Azoren en weer terug naar Europa

1 juni Horta (Faial, Azoren)	Na het mega feest van gisteravond doen we het vandaag lekker rustig aan. We kijken overdag een filmpje en maken onze muurschildering af.
2 juni Faial > Sao Jorge Azoren	Vandaag gaan we verder naar het volgende eiland. Maar voordat we gaan, zwaaien we de Poco Loco, Fidelis en Ostrea uit (zij gaan een bustourtje maken over het eiland). We hebben een fantastische tijd samen gehad, helaas gaan de Poco en Fidelis nu naar de Middellandse Zee en wij richting Nederland. De Ostrea hopen we onderweg nog weer tegen te komen. We zeilen richting Sao Jorge en zijn heel blij dat we weer een zeilboot zijn nu onze voorstag weer gemaakt is. Zeilen tussen de eilanden is nog een beetje vervelend. De wind valt af en toe weg, we hebben best wat stroom tegen en er staat een hobbelig zeetje, maar we zeilen en de zon schijnt. Het uitzicht op de eilanden is prachtig. We zien onderweg op een afstandje ook nog een groepje walvissen.
3 juni Sao Jorge, Azoren	Vandaag doen we wat klusjes aan de boot. Gisteren kwamen we er tijdens het zeilen achter dat de stuurautomaat het niet meer deed. Dat is voor een oversteek een onmisbaar bemanningslid dus wordt vandaag meteen alles bekeken. We hebben een extra stuurautomaatcomputer en die wordt als eerste vervangen. Helaas is daarmee het probleem niet verholpen. Thijs speurt verder op internet en haalt daarna de hele bedieningsarm uitelkaar. Daar blijkt inderdaad de storing te zitten (een koolstofborsteltje zit vast en daardoor wertk de motor niet meer). De motor wordt schoongemaakt en het koolstofborsteltje gaat weer vrolijk op en neer. Alles wordt weer in elkaar gezet en teruggeplaatst en als we de stuurautomaat aanzetten is het natuurlijk spannend wat er gebeurd. Gelukkig werkt het weer prima. De foto is trouwens gisteren gemaakt, maar door de regen lukt dat vandaag niet meer (maar een zonfoto is mooier dan een regenfoto vandaar dan toch maar even de zonfoto).
4 juni Sao Jorge, Azoren	Na de regenachtige dag van gisteren, werden we vandaag wakker met een heerlijk zonnetje. Na de koffie zijn we eerst maar eens door het stadje gaan lopen en kwamen we (voor het eerst sinds 5 weken) weer eens in een supermarkt). De lege kastjes zijn nu weer aangevuld met allerlei lekkers. Na de lunch gaan we een stukje wandelen. Toen we eergisteren kwamen aanvaren zagen we een stukje verderop prachtige kliffen en in die richting zijn we gaan lopen. Het was niet echt een wandelroute, maar via een uitgestrekt weiland en uiteindelijk toch een wandelpad (of was het een geitenpaadje?) kwamen we toch waar we wilden zijn. En zoals dat gaat met kliffen, houdt dan opeens de grond op en kijk je over een diepe rand naar beneden waar de zee op de rotsen beukt. Een indrukwekkend gezicht maar toch ook wel een beetje eng. Op de onderste foto staat Thijs op een klif iets verderop. Als je goed kijkt, zie je bovenop een stipje staan, dat is hem. Een erg mooi uitzicht maar niet echt een plek voor een lange pauze. De terugweg gaat via een kleine krater waar een ruïne staat van een eeuwenoude boerderij en nu een stel koeien en geiten aan het grazen zijn.
