Frankrijk en weer terug in Nederland

1 juli Belle Ile	Als we opstaan is het nog erg grijs buiten en met geen wind blijven we dan ook nog maar een dagje op Belle Ile. Gelukkig klaart het 's middags weer helemaal op en kunnen we ons weer vermaken. Waar we vooral veel lol aan beleven is alles wat we zien vanuit onze kuip. Eerder deze reis schreven we al eens over het fenomeen 'Hafenkino', maar ook hier is het een mooie 'Cinema de port de plaisance'. Er gebeurt hier altijd wel wat en omdat aanleggen tussen een boei en een kademuur vrij zeldzaam is, is elke beweging in de haven dan ook de moeite waard. Het aanleggen en wegvaren is eigenlijk geen probleem aangezien de havenmedewerkers vanuit hun rubberbootjes iedereen prima helpen en ze precies weten wat ze doen. Als schipper moet je het maar laten gebeuren en dan gaat het wel goed. Maar het wordt echt grappig bij de categorie eigenwijze schippers die zelf de touwtjes in handen willen hebben en de hulp van de havenmedewerkers van de hand slaan en zelf wel bedenken waar en hoe ze gaan aanleggen. Verder is het vermakelijk om te zien hoe sommige bemanning omgaan met het feit dat je alleen aan land kunt komen door in je rubberboot te gaan zitten. We hebben nu al 2x gezien dat mensen begonnen met peddelen terwijl het bootje nog vast zat met een lijn. Morgen hopen we weer wat wind te hebben en dan gaan we verder naar het Bretonse vaste land, waarschijnlijk Concarneau.
2 juli Belle Ile > Concarneau	Vandaag precies een jaar geleden kwamen we aan in Spanje en begon voor ons pas echt de zomer. Maar nu is de zomer even ver weg en zitten we in de regen. Een jaar lang hebben we nauwelijk regen gezien, maar alleen buien. Regen vinden we veel erger dan buien en we waren bijna vergeten hoe erg het wel niet is. We realiseren ons dat we vandaag voor het eerst sinds meer dan een jaar weer eens een warmtefront over ons heen krijgen. En nou klinkt warmtefront misschien warm, maar het is eigenlijk ellendig met veel grijs en regen. Wel hebben we afgelopen jaar af en toe een koufront gehad (in Spanje, Canarische Eilanden, Carieb en de Azoren) maar dat vinden we nooit zo erg aangezien het dan snel opklaart met mooie luchten en slechts buien. En het slechte nieuws voor jullie is dat het morgen over Nederland zal komen (maar daarna wordt het mooier). We liggen nu in het prachtige Concarneau vlak naast een eeuwenoude ommuurde stad, maar... we zien er maar weinig van aangezien we binnen zitten te schuilen met de kachel aan (die deed het na ruim een jaar gelukkig gewoon weer).
3 juli Concarneau > St. Evette	Als we vanochtend wakker worden is het nog steeds erg grijs buiten, maar het regent niet meer aan één stuk. We gaan dan ook als eerste de ommuurde stad bewonderen, een prachtige vesting, goed beschermd tegen de "boze" buiten wereld. We hebben om 10 uur het hele stadje gezien en hebben nog nooit zo vroeg een stadswandeling gemaakt. We halen nog even wat fruit en stokbrood en gaan dan snel weer zeilen. We zeilen tussen de buien en de rotsen door. We willen deze dagen even wat mijlen maken, want overmorgen komt er een noordoosten wind en die blijft volgens de voorspellingen nog wel even staan. Laat dat nou net weer de richting zijn waar we heen willen. We moeten alleen eerst nog door 2 beruchte stukjes water; Raz de Seine en Chanel du Four en daar willen we niet kruizen met wind tegen stroom. We zeilen daarom iets sneller dan gepland richting Het Kanaal, helaas stoppen we niet in ons geliefde plekje Morgat. Maar je moet iets te dromen overhouden. We liggen nu achter ons anker, de tweede keer al deze week, wie had dat gedacht. We hebben deze keer op zeil het anker uitgebracht. Niet geheel de bedoeling maar toen we de motor even lieten lopen koelde die niet en hebben we hem maar weer uit gezet. We wilden al gaan ankeren en dat kan natuurlijk ook zonder motor. Na alle ankerervaring was het een koudkunstje. Toen Thijs later de hele motor nakeek was er niets aan de hand en toen we de motor weer starten kwam er gewoon weer koelwater uit. Ja kennelijk worden we nog steeds getest.
