haar maar even voor. De rest van de tocht schippert Anniek ons door het blauwe water en komen we aan bij Green Island. Lekker zwemmen naar het strand en snorkelen. Ja neven, jullie papa kan al bijna een bommetje. We moeten nog een paar daagjes oefenen. |
|
12 maart Antigua |
We beginnen de dag met heerlijk rustig aan doen, koffietje, boekje lezen en veel rondkijken naar het paradijs waar we in liggen. Voor wat actie gaan we met de bijboot op pad naar het rif. Een spoed cursus snorkelen en daarna genieten van een prachtige onderwaterwereld. We zien meerdere soorten koraal waaronder vele soorten hersenkoraal en veel mooie gekleurde vissen. Voor de lichaamsbeweging zwemmen we nog even heen en weer naar het strandje. |  |
13 maart Antigua |
Vandaag relax dag 2, Thijs vliegt de boot uit en Marijke vliegt de mast in. Marijke gaat de mast in voor een controlerondje en maakt daarnaast foto's van de Nederlandse zeilboot naast ons; de Ile du Nord. Ook wordt Doen even in dit prachtige water op de foto gezet. Natuurlijk doen we nog een snorkelrondje en zien we daarbij nog een mooie rog en een paar hele bijzondere vissen (eentje met allerlei veren). Aan het eind van de middag brengen we de foto's naar de Ile du Nord en drinken daar gezellig een borrel. Terug op de boot zien we opeens een maansverduistering, een bijzonder schouwspel die na 10 minuten weer geheel voorbij is. Toch weer mooi meegepakt! |
|
14 maart Antigua |
Na een heerlijk rustig begin van de dag, varen we (voor ons nu al de derde keer) naar Falmouth Harbour. We zoeken nog even naar een handig plekje om Anniek en Robert af te zetten, maar uiteindelijk gaat het anker gewoon weer uit op de vertrouwde plek voor Pigeon Beach. Voor ons de mooiste plek van de baai met uitzicht op Montserrat (waar de vulkaan nog steeds aan het roken is). Met z'n vieren genieten we nog even van de Caribische zon en het verkoelende water. Zoals hier gebruikelijk is, zwemt er ook nu weer een rog bij de boot. Nadat de koffers zijn gepakt gaan we in 2 etappes met de bijboot naar de kant. Daar eten we nog even wat en vervolgens is daar het onvermijdelijke afscheid. We hebben weer eens enorm genoten van het kunnen delen van onze ervaring en we zijn blij dat Antigua aan Anniek en Robert een wel heel mooi stukje Carieb heeft kunnen laten zien. Het vliegtuig neemt Anniek en Robert weer mee terug naar Europa en wij keren weer terug naar Doen. Wel een raar idee dat zij morgen weer thuis zijn en wij nog vele mijlen moeten afleggen voordat we weer een kroketje kunnen eten. |
|
15 maart Antigua |
Tijdens het controlerondje in de mast van eergisteren, zagen we wat verontrustends in onze onderstagen (om precies te zijn: een scheur op de mastterminal van beide stagen). Na overleg met de tuiger in Nederland, besluiten we het hier direct te gaan vervangen. We gaan op pad naar de lokale tuigerij en daar zijn gelukkig de onderdelen op voorraad. Morgen zijn ze klaar en dan zullen we beide onderstagen gaan vervangen. Verder poetst Marijke zich suf op het rvs en ga ik de bo(o)tanische tuin op ons onderwaterschip maar eens aanpakken. In twee etappes (met een lekker lange pauze op het strand) worden romp, kiel en roer ontdaan van een grote hoeveelheid aangroei. |
|
16 maart Antigua |
Vanochtend halen we eerst de nieuwe stagen op bij de tuiger. Terug aan boord eten we een paar boterhammen met pindakaas en dan gaan we beginnen aan het vervangen van de stagen. Gelukkig gaat het allemaal volgens plan en na deze reis kan Marijke zo beginnen als 'rigger'. We wisten wel dat er veel stuk zou gaan tijdens deze reis, maar elker keer is het wel een teleurstelling waar je even overheen moet komen. Blijkbaar is dat de prijs die je moet betalen voor dit paradijselijke leven. De rest van de dag doen we dan ook alleen nog maar leuke dingen en 's avonds gaan we lekker aan wal voor het happy hour en een hapje eten. |  |