5 juni Sao Jorge, Azoren	De zon staat 's ochtend vroeg al heerlijk in de kuip en het is bijna windstil. Het wordt een heerlijk warme dag met veel zon. We genieten volop van het warme weer, want eerlijk gezegd vonden we het nogal koud de afgelopen dagen. We zijn dus ook nog niet toe aan het koude weer in Nederland. Verder doen we nog wat schoonmaakklusjes aan de boot en maken dankbaar gebruik van het goede internet. We moeten natuurlijk het één en ander voorbereiden voor onze terugkomst in Nederland. Morgen willen we verder varen naar Terceira en daar hebben we nog een beetje diesel voor nodig. Thijs wil gaan tanken maar de pomp is kapot. Een probleem zou je denken, maar met de super aardige havenmeester ben je hier zo geholpen. Hij haalt even zijn auto en brengt Thijs met 2 jerrycans naar het tankstation. Aan het eind van de middag komt de Ellinor binnen varen en drinken we gezellig een drankje met Petra en Kees.
6 juni Sao Jorge > Terceira	We varen om 8 uur weg uit het schattige mini haventje van Velas. Onderweg naar Terceira genieten we van de mooie ruige kust van Sao Jorge, die af en toe wordt onderbroken door een waterval. Achter de kust is een mooie lappendeken te zien van weilanden die afgescheiden worden door muurtjes en bos. Wij vinden de Azoren prachtige eilanden, mocht je nog een vakantie zoeken en van wandelen en natuur houden dan zijn deze eilanden een absolute aanrader. Bezoek dan wel meerdere eilanden in één reis. We krijgen halverwege nog bezoek van een groep dolfijnen, wat blijft het mooi om te zien hoe ze rond de boot spelen. Ook zien we een grote groep dolfijnen jagen op een middagmaaltijd. Om 17 uur varen we de haven van Angra do Heroismo binnen. Deze plaats is al eeuwenlang een veilige haven voor zeevaarders en onder andere Charles Darwin en Vasco da Gama (en vele andere ontdekkers van de 'nieuwe wereld') gingen ons voor. We genieten van een zonnige avond en maken een korte verkenning door de stad. De stad is net zo mooi als de naam, daarover later meer.
7 juni Terceira	Volgens goed Portugees gebruik beginnen we dag met sterke koffie en een nata. De nata's die we vandaag hebben zijn nog heerlijk warm en knapperig en misschien wel de lekkerste van Portugal. Na een paar kleine klusjes aan de boot gaan we de stad uitgebreider verkennen. Angra do Heroismo kreeg in 1534 als eerste plaats in de Azoren stadrechten en heeft sindsdien een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van de Azoren. Als je Angra bezoekt, zie je niet één maar meerdere steden omdat het invloeden heeft vanuit Europa, Latijns-Amerika en Azië vanwege de eeuwenlange internationale handelsfunctie. Onze reisgids (de Bradt, echt een superfijne) heeft een mooie wandelroute door de stad uitgezet waarbij we langs de mooiste plekjes komen. Doordat we zo onder de indruk zijn, vergeten we foto's te maken en pas op een hoog punt pakken we de camera om een overzichtsfoto te maken. De bovenste foto is overigens ons plekje waar we nu liggen. Vanuit onze kuip kijken we zo naar de stad die sinds 1983 tot het UNESCO werelderfgoed behoort. Als we langer blijven zullen we nog wat meer foto's proberen te maken en te plaatsen. Hoe lang we hier blijven weten we nog niet aangezien we eigenlijk vanuit hier naar Spanje willen varen. Maar ja, het weer he. We hopen zondag te kunnen gaan, maar aan de andere kant van de oceaan raast tropische storm Andrea en die komt volgende week richring Europa. Waar precies is nu nog niet bekend, dus dat wachten we even af.