4 juli St. Evette > L'Aber Wrac'h	We vertrekken vanochtend om 7 uur uit St. Evette, het is hartstikke mistig en koud. Er vertrekt samen met ons een Engels schip, alleen moeten wij nog even het anker ophalen. Als we 2 minuten na hem de haven verlaten zien we hem al niet meer. We kunnen dus helaas niet genieten van de mooie kustlijn. We komen om 9 uur bij Raz de Seine en als een wonder trekt de mist omhoog en een uurtje later zitten we in het zonnetje. Helaas blijft dit niet zo en varen we na 2 uur weer de mist in. Af en toe klaart het een beetje op en om 16 uur varen we met goed zicht L'Aber Wrac'h binnen. We genieten van heerlijke lokale oesters en mosselen.
5 juli L'Aber Wrac'h > Trébeurden	In het Kanaal vaar je natuurlijk met het tij mee als je niet een al te lange afstand gaat afleggen en dus kunnen we vanochtend eerst rustig aan doen. We vertrekken om 10 uur en nemen de korte route tussen de rotsen door. De route is deels betond en altijd een leuke uitdaging. We varen op de motor in het zonnetje richting het oosten, vandaag is er nog een zwakke noordoosten wind. De komende dagen zal de wind toenemen uit het norodoosten en dus proberen we wat mijlen op te schieten naar het oosten. Rond 18h00 komen we aan in Trebeurden en dat blijkt een leuk plaatsje te zijn met vooral veel oude erg grote huizen, eigenlijk een soort dorp van kleine kastelen. Misschien het Wassenaar van Bretagne?
6 juli Trébeurden > Lézardrieux	Verrassing; we beginnen de dag met mist. Gelukkig lijkt de mist richting het oosten minder en varen we na een tijdje in de zon. Er staat te weinig wind en al motorzeilend gaan we richting Lézardrieux. Een schattig rivierhaventje waar we veel van verwachten. En laat het menselijke brein daar nou net niet tegen kunnen. Met een te hoge verwachting kan het eigenlijk alleen maar tegenvallen. De rivier op varen is prachtig maar de haven is niet helemaal het paradijs waar wij van droomden. Morgen maar doorvaren in plaats van een dagje blijven liggen. Het was overigens nog een leuk klusje om aan te leggen. Toen wij aankwamen hadden we zo'n 3 tot 4 knopen stroom mee en dan ga je best hard op een steiger af. Aan de fingersteigers zitten geen bolders, dat is lastig afmeren. Gelukkig heeft iedereen dit probleem en stonden er al meerdere hulpbiedende (Nederlanders) klaar, zodat we niet na dat hele rondje Atlantic Doen als nog in Frankrijk in de vernieling varen, zou zonde zijn.
7 juli Lézardrieux > Saint Malo	We willen vandaag naar St.Malo varen en voor het tij is een aankomst rond 20h00 ideaal en mogen we vanochtend eerst rustig aan doen. En dat betekent een beetje uitslapen, een wandelingetje naar de bakker en dan lekker koffie met gebak in de ochtendzon. Om 11h00 verlaten we Lézardrieux en varen we de rivier weer af. Als we op open zee komen staat er helaas nog erg weinig wind. Zeilen gaat niet echt en op de motor gaan we sinds gisteren ook niet meer hard. We vermoeden dat we wat waterplanten meeslepen en we doen maar eens een inspectie met de onderwatercamera op de pikhaak. De beelden laten zien dat we een pluk waterplanten voor de kiel hebben, er een paar rond het roer zitten en dat er erg veel bij de schroef zitten. Hmm, dat ziet er niet best uit. Ondanks het ijskoude water, gaan we er toch even tegenaan en gaan we te water. Brrr, gelukkig lukt het allemaal wel. We gaan weer verder op de motor en hebben weer een normale snelheid. En als we 's middags een windje van opzij krijgen en ook het tij meestaat, gaan we met zo'n 9 knopen hard naar St.Malo, heerlijk. Precies om 20h00 komen we aan in deze prachtige stad. Al vanaf zee zie je duidelijk dat de stad helemaal ommuurd is. St.Malo stond al lang op ons verlanglijstje maar we waren er steeds aan voorbij gevaren. Met de noordoostenwind is dit echter een prima plek maar de echte reden dat we hier zijn is natuurlijk... de Tour de France etappefinish aanstaande dinsdag. De laatste keer dat er een etappefinish hier was won er een Nederlander (natuurlijk Bert Oosterbosch), misschien dit jaar weer? En het is bijna te mooi om waar te zijn, maar de finishlijn ligt zo'n 100 meter van DOEN vandaan. We hebben net al even gekeken naar hoe het allemaal ligt en we liepen er gewoon in minder dan een minuut naar toe.
8 juli Saint Malo	Het is weer helemaal zomer! En wat is het dan toch opeens veel leuker dan in de mist of de kou. We genieten zelfs van het wassen. Nou was dat ook wel heel erg fijn aangezien we de laatste was op de Azoren hebben gedraaid en er sindsdien een flinke stapel was is ontstaan. Steeds als we ergens bedacht hadden dat we in een plaats zouden gaan wassen, was de machine 'en panne' of de wasserette al een jaar gesloten. Maar nu stonden er twee wasmachines en een droger tot onze beschikking en dat maakt ons dan toch echt blij. We verkennen de oude ommuurde stad van St.Malo en daarvoor hoeven we alleen maar van de boot te stappen aangezien we er pal naast liggen. Wat een heerlijk plekje. In de loop van de middag zien we de eerste vrachtwagens en busjes van de Tour het terrein naast de haven oprijden en op dit moment maakt de stad zich langzaamaan klaar voor het feest van morgen. We lopen alvast langs de laatste kilometer van de finish want daar gaat het natuurlijk gebeuren. Er lijkt nog een bocht in te zitten en daar gaan we waarschijnlijk staan. Wie er gaat winnen weten we nu nog niet, maar morgen gaan we het zien. Waarschijnlijk zullen Bauke Mollema en Laurens ten Dam teruggehaald gaan worden als ze in een ontsnapping gaan rijden, maar Lars Boom zou wel een goede kans maken. De vraag is alleen of hij mag gaan rijden of dat hij bij Lars en Bauke moet blijven.
9 juli Saint Malo	Als we vanochtend wakker worden, is het terrein naast ons al helemaal ingenomen door de Tour. Bij de wagens van de NOS hangt de Nederlandse vlag er mooi bij en iedereen maakt zich klaar voor deze dag. Inmiddels kunnen we niet meer overal lopen en maken eerst maar eens een rondje om te kijken waar alles staat en wat onze plek gaat worden. We zien de laatste bocht, de finish, de pershokjes, het podium en de piswagen voor de dopingcontrole. Als we elkaar even uit het oog verliezen volgt Marijke haar instinct en loopt ze naar de plek waar Miss Frankrijk staat en laat ik daar nou net ook staan. Wel handig dat je tijdens zo'n jaar zoveel tijd met elkaar doorbrengt dat je elkaar goed leert kennen en je elkaar dus nooit lang kwijt bent. Naast Miss Frankrijk wordt je als publiek de hele dag vermaakt door vanalles en nogwat. Vooral veel reclamegerichte activiteiten natuurlijk en het is erg grappig om te zien hoe ons medepubliek daar op reageert. Volwassen mensen schreeuwen het uit van geluk als ze een pen, zakje Haribo, een pet, een sjaaltje of een kaarthouder krijgen. OK, het is crisis, maar dit is toch niet echt nodig? Overigens werden de pennen, zakjes Haribo, petten, sjaaltjes en kaarthouders wel uitgedeeld door stuk voor stuk prachtige belle jeune femmes, dat kan misschien de blijdschap van de helft van het publiek verklaren. Hebben wij dan niets aangenomen? Jawel hoor, sponsor Vittel is een watermerk en natuurlijk hadden we wel dorst (jammer dat Kronenbourgh geen snonsor was). Voor ons probeert een presentator van NBC een stukje tekst in te spreken over de finish waarbij hij het over de wind heeft. Als de Amerikaan na 3 mislukte pogingen wat ongeduldig wordt, krijgt het publiek hem door en hebben we er een act bij. Uiteindelijk is hij wel 5 minuten bezig met een stukje van 10 seconden en krijgt hij een groot applaus als het er op staat. Ondertussen volgden we de etappe op een groot scherm en hoopten we dat Lieuwe Westra hier alleen over de finish zou komen. Maar dat ging helaas niet door en toen kwam het peleton ineens heel snel op ons af. En dan begint de gekte en weet je niet waar je moet kijken. Je hebt geen idee naar wie je kijkt maar de één geeft de ander een stoot en dan valt er iemand bijna voor je neus. Als het hele peleton voorbij is lopen we naar het terrein achter de finish en daar is het een gekkenhuis en een chaos van ploegwagens, ploegbussen, wielrenners, pers en natuurlijk de echte fans. In de gekt rijdt er een auto over een voet van een TV-presentator en laat die auto nou net op dat moment stil gaan staan. In de chaos duurt het even voordat de chauffeur doorheeft wat er aan de hand is terwijl de presentator steeds ongemakkelijker begint te kijken. Via de ploegwagens en Cadel Evans lopen we weer terug naar de haven en daar zien we de Flying Swan liggen die we op de Azoren hebben ontmoet. En zo sluiten we dag weer eens gezellig af.
10 juli Saint Malo	Onze laatste dag in St.Malo is wederom zonovergoten en we besteden de dag dan ook goed. Voordat het strand op mogen moeten we alleen nog iets praktisch doen. De kleren die we afgelopen jaar hebben gedragen zijn enorm versleten of verkleurd door de zon en zo kunnen we natuurlijk niet naar Nederland. En laten ze hier nou heel veel kleding winkels hebben en ze hebben allemaal de zomeruitverkoop in volle gang. In twee sessies bezoeken we een aantal winkels totdat we echt geen zin meer hebben (dat punt bereikten we uiteraard niet helemaal tegelijkertijd). Maar daarna kwam de beloning op het strand. Niet zo mooi als in de Carieb, maar wel heerlijk genieten (zelfs in zee gezwommen voor de afkoeling). Morgen gaan we Frankrijk even verlaten en varen we naar de Kanaaleilanden. We zullen natuurlijk wel zorgen dat we 14 juli wwer terug zijn in Frankrijk om ook dat feest nog even mee te pakken.
11 juli Saint Malo > Jersey	Vandaag is een tactische dag. We willen naar Jersey alleen ligt er een grote ondiepte op de route en staat er een stevige NO-wind. We nemen de eerste sluis zodat we nog even de vloedstroom mee hebben die ons helpt tegen de NO-wind in zodat we ten oosten langs de ondiepte kunnen. Vanaf dat punt hebben we halve wind en stroom en gaan we als een raket op Jersey af. Even voor 14h00 varen we de haven binnen alleen kunnen we daar alleen een heel slechte plek krijgen: langszij bij een boot die 's middags nog weg gaat en waar nu niemand aan boord is. Daar gaat ons middagje Jersey verkennen en pas om 17h00 liggen we op een plek waar we kunnen blijven liggen. Daarna nog even snel de stad verkennen we vinden het niet een hele mooie plaats. We moeten nog een keer terug komen op Jersey om het echt te verkennen. Onze eerste indruk is dat het niet helemaal ons eiland is. Het kan ook niet overal feest zijn.
12 juli Jerses > Guernsey	Een heerlijk zeiltocht zo'n 60 graden aan de wind brengt ons van Jersey naar Sark. Daar blijken helaas alle meerboeien bezet en het vinden van een geschikte ankerplek lukt ook niet. Het verval is hier 7 meter en daarom willen we een plekje met een diepte van zo'n 3-5 meter zodat we met hoog water nog voldoende ketting uit hebben staan (liefst 4-5x de diepte). We besluiten door te varen naar Guernsey en daar krijgen we gelijk een mooi plekje. Met de kuip uit de wind en in de zon is het heerlijk genieten. We maken een korte wandeling door het gezellige stadje van St. Peter Port.
13 juli Guernsey > Cherbourgh	Om half negen verlaten we Guernsey alweer, omdat we vandaag nog een zuchtje wind hebben. We hopen met dat kleine beetje wind en de enorme stroom mee te kunnen zeilen. Dit plan werkt uistekend in de Race van Alderney hebben we tussen de 3-5 kts stroom mee en kunnen er heerlijk zeilen. Het laatste stuk moet de motor aan, maar....we zitten voor het eerst in Europa in een korte broek en shirtje op de boot. Het kan dus echt, heerlijk. We komen in Cherbourgh in een overvolle haven aan want er is een regatta van 100 boten die hier ook liggen de komende 2 dagen. We zoeken meer dan een uur naar een plekje en weten Doen uiteindelijk mooi te parkeren. In de kuip genieten we nog lang van het zonnetje.
14 juli Cherbourgh > St. Vaast	Vanochtend om 8 uur zijn de 3 boten die bij ons langzij liggen al vertrokken en dus kunnen wij ook weg. We varen rustig op de motor achter de regatta aan. Jammer voor de wedstrijd want er is nauwelijks wind. We bedenken dat het een mooie visdag is en pakken een nieuw gekocht verensetje om Makrelen mee te vangen. Binnen een uur hebben we 3 Makrelen in één keer aan de haak. We stoppen met vissen en maken er na aankomst lekkere filet van. Van de filet maken we uiteindelijk tartaar. We hebben een heerlijke maaltijd in de ankerbaai bij St. Vaast. Het is super lekker weer en we genieten van het prachtige uitzicht, warme zonnetje en dat we weer lekker voor anker liggen. De zon gaat erg mooi onder en geeft de lucht de mooiste kleuren. Het water is zo stil dat we de weerspiegeling van de maan erin zien. Maar het mooiste is natuurlijk het vuurwerk dat vanaf de pier wordt afgestoken en waar wij een prachtig uitzicht op hebben vanuit de kuip.
15 juli St. Vaast > Fecamp	Het eerste plan voor vandaag was om naar Arromanches te varen en daar te gaan ankeren in de restanten van de haven die het bevrijdingsleger heeft gebouwd na de invasie van Normandie. We hebben daar al eens eerder gevaren, maar toen was het te ruig om te gaan ankeren. Nu is het rustig en zou het kunnen. Alleen is het wel best omvaren en dat betekent meer uren motoren aangezien er de komende dagen te weinig wind staat om te zeilen. We kiezen uiteindelijk voor de efficientie en varen de Seinebaai in 1x over en komen na een lange dag varen uit bij Fecamp. Tijdens deze tocht komen we ook weer op het oostelijk halfrond en dat is weer een mijlpaal na 13 maanden en 3 dagen op het westelijk halfrond te zijn geweest. Vorig jaar in Fecamp moest de kachel nog aan, nu zitten we lekker in korte broek.
16 juli Fecamp > Dieppe	Sinds St.Malo hebben we flink doorgevaren en dus wordt het weer tijd voor een paar daagjes rust. Die willen we gaan pakken in het iets verderop gelegen St.Valery-en-Caux, één van onze favoriete plaatsjes aan deze kust. Voor dat we gaan, kijken we nog even naar het weerbericht en daar schrikken we van. Vanaf vrijdag gaat er dagenlang een harde noordoostenwind waaien en dat is iets wat we niet willen als we door het Nauw van Calais gaan. Dan staat de wind namelijk recht door het nauw en komt er door het tunneleffect zeker 1 bft bij, de stroming doet er ook nog 1 bft bij en dan wordt NO 5-6 opeens NO 7-8 met gigantische golven. Dit hebben we daar 1x meegemaakt en dat doen we niet meer. Helaas dus geen St.Valery-en-Caux maar zo snel mogelijk richting het Nauw van Calais. Dieppe is een handige tussenstop en om ons op te vrolijken krijgen we ook nog bezoek van dolfijnen.
17 juli Dieppe > Boulogne	Ook vandaag staat in het teken van efficient richting het Nauw van Calais komen. Met motor en soms wat zeil leggen we mijlen naar Boulogne af. Vlak voor zonsondergang komen we daar aan. We willen morgen om 6h00 weer verder en om zo'n kort nachtje in een jachthaven te gaan liggen is eigenlijk zonde van je geld (en daarnaast ook niet handig). Daarom gaan we maar weer eens ankeren. Volgens de kaart mag je in het noordelijke gedeelte van de enorme buitenhaven ankeren en met de NO wind lig je daar prima beschut voor wind en golven. Rustig zoeken we een geschikt plekje en gooien het anker uit. We liggen heerlijk rustig en zijn eigenlijk al start klaar voor morgenvroeg.
18 juli Boulogne > Duinkerken	Welkom terug op de Noordzee! moeten de weergoden gedacht hebben toen ze een koude deken van mist over ons heen plaatsten. Even dachten we nog om maar om te keren en weer naar de tropen te zeilen. Maar... Nederland trekt aan ons als een magneet en we zetten dus nog even door. Nu we weer op de Noordzee zijn is het echt nog maar een heel klein stukje en met elke mijl die we afleggen komt Nederland, maar ook het einde van onze reis, dichterbij. De NO-wind zal er voor zorgen dat we de komende dagen in kleine etappes langs de Belgische kust varen en waarschijnlijk varen we dan begin volgende week Zeeland binnen.
19 juli Duinkerken > Oostende	Nu het einde van onze reis in zicht is, moeten we ook nadenken waar we straks in Nederland willen gaan wonen. Wonen op een boot kan prima in de tropen, maar in een Nederlandse winter is dat wat lastiger. Afgelopen week hebben we gezocht naar een plek in Nederland waar hét op dit moment gebeurt. We hebben het nieuws gevolgd, Youtube afgezocht en de hitlijsten bestudeerd en toen was de conclusie eenvoudig: we gaan naar Hengelo-o-o! Wie wil er nou niet in de zomerhit van 2013 wonen? Wij in ieder geval wel. En zo te horen ook lekker Caribisch daar. Verder vandaag mooi een tij tegen de wind in gekruisd en aangelegd in het gezellige Oostende. Het rood-wit-blauw wappert hier volop en we voelen ons al bijna in Nederland.
20 juli Oostende > Blankenberge	Nu we dichter bij huis komen, krijgen we ook steeds betere internetverbindingen (soms wel 5 streepjes!) en zo konden we weer eens een filmpje op Youtube zetten. Het is alweer van een tijdje terug, maar op Barbuda ben ik met camera overboord gesprongen en heb daar gefilmd hoe het daar onderwater uitziet. Zo mooi is dus de Caribische onderwaterwereld en het is onvoorstelbaar dat je dat allemaal hebt kunnen zien naast de boot waarmee we nu bijna in Nederland zijn. Vandaag is onze laatste dag in het buitenland, morgen varen we naar Zeeland en, zoals beloofd, nemen we de tropische zon met ons mee.
21 juli Blankenberge > Middelburg	Tja, dat is wel even een kippenvelmomentje als we Zeebrugge gepasseerd zijn en we langs de Nederlandse kust varen. We worden welkom geheten door een zeehond en we zien op de stranden dat het er mooi druk is. Het is dan ook een prachtige dag. Er staat weinig wind maar met de stroom mee net genoeg om tot Vlissingen te zeilen. Als we richting de sluis varen zien we dat die open staat en het licht op groen is, maar als we er bijna zijn dan gaat het licht op rood en de sluisdeur dicht. Hoezo licht op rood? We zijn terug hoor. Even denken we erover om dan maar terug te varen naar de Carieb. Het lekkere weer doet ons echter besluiten om toch maar op de volgende sluisschutting te gaan wachten. Maar soms hebben we echt het idee dat we signalen krijgen om weer terug te gaan (zoals het licht dat op rood springt maar bijvoorbeeld ook de constante tegenwind die we vanaf Frankrijk hebben). Als we de sluis door zijn, varen we via het kanaal door Walcheren richting Middelburg waar we rond 17h00 denken aan te gaan komen. Alleen... krijgen we al snel weer 'een signaal' (of zou het lot ons gewoon echt nog niet terug willen hebben): de draaibrug bij Souburg komt muurvast te zitten en zo zitten wij dus ook vast in Souburg. Een paar lokale sterke mannen proberen nog om de brug in beweging te krijgen, maar tevergeefs. Door de hitte is de stalen brug uitgezet en nu dus vast geklemd. We liggen naast het station van Souburg en via de stationsberichten horen we dat ook het spoor veel last heeft van de hitte en dat er veel treinen uitvallen. Misschien was het toch niet zo'n goed idee om het tropische weer mee te nemen naar Nederland. Onze hoop is ondertussen gevestigd op een monteur die met een waterslang de brug is gaan koelen. Ondertussen vermaken we ons in Souburg en we hebben het grote geluk dat naast de brug snackbar 'De Draaibrug' zit en we ons heerlijk kunnen verwennen met patat speciaal, kroketten en bamischijven (want wat hebben we dat toch gemist). Na 4 uur koelen is het staal weer voldoende gekrompen en gaat de brug weer open. Nog een klein uurtje varen en dan liggen we om 21h00 eindelijk in het mooie Middelburg. Echt heel lekker om weer in Nederland te zijn.
22 juli Middelburg > Veerse Meer	Na onze eerste nacht op Nederlands grondgebied is het lekker wakker worden in de snel opwarmende haven van Middelburg. Na de koffie maken we nog even een korte stadswandeling. Het is maandagochtend en de meeste winkels zijn gesloten maar gelukkig is de HEMA wel open en daar kopen we allerlei lekkernijen. Terug bij de boot is het inmiddels zo heet dat het echt tijd wordt om te gaan varen. Na een klein stukje varen komen we in de sluis naar het Veerse Meer. Altijd leuk om op een zomerse dag met allerlei bootjes en bootjesmensen in een vol sluisje te liggen. Na de sluis varen we even langs Veere en dat blijkt een schattig plaatsje te zijn. Iets verderop gooien we het anker uit en maken we er een lekkere zon- en zwemmiddag van. Het is bijna Carribisch hier aangezien we met meerdere boten voor anker liggen en ook de zon hier prachtig onder gaat. Alleen gaat de zon hier pas 's avonds laat onder waar hij in de Carieb al iets na 18h00 weg was. Zo heeft ook Nederland echt wel z'n voordelen.
23 juli Veerse Meer > Bruinisse	Ook in Nederland is het heerlijk om wakker te worden als je achter je anker ligt. Met net genoeg wind om te zeilen gaan we het Veerse Meer opkruizen. Echt gek om na al die ruimte op de oceaan nu opeens met heel veel boten op een kleine ruimte te zitten. Aan het einde van het Veerse Meer zit een sluis en ra-ra-raad eens... de sluis was gestremd. Gelukkig zaten we er nog niet in (die boten konden namelijk echt geen kant op) en gooiden we naast de sluis het anker maar weer uit. Terwijl de monteur bezig was zijn wij lekker gaan zwemmen en zo langzamerhand zijn we weer gewend aan het zwemmen in bruin water. Toen de stremming verholpen was konden we verder de Oosterschelde op en met een slakkegangetje kwamen uiteindelijk bij Bruinisse uit waar we nog een paar bruinvissen zagen. Vlak bij de Krammerssluis zijn we voor anker gegaan.
24 juli Bruinisse > De Heen	Waarheen?? Vandaag varen we naar De Heen. Vraag je je af wat daar voor bijzonders is? Nou daar staat Carolien met Jacco, Marit en Lisa. Ja Lisa is ons nieuwste nichtje (ondertussen 4 maanden) en die hebben we nog nooit gezien. Wat een schatje en wat zijn we blij om elkaar allemaal weer te zien. 14 maanden is lang maar als je elkaar dan weer op een steiger in De Heen ziet is alles zo weer zo vertrouwd dat 14 maanden niets lijkt. We picknicken aan de wal en stappen daarna aan boord van Doen om naar een heel heeeel groot zwembad te gaan voor Marit. We varen naar het Volkerak en gooien daar het anker uit. We liggen in 3 meter diep water waar de waterplanten groeien tot aan de oppervlakte. We doen voor Marit alsof het de normaalste zaak van de wereled is en zwemmen tussen