17 maart Antigua |
Een dagje 'blue-water-sailing' naar het noordwesten van Antigua. We zeilen langs de zuidkust en vervolgens aan de wind naar het noorden. In Deep Bay gaat het anker er weer uit en gelukkig is het water nu wat kalmer en helderder dan de vorige keer. Daardoor is het nu mogelijk om naar het wrak van de in 1905 gezonken Andes te snorkelen. Het water is nog wel een beetje troebel, dus was het even schrikken toen daar opeens de boeg van de Andes opdook. Inmiddels is het wrak flink begroeit en zwemmen er vele vissen in en rond het wrak. Terug op Doen genieten van de schildpadden die rond de boot aan het grazen zijn op de zeebodem. Het plan is om morgen naar Barbuda te gaan en aangezien de kans op internet daar klein is kan het dus even duren voordat er weer een update komt. |
|
18 maart Antigua > Barbuda |
Het is een kleine 30 mijl varen naar Barbuda en het tochtje is anders dan anders. Normaal vaar je in de Carieb tussen de eilanden op grote diepte, maar vandaag wordt het niet dieper dan 30 meter. Gevolg hiervan is dat de golven wat steiler zijn maar ook dat het water een prachtige kleur heeft. Barbuda is een geheel vlak eiland (de duinen op de Waddeneilanden zijn hoger dan het hoogste punt hier) en pas heel laat kunnen we 'land in zicht' uitspreken. Maar ruim daarvoor zien we iets heel bijzonders (en waar de vaargids al voor tipte). Het water rondom Barbuda is namelijk erg ondiep over een grote oppervlakte en ondiep water kleurt in de Carieb meestal turkoise. En dit turkoise water weerspiegelt in de wolken zodat de wolken aan de onderkant een groene gloed krijgen, en dat is dus wat we al vanaf een afstand zien. Er liggen veel riffen rond Barbuda en voor ons eerste plekje hebben we een 'makkelijke' plek uitgekozen voor het strand van Cocoa Point. 's Middags gaan we natuurlijk de kant op en daar belanden we gelijk op de plek waar Barbuda om bekend staat: de eindeloze stranden. Het hagelwitte zand, het turkoise water, de blauwe lucht en uiteraard her en der een palmboom. Het is het ultieme 'vakantie-folder' strand alleen staat het niet in een folder aangezien het tourisme hier nog niet echt ontwikkeld is omdat de bevolking dat niet ziet zitten. Of zoals de vaargids het beschrijft: "Barbudans see no benefit to changing their traditional lifestyle for one of being dressed up and employed to wait on tourists in exchange of better roads, more cars and Kentucky Fried Chicken." We lopen een stuk langs het strand en trappen wat lol in het water. In zo'n omgeving heb je maar echt heel weinig nodig om gelukkig te zijn. |
|
19 maart Barbuda |
De dag begint al vroeg met geweldig nieuws: ons nichtje Lisa is geboren. Het duurt nog even voor we dit wondertje zien, maar we zijn een trotse oom en tante aan de andere kant van de oceaan. Onze lichamen verlangen naar een wandeltocht en we maken er gelijk een sportieve dag van. Tegen de wind in peddelen we onszelf naar het strand (en blijkt het Princess Diana Beach te heten). We lopen een stukje noordwaarts en pikken daar de weg op naar de oostkust. Van een weg moet je je hier niet al te veel voorstellen, meestal is het niet meer dan een paar opzij geschoven stenen. Na iets meer dan een uur komen we bij de oostkust aan waar de Atlantische Oceaan er flink op los beukt. Na een paar boterhammen lopen we naar het zuidoostelijke punt: Spanish Point. Hier gaan de schoenen uit en vervolgen we onze weg langs de kustlijn maar dan lekker met de voetjes in het water. We komen langs een paar hele mooie ankerplekjes en daar gaan we morgen maar eens naar toe varen. Ook heeft de natuur nog een heerlijke relax-fauteuil neergezet waar je zo'n 10 cm boven het water zit. Uiteindelijk zijn we 5 uur na vertrek weer terug op Doen en toen was het natuurlijk de hoogste tijd voor een verfrissende duik. |
|
20 maart Barbuda |
We gaan ons vandaag verplaatsen van de ankerbaai bij Cocoa Point naar de ankerbaai bij Spanish Point. Zoals gewoonlijk, bereiden we de tocht voor met de vaargids en zetten we een route uit met de GPS kaartplotter. Alleen staat er dit keer een tekst in de kaart van de GPS: "This area is encumbered by numerous coralheads ... There is no single course that will lead trough this area. Put a man in the rigging and eyeball." Ehm, een man in de mast hijsen? Gelukkig heeft Marijke lange benen en hierdoor functioneert Marijke op het voordek als onze 'man in the rigging'. We wachten tot het middaguur zodat de zon hoog aan de hemel staat. Dan zie je namelijk goed waar de koraalriffen zich bevinden. In een klein uurtje leggen we het tochtje met soms het hart in de keel af. Het water is gelukkig helderder dan de afgelopen dagen en zonder problemen bereiken we de ankerplek. Daar varen we tussen de riffen door totdat we minder dan 1 meter water onder de kiel hebben en het anker uitgooien (op slechts 30 meter van een rif). Tijdens het tochtje hebben we ook nog brood gebakken en dat smaakt direct goed op deze nieuwe paradijselijke plek. We springen na de lunch overboord en snorkelen bij het rif dat echt vlak naast Doen ligt. We zien prachtig koraal, vele vissen en ook een rog lijkt zich er helemaal thuis te voelen. 's Middags pakken we de bijboot en gaan we naar één van de strandjes. En 's avonds is het licht van de maan en de sterren voldoende om de bodem naast de boot te kunnen zien. Het water is zelfs zo helder, dat we onze schaduw van het maanlicht kunnen zien op de bodem. En als we vervolgens weer naar de sterrenhemel kijken, vallen er ook nog een paar. Je zou bijna wensen dat je hier voor altijd mocht blijven. Barbuda is echt niet verkeerd hoor. |
|
21 maart Barbuda |
We hebben ons plekje weer eens helemaal gevonden. Als we aan wal gaan om even de benen te strekken komen zoals hier gewoonlijk is niets of niemand tegen behalve een paar wilde ezels. Die hadden we al gehoord vanaf de boot en ook de ezels lijken zich helemaal thuis te voelen op Barbuda (wie nou nog durft te zeggen dat ezels niet slim zouden zijn). Van de ezels hebben we het warm gekregen en daarom gaan we uitvoerig het aquarium bekijken waarin we ons bevinden. De vele koraalsoorten samen met het ongekend heldere water maken het tot de perfecte snorkellocatie. We hebben ook video-opnames hiervan gemaakt en zullen dat proberen up te loaden als er een goede internetverbinding is (en wie weet hebben we dat nog voordat we weer terug in Nederland zijn). |
|
22 maart Barbuda |
Ook vandaag houdt deze plek ons hier vast, misschien dat we morgen weer eens een stukje gaan varen. Het tempo ligt deze maand een beetje laag, maar we zien dan ook zulke mooie plekken dat we soms echt denken: waarom zouden we hier weg gaan? Met ons huidige tempo gaan we de Maagdeneilanden (zowel BVI als USVI) links laten liggen en hebben we voor ons nog St. Barts, St. Eustatius, Saba, St. Maarten en Angiulla liggen wat we allemaal nog willen zien. Begin mei verlaten we de Carieb vanuit St. Maarten en dus hebben we nog zo'n 6 weken voor zojuist genoemde eilanden. En dat is eigenlijk nog heel lang en dus gaan we het rustig aan blijven doen. Daarnaast merken we dat het ons prima bevalt om niet door de Carieb te racen en wat langer te blijven op plekken die ons erg goed bevallen. Hierdoor gaan we vast andere mooie plekken missen, maar hoeveel mooier kan het nog worden vragen we ons dan af. Zoals gezegd, ook vandaag zitten we nog lekker op ons plekje bij Spanish Point en vermaken we ons weer op en om de boot. Inmiddels hebben we kennisgemaakt met de boot die iets verderop ligt en de Hongaarse schipper viert dat dit zijn 110ste! bezoek is aan Barbuda (in 1977 is hij op Antigua aangekomen). Geef hem eens ongelijk. |
|
23 maart Barbuda |
Om te voorkomen dat we ons anker voorgoed vastmaken aan deze bodem, gaan we maar weer eens een stukje zeilen. Uiteraard niet voordat we nog een laatste duik hebben genomen in het heldere water. Overigens is zo'n ochtend duik helemaal niet verkeerd hier, want oh wat is het warm (en laten we nou net vernomen hebben dat de gevoelstemperatuur in Nederland ver onder het vriespunt ligt). Het eerste stukje varen we voorzichtig tussen de koraalriifen door naar dieper water. Daar aangekomen hijsen we de zeilen en krijgen we een tochtje van ruim 2 uur in een ongekend mooi zeilgebied (wind, zon, vlak water en langs het strand). We ronden Palmetto Point en gaan vanaf daar noordwaarts. Dit is een 17km lang strand en je kunt eigenlijk overal waar het je bevalt je anker uitgooien. Dat doen we dan dus ook maar en zo liggen we vlakbij het strand met geen boot of iets in onze omgeving. Beide foto's zijn gemaakt op de plek waar we nu liggen. Op de foto vanaf het strand zie je achter ons Doen rustig liggen in het blauwe water. 's Middags lopen we een flink stuk over het strand en elke keer als weer droog zijn (en daardoor heel heet worden) nemen we even een duik in het water. |
|
24 maart Barbuda > Antigua |
In Nederland is het akelig koud en we proberen solidair met jullie te zijn door zoveel mogelijk in de schaduw van de zeilen te gaan zitten (zodat we een beetje 'kou' voelen). Het zeiltochtje van vandaag brengt ons van het paradijselijk Barbuda terug naar het normale bestaan van Antigua. Nog 1x gaan we even kort naar Antigua om onze tanks te vullen en boodschappen te doen. Als we na een heerlijke zeiltocht aanleggen bij het tankstation van de jachthaven is deze echter net dicht. Omdat we nu toch hier zijn, gaan we dan maar in de haven liggen. We krijgen het zelfde plekje als de vorige keer en we weten gelukkig nog de weg naar het strand. Na het strand halen we de eerste lading boodschappen aan boord (zoveel als we kunnen vervoeren). Morgen nog een keer en dan is alles wat we de afgelopen tijd gegeten hebben hopelijk weer aangevuld. |
|
25 maart Antigua |
Vandaag is onze laatste dag op Antigua en staat dus in het teken van afscheid nemen. Een maand lang hebben Antigua en Barbuda ons vermaakt en als we ooit nog eens een boot zouden gaan huren in de Carieb dan zou het hier zijn. Na het plunderen van de supermarkt en uitklaren bij de douane en immigratie, kunnen we wederom nog even lekker naar het strand. Wel zijn we op onze hoede aangezien we gisteren bij het binnenvaren een enorme haai zagen zwemmen (met een kleintje erbij). Normaal zitten Caribische haaien niet in de kustwateren, maar we hebben inmiddels gehoord dat ze hier soms naar de mangroves komen om hun jongen te baren en het lijkt erop dat deze dat ook heeft gedaan. Terug in de haven liggen we opeens met 3 Nederlandse boten op een rij (Barnstormer en DixBay zijn erbij gekomen) en dan zo wordt het hier toch weer gezellig. Morgen gaan we richting St.Eustatius maar omdat we dit wel ver vinden zullen we eerst een korte (nacht)stop in Nevis of St.Kitts maken en dan overmorgen naar St.Eustatius. En als laatste traktatie hebben we voor jullie bij de video's er weer eens een nieuwe bijgezet. Het zijn de opnamen die gemaakt zijn tijdens de 'fotoshoot' van eerder deze maand. |
|
26 maart Antigua > Nevis |
Vandaag nemen we na een maand vol strand- en snorkelplezier afscheid van Antigua. We zeilen richting Nevis, we hebben de wind eerst 150 graden invallen en we racen er vandoor. Helaas draait de wind en moeten we plat voor het lapje. We gaan maar afkruisen want op deze koers komen wij niet echt snel vooruit. We zijn ruim voor de zonsondergang op Nevis en pakken daar een meerboei op. In de kuip genieten we van een mooie zonsondergang. |
|
27 maart Nevis > St. Eustatius |
Vandaag gaan we richting Nederlands grondgebied en dus begint de dag geheel in traditie met regen, veel regen. We blijven nog een uurtje langer liggen en varen om 8 uur weg. Er staat weinig wind, maar aangezien wij niet ver hoeven te varen slechts 32 mijl, zeilen we rustig verder. In de loop van de middag komt het zonnetje er gelukkig weer bij. En dan gaat het mooie geluid, rrrrrrrrrrrrrrr, maar deze keer wel heel hard. We hebben beet, maar waarschijnlijk één of ander monster en die verdwijnt met aasje en al weer de zee in. Helaas weer geen vis gevangen. Aan het einde van de middag komen we aan bij Oranjestad op St. Eustatius. In de gids stond al vermeld dat dit niet echt een beschutte ankerbaai is en dat is een understatement. De oceaandeining komt hier vrolijk de baai binnen rollen en de boot schommelt alle kanten op. We willen toch wel graag dit stukje Nederland in de Carieb zien en nemen het schommelen voor lief. De tactiek die we gaan uitvoeren is om zoveel mogelijk aan land te zijn en niet op de boot. We eindigen deze dag dan ook met een verkennende wandeling over Statia. Op de eerste foto zie je het gerestaureerde Fort Oranje. Als we verder lopen horen we een oorverdovend gekrijs als we iets verder lopen zien we 5 prachtige papegaaien op de hoogspanningskabels zitten. Er is hier eigenlijk nog niets echt Nederlands, ze spreken voornamelijk Engels, de US dollars komen uit de pinautomaat, alleen is er wel een bureau voor Jeugd en gezin, toch nog iets typisch Nederlands. |
|
28 maart St. Eustatius |
Op St. Eustatius staat een mooie vulkaan waar je omhoog kan lopen en zelfs een wandeling de krater in. Laten onze lijven nou echt snakken naar een stevige wandeling en dus hoeven we niet lang na te denken over het dagprogramma. We lopen de Quill op en dat is ooit verkeerd vertaald naar het Engels. De Nederlanders noemden de vulkaan namelijk Kuil. We lopen allereeerst naar het uitzichtpunt en hebben daar een mooi uitzicht over het gehele eiland. Aangezien het dan nog rond het middag uur is, nemen we ook de wandeling de krater in. Via een pad over enorme stenen, klauteren we vaak aan lijnen naar beneden de krater in. Na een pittige afdaling lopen we rond in de krater en klimmen daarna weer terug omhoog. Terug op Doen nemen we een verkoelende duik en snorkelen nog even. Geheel volgens de tactiek gaan we eten op de kant. |
|
29 maart St. Eustatius > St. Barts |
Na een prima nachtrust, beginnen we de dag rustig en tijdens de koffie overwegen we het plan voor vandaag: of we gaan naar Saba, of we gaan naar St. Barts. Uiteindelijk kiezen we voor St. Barts omdat we met de wind van vandaag er lekker naar toe kunnen zeilen. Als we St. Barts naderen, zien we al van grote afstand (nog 8 mijl te gaan) veel boten aan het zeilen. Dat kan niet anders dan dat dat hele grote boten zijn. Als we het eiland nog dichter naderen blijkt het een grote drukte te zijn. Normaal ankeren de boten in de ankerbaai bij Gustavia maar nu is de gehele kust in gebruik als ankerplek. We vinden nog net een plekje wat toch vlak bij Gustavia is. We kijken om ons heen en zien alle megajachten die we tot nu toe gezien hebben om ons heen liggen. Even Google-en leert ons dat we midden in de Bucket Regatta terecht zijn gekomen. Deze regatta is voor boten van 31 meter en langer, en wij kunnen dus niet meedoen. Wel doen er maar liefgst 5 J-klasse schepen mee (en daarnaast nog zo'n 30 andere schepen). Dit zijn de allermooiste zeilboten ter wereld en het is voor het eerst sinds 1936 dat er 5 J-klassers tegelijk tegen elkaar strijden in één race. We hebben nu al zin in morgen. |  |
30 maart St. Barts |
Vanochtend vroeg begon het te regenen en eigenlijk is het de hele dag niet echt lekker opgeklaard (we hebben de zon voor de verandering de hele dag niet gezien, wel goed voor ons zonnecreme verbruik). Maar desondanks hebben we weer eens een onvergetelijke dag. De J-klassers mogen als eerste starten en het blijkt dat de startlijn vlak bij ons ligt. Vanuit de kuip (die ons gelukkig beschutting geeft tegen de regen) kunnen we de strijd erg mooi volgen. En vooral het spektakel voor de start is mooi, alleen wel jammer dat de Nederlandse Lionheart te vroeg start en een extra rondje moet maken en deze achterstand later helaas niet meer goed kan maken. Na de J-klassers volgt de start van de andere mega-jachten en zo krijgen we een urendurend schouwspel voorgeschoteld. Normaal zien we deze superjachten alleen maar stilliggen en het is erg mooi om deze jongens te zien zeilen. Als de J-klassers gefinished zijn (ook de finishlijn zien we vanuit onze kuip), gaan we de haven in om de intocht van de schepen te zien. De winnende J-klasser is de Hanuman (de bovenste foto) en de stemming is daar uiteraard goed. De Nederlandse Lionheart (van de TomTom baas) staat hiernaast en dit is onze favoriet. Overigens zijn 3 van de 5 J-klassers die hier nu zijn in Nederland gebouwd. Het feest barst echt los als er een erg groot schip met dansende bemanning in verkleedkleding met luide muziek de haven binnenkomt. Verder is het hier in de haven natuurlijk één groot jetset-feestje met het bijbehorende uiterlijke vertoon. Als we uiteindelijk weer terug komen bij Doen is de wind gedraaid en liggen we opeens niet meer zo beschut. Maar het is dan al bijna donker en we zullen dan nog maar een nachtje moeten schommelen. |
|
31 maart St. Barts |
Vandaag is de laatste dag van de regatta en we gaan er dus lekker voor zitten. 's Ochtends gaan we aan wal om onder het genot van koffie met croissants te kijken hoe de superjachten zich klaar maken voor de wedstrijd en hoe ze één voor één de haven verlaten. Dat is nog een heel gedoe aangezien de meesten met 2 ankers in de haven liggen en zo dus de nodige ankerkettingen over elkaar liggen. Maar daar is weer iets opgevonden en zo zijn er verschillende bootjes met duikers druk bezig om alle ankers in de juiste volgorde los te maken. Als bijna alle boten weg zijn gaan we terug naar Doen om de start van de J-klasse te zien. Het weer is stukken beter dan gisteren en het is een prachtig spektakel om te zien. De wind is vandaag iets gedraaid en daardoor gaan na de start direct de spinnakers omhoog. Ongekend mooi is het om de 5 J-klassers onder spinnaker tegen elkaar te zien strijden. De eerste 4 foto's zijn van de J-klassers. De foto's van vandaag zijn overigens gemaakt met de videocamera omdat we daarmee kunnen inzoomen (maar de kwaliteit is dus wel wat lagen dan die van de fotocamera). Na de J-klasse komen de andere superjachten aan de startlijn en ook daar gaat het hard. Omdat het toch de laatste dag van de maand is, hebben we gewoon wat extra foto's voor de zeilliefhebbers. De boten op de foto's zijn dus een verzameling van de grootste zeiljachten die er op de wereld rondvaren. De grootste die er tussen vaart is de Maltese Falcon, een 88 meter lange driemaster. Toen die van start ging kwam er net een flinke bui met veel wind en nog nooit eerder hebben we een zeilboot zo snel zien varen. Na al het spektakel zijn we ankerop gegaan opzoek naar een rustiger plekje aangezien het water erg ruig is waar we nu zijn. We varen een klein stukje en laten het anker weer zakken in de veel rustigere baai van Colombiere. |
|