8 juni Terceira	Vanochtend bestuderen we eerst de weerberichten voor de komende dagen nauwkeurig. Van Andrea wordt verwacht dat ze toch meer noord gaat en dat betekent dat wij morgen wegkunnen (we zitten ten zuiden van Andrea en zullen dus voordeel hebben van westenwinden). Zoals voor elke oversteek, pakken we ons oceaanboodschappenlijstje en gaan we de lokale markt sponsoren en daarna de supermarkt. We zetten de boodschappen aan boord en geven alles een mooi plekje (ook daar zijn we inmiddels heel handig in geworden). Na de lunch gaan de wandelschoenen nog even aan en beklimmen we Monte Brasil. Ondanks de goede kaart krijgen we het toch voor elkaar om het pad kwijt te raken en te verdwalen. We zijn vaak geneigd om tijdens het wandelen terug te denken over alles wat we deze reis al gezien hebben en meegemaakt en dan mis je wel eens een bordje. Maar we hervinden de weg en als we terug zijn in de haven zien we onze vrienden van de Ostrea. Vanavond is het feest in de stad vanwege het stierenrennen en dit feest vieren we natuurlijk samen met de Ostrea-bemanning. Als dierenliefhebbers zijn we tegen stiergevechten maar omdat het hier 'stiervriendelijk' zou zijn gaan we er toch maar eens naar kijken. Het blijkt een waar volksfeest te zijn en elke stoere man rent mee door de straten. Enkele echte bikkels durven de stieren uit te dagen en gaan de strijd aan. Echter niet zoals in Spanje met speren en zwaarden, maar met slechts een paraplu en een trui (de stieren gaan hier ook gelukkig niet dood, maar blijven gezond). Bij de eerste stier die los wordt gelaten wordt gelijk duidelijk dat het een serieuze sport is: één van de stoere mannen is net iets te langzaam en wordt door de stier op de grond gegooid en daarna lekker vertrapt. De arme man blijkt flink verwond en wordt per ambulance afgevoerd. Daarna is iedereen iets voorzichtiger en gebeuren er geen ongelukken meer. We besluiten de avond met een goed diner.
9 juni Terceira > Atlantische Oceaan	Nog even de weerberichten checken en daarna dag zeggen bij de Ostrea en we kunnen weg. We vertrekken om 9 uur met een zonnetje richting Spanje. We moeten in totaal 900 mijl afleggen. We zetten zeil iets buiten het eiland en zeilen met de wind van achteren richting La Coruna. Al snel komen er grijze luchten, alle soorten en kleuren grijs en helaas komt er natuurlijk ook regen uit. De zeilpakken gaan aan en we troosten ons met de gedachte dat we wel lekker opschieten richting Spanje, dan maar een beetje regen.
10 juni Atlantische Oceaan	We hebben een rustig nachtje met wel veel buitjes en miezer. Gelukkig knapt het weer aan het einde van de nacht op en zo zeilen we 's ochtends in het zonnetje. We zijn afgelopen etmaal 150 mijl dichterbij La Coruna gekomen en dat schiet dus mooi op. De wind neemt iets af en we zeilen nu iets zachter. We krijgen meerdere dolfijnen shows: springende, vallende en jagende dolfijnen. Ze blijven echt super leuk.
11 juni Atlantische Oceaan	Vandaag verwachten we een regenachtige dag met veel wind. Er komt ten noord westen van ons een lage drukgebied (voormalig tropische storm Andrea) met een koufront langs. Elke keer als we denken nu gaan de bakken met regen komen, breekt de lucht open en zitten we af en toe in het zonnetje. Dit spelletje gaat de hele dag door en alleen 's nachts krijgen we een paar uur regen en miezer. De wind valt ook reuze mee en met windkracht 6 in de rug leggen we dit etmaal 150 mijl af richting La Coruna.
12 juni Atlantische Oceaan	Vanochtend vaart Doen in Thijs zijn wacht tussen drie enorme walvissen. Thijs roept mij uit bed want zo dichtbij hebben we ze nog niet gezien. Ze zwemmen even met Doen mee en gaan dan op veilige afstand verder. We zien ze nog een paar enorme fonteinen uitblazen. We zijn het afgelopen etmaal 154 mijl dichterbij La Coruna gekomen. We zijn dus nu in 3 etmalen al over de helft! We voelen ons net een kleine Poco Loco, we maken veel mijlen per dag en het is lekker comfortabel aan boord. Helaas laten de weerberichten voor de komende dagen weinig wind zien en zal vroeg of laat de motor erbij aan moeten.
13 juni Atlantische Oceaan	We kunnen nog bijna de hele nacht doorzeilen en zetten aan het einde van de nacht de motor pas bij. Het is een stralende windstille dag. Na de koffie blijkt dat onze toiletafvoer verstopt is en inmiddels weten we dat de meest effectieve methode is om met een plopper aan de buitenkant van de opening te gaan ploppen. Leuk klusje, midden op de oceaan en bij een watertemperatuur van slechts 16 graden. Met plopper, snorkel en wetsuit gaat Thijs overboord en klaart de klus. Brrr. De etmaal afstand is 127 mijl.
14 juni Atlantische Oceaan	Vlak naast de boot zien we 2 enorme fonteinen, jaaa walvissen. Maar waar gaan ze heen? Als we ze weer zien, zien we dat het gedeelte van de rug tot de vin net zo groot is als Doen. Ai dit is gigantisch groot en waar gaat die heen? We zien ze na een tijdje achter ons. Het is ongelooflijk mooi en de walvissen gaan heel gracieus door het water. We zien later op een afstandje nog enkele walvissen. Verder is het een grijze dag en best koud. De scheepskok heeft een zeer toepasselijke maaltijd; stampot boerenkool! Waar haalt ze het toch allemaal vandaan op de oceaan. We leggen dit etmaal 134 mijl af.
15 juni Atlantische Oceaan	Land in zicht, vast land in zicht! Na 10 maanden eilandhoppen zien we weer het vaste land. We varen voor de kust van La Coruna en beslissen dat we nog een dagje doorvaren. De lage drukgebieden die ons hier heen hielpen, gingen elke keer naar Ierland en gaven ons daarom heerlijk zuidwesten wind. Er komt alleen nu een laag aan die het op La Coruna gemunt heeft. Als we naar La Coruna gaan dan komt het laag recht over ons heen (wat meestal niet het mooiste weer op levert om een stad te bekijken) en kunnen we daar voorlopig niet weg. We besluiten koeers te zetten naar Gijon en moeten dus nog een nachtje door. We varen ondertussen op de motor want de wind is er helemaal uit. We krijgen een fantastische dolfijnen show en zitten samen op het voordek te genieten.
16 juni Atlantische Oceaan > Gijon (Spanje)	Afgelopen nacht mochten we lekker genieten van het varen in de buurt van land. Het licht van de vele vuurtorens is weer eens wat anders dan het donker van de nachtelijke oceaan. Ook ronden we een paar kapen en dan kom je zo dicht bij land dat je het bos kunt ruiken, heerlijk. Overdag blijft het gelukkig droog en leggen we de laatste mijltjes af. Om 20h00 leggen we na 1024 mijl dan eindelijk DOEN weer aan een steiger, nu in Gijon. Hier kwamen we bijna een jaar geleden ook aan na de oversteek van Biskaje en het voelt dus al een beetje als thuiskomen. Ook ontvangen we al een Nederlands weerbericht op de Navtex; we komen dus echt in de buurt. Hier in Gijon is de cirkel rond, we hebben de oceaan rond gevaren! Het laatste stuk van de reis willen we besteden aan de Franse kust en daarom gaan we later deze week verder naar La Rochelle om vanaf daar in een rustig tempo en kusthoppend naar Nederland terug te keren.
17 juni Gijon	Oh, wat is zo'n nacht doorslapen na een oversteek toch altijd heerlijk. Ondanks de wekker worden we pas om 10h30 wakker om vervolgens een welverdiende douche te nemen. We ruimen de boot een beetje op en strekken de benen lekker in het centrum van Gijon. We vinden eindelijk plastic koffiemokken om onze Mepals te vervangen. De Mepals kunnen namelijk niet tegen heet water (gek toch?) en zijn inmiddels allemaal gebarsten waardoor we de koffie heel snel moeten drinken omdat het anders al door de kieren is weggelopen. Nu kunnen we dus weer in alle rust koffiedrinken. Vorig jaar schreven we al dat de dames van de havenreceptie hier rechtstreeks van de Miss Spanje verkiezing zijn getrokken en gelukkig werken ze er nog steeds. En er is natuurlijk altijd wel even een reden te bedenken om naar de receptie te moeten (internetcode, waar verkopen ze postzegels, ligplaats betalen, waar kunnen we een fiets huren etc etc).
18 juni Gijon	We bereiden ons voor op de laatste oversteek van deze reis: nog 1x de Golf van Biskaje. Plan is om naar La Rochelle te varen en dat is zo'n 250 mijl verderop. Hier gaan we ongeveer 40 uur over doen en dat is dus nog 2 nachtjes op zee. Vandaag vullen we de water- en dieseltank, draaien reeflijn 2 om (die vertoonde wat slijtage) en plannen de route op de GPS. Waarschijnlijk gaan we morgenmiddag weg en komen dan vrijdagochtend aan.
19 juni Gijon	Het is koud en nat vandaag en er staat zoveel wind dat we ook niet gaan varen. Mooi moment dus om iets te schrijven over een zeemonster dat we afgelopen oversteek hebben ontmoet (de foto is niet van ons hoor). Het gaat om de maanvis, ook wel bekend als klompvis. Vorig jaar kwamen we die al af en toe tegen langs de Portugese kust, maar toen wisten we nog niet wat voor een raar beest dat was. En nu hebben we er ook weer eentje voor de kust van Gijon gezien. Maar dat zijn allemaal kleintjes van ongeveer 1 meter. Het echte monster zagen we op de oceaan. Volgens ons visboekje kan hij wel 4 weter groot worden en meer dan 1000kg wegen en is hij daarmee de grootste beenvis. En op een ochtend tijdens de oversteek zagen we dus opeens zo'n monster naast de boot, echt een heel raar beest om te zien. Gelukkig botsten we niet en gingen we vol verbazing verder.
20 juni Gijon	De lucht is weer opgeklaard en t/m zaterdag ziet de voorspelling er goed uit. We gaan vanmiddag varen en hopen dan zaterdagochtend in La Rochelle (of evt Les Sables d'Olonne) aan te komen. Maar in de loop van de middag krijgen we het idee om morgenochtend vroeg weg te gaan en als we dan een beetje doorvaren hoeven we maar 1 nacht op zee te zitten. En aangezien de nacht de laatste tijd erg koud zijn, zijn we snel overtuigd van ons nieuwe plan.
21 juni Gijon > Biskaje	En zo staan we vandaag al om 3h30 op en varen we om 4h00 de haven van Gijon uit. Er staat een mooie wind en al snel worden de lichtjes van de stad kleiner. Het eerste stuk is er nog best veel scheepvaart maar daarna wordt het rustiger. Overdag komen natuurlijk nog een paar keer dolfijnen buurten en 's middags breekt ook nog eens de zon door.
22 juni Biskaje > Les Sables d'Olonne (Frankrijk)	Afgelopen nacht viel de wind iets weg en daardoor konden we La Rochelle niet meer halen ivm het getij. Dan maar naar Les Sables d'Olonne, dat gaat wel lukken. Onderweg twijfelen we nog even of we niet naar Ile d'Yeu zullen gaan, maar als de wind toch weer iets ten gunste van Les Sables d'Olonne draait, wordt dat ons definitieve doel. Iets na 18h00 varen we binnen de pieren van Les Sables d'Olonne en hiermee hebben we dus in slechts 38 uur de Golf van Biskaje overgestoken. We nemen een lekkere warme douche en genieten daarna van de Franse keuken.
23 juni Les Sables d'Olonne	Zoals de trouwe lezers inmiddels weten, zijn vandaag onze moeders jarig en hebben we, net zoals vorig jaar, natuurlijk gebak bij de koffie. Moeders, van harte! In Spanje lagen bij de bakker al fantastisch lekkere dingen naast het brood en kwam degene die brood haalde al elke dag terug met brood én een gebakje, maar die Fransen weten ook wat lekker is en ik ben bang dat brood halen de komende weken weer een favoriete taak gaat worden. Ook lukt het vandaag om (voor het eerst sinds de Canarisch Eilanden) een NL krant te kopen. Nou ja eigenlijk een roddelblaadje dat zich de krant van wakker NL laat noemen, maar ach het is iets en kan ons misschien helpen met onze reïntegratie. Met volle aandacht lezen we dat er veelal een kostenoverschrijding is bij infrastructurele overheidsprojecten (nieuws?), dat Duitse herder 'Bo' na weken eindelijk weer terug is bij het baasje (hoera), dat Irene Hoving (wie?) dit jaar 18x naar Bruce Springsteen gaat ('Ik denk dat hij mij onderhand wel herkend'), dat de rouwkoe terug is (de wat?), dat een rechter het moeilijk had bij het 'billenproces' (les: maak nooit foto's van je eigen billen) en dat in Hoogeveen de plaatselijke paaldansschool uit protest op straat oefent (lijkt me een weinig zinvolle manier van protest).
24 juni Les Sables d'Olonne > Ile d'Yeu	Wat een heerlijk dagje zeilen: zonnetje en een NW4 recht op neus. Lekker aan de wind danst DOEN door de golven en dan zijn we altijd erg blij met een lichte boot die scherp aan de wind kan varen. Onderweg komen we nog vlak langs een paar Franse raceboten die een wedstrijdje aan het varen zijn en ondertussen vissen we ook nog. We zijn weer in kustwateren en vissen dus niet meer op de grote oceaanjongens maar gewoon weer op makreel. Het lukt om 1 dikke makreel te vangen en daarmee maken we een makreeltartaar (gisteren hadden we als voorgerecht zalmtartaar en dat was zo lekker dat we die een beetje hebben nagemaakt). En jawel, ook rauw is een verse makreel een heerlijke vis en zo wordt de makreel toch wel de grote verrassing van deze reis.
25 juni Ile d'Yeu	Stel je de schoonheid van Terschelling voor, de rust van Schiermonnikoog, de Franse visserscultuur en eindeloze stranden en dan krijg je een gevoel van hoe we vandaag Ile d'Yeu hebben ervaren. Natuurlijk hielp de zon die de hele dag volop scheen een handje mee, maar we zijn weer eens verliefd geworden op een eiland. Langs de oostkust van het eiland is een wandelroute van 20 km en wij als wandelfanaten moesten dat natuurlijk even gaan belopen. Het eerst stuk ging langs de beschutte noordoost kant van het eiland waar je van het ene strand naar het andere loopt. Daarna volgde de zuidoost kust met vele rotspartijen, kliffen en een aantal beschutte baaien. Zoals wel vaker, worden we blij verrast door iets waar we eigenlijk geen verwachting van hadden. We hadden eigenlijk een enorm toeristisch eiland verwacht (mede op basis van een heel slecht boek dat we hebben), maar het is een heerlijke rust die je hier kunt vinden (ehm, we klinken hier wel als een bejaard stel, kijk ze eens zitten op het bankje). Dan nog even iets over het weer. De stromdepressie van vorige week waarmee we op het staartje de Golf van Biskaje zijn overgestoken heeft ruimte gemaakt voor een groot en sterk hogedrukgebied hier in de buurt. En dat betekent mooi weer en dat merken we gelukkig al. De komende week zal er elke dag een graadje bijkomen en met een krachtige zomerzon zullen we op en top zomer hebben. Ons doel is natuurlijk om de tropische zon voor jullie (en ook voor onszelf) mee te brengen naar NL en tot hier lijkt dat dus te lukken. Natuurlijk hopen we voor jullie dat de zon voor ons uit zal reizen, maar mocht dat niet lukken dan zorgen wij dat we hem eind juli met os meebrengen.
26 juni Ile d'Yeu	Al dat wandelen van ons heeft één groot nadeel: tijdens het wandelen kun je de boot niet poetsen. En we kwamen er vanochtend tijdens de koffie achter dat we de boot voor de laatste keer in Kaapverdië hebben gepoetst. Natuurlijk hebben we genoeg water over het dek gehad om eea schoon te spoelen en in de Carieb viel geregeld een verschonende tropische bui. Maar eigenlijk was het dus de hoogste tijd om met sopjes en de dekschrobbers aan de gang te gaan (maar de echte reden was wel dat we in Les Sables vlak bij een melkpoeder fabriek lagen en de wind net verkeerd stond waardoor we een laagje melkpoeder hadden opgelopen). Gelukkig viel het allemaal erg mee en konden 's middags nog even het eiland op wandelen. Daarbij kwamen we opeens een paar hunebedden tegen en dachten we natuurlijk gelijk dat dit eiland een oude Drenthse kolonie moet zijn geweest. We zagen al helemaal voor ons hoe de Drenthse zeevaarders vanuit hun zeehaven op pad zijn gegaan om onder leiding van Martin Drenth een eiland te gaan koloniseren. Maar voordat we onzin gaan vertellen, lezen we eerst nog even het eea na en toen bleek dat langs de hele west-Europese kust (van Portugal tot Denemarken) zo'n 5000 jaar geleden (tijdens de Nieuwe Steentijd, ofwel het Neolithicum) er hunebedden zijn gebouwd. Helaas dus toch geen Drenthse kolonie.
27 juni Ile d'Yeu > Pornichet	We vertrekken vanochtend om 8 uur uit een bomvolle haven. Veel zeilers weten dit prachtige eiland kennelijk te vinden. We zetten zeil naar allereerst Ile de Noirmoutier helaas is dit niet bezeild en dus kruizen we tegen een iets te zwakke wind en stroom tegen in. Het resultaat is na een paar uur om te janken en dus wordt alles bekeken hoe we hier nog iets van kunnen maken. De plannen worden nog een paar keer bijgesteld en uiteindelijk liggen we om 17.30 uur in de te lelijke haven van Pornichet. Gelukkig zijn we wel weer wat noordelijker gekomen en hopen we na vandaag niet meer te hoeven opkruizen tegen de wind.
28 juni Pornichet > Hoëdic	Als we gisteravond de weerberichten bekijken is de wind voor vandaag gedraaid, helaas niet ten gunste van ons. We hebben weer een dagje hakken voor de boeg. Misschien moeten we ophouden om te zeggen dat onze boot zo goed aan de wind vaart, want ook al doet ze dat prima, wij hebben er niet elke dag zin in. Aan de wind is het veel kouder en zelfs met een zonnetje denk je dan dat het eerder winter dan zomer is. We komen rond 16 uur aan op het mini-eilandje Hoëdic en gooien daar na weken weer eens ons anker uit in een mooie ankerbaai. Helaas gaat de wind weer draaien en moeten we morgen dit baaitje wel verlaten. We beloven onszelf in de komende dagen naar een eiland te varen waar we dan een tijdje gaan genieten van het prachtige weer.
29 juni Hoëdic > Belle Ile	Het waait te hard om droog en warm met onze bijboot aan de kant te komen van Hoëdic en dus besluiten we om door te varen naar het volgende eiland, Belle Ile. We hebben een mooi tochtje van 13 mijl voor de boeg, natuurlijk geheel tegen de wind in. We kruizen heerlijk en rond 15 uur leggen we Doen vast aan de kademuur in Belle Ile. We liggen met de boeg naar de kademuur en met de steven aan een meerboei. Gelukkig geven de havenmannen de nodige hulp, want het is niet heel gemakkelijk aanleggen. We liggen naast een prachtige citadelle en vanuit de kuip hebben we uitzicht op de mooie kade. Aan het eind van de middag klaart het helemaal op en zitten we weer heerlijk in het zonnetje. We trakteren onszelf op een goed diner aan de kant en besluiten om hier maar eens een paar dagen te blijven om te genieten van het komende mooie weer.
30 juni Belle Ile	Gisteren viel het ons op dat op een aantal boten naast ons er champagne ontkurkt werd. Nou zijn die Fransen toch al snel van het vieren maar blijkbaar is het aankomen op Belle Ile echt iets om te vieren. Sinds Flores hebben wij geen champagne meer aan boord, maar vandaag hebben we ontdekt dat het hier inderdaad een reden voor een feestje is en hebben we daarnaast ontdekt hoe dit eiland aan zijn naam is gekomen. Hoogste tijd om weer wat bubbels aan boord te halen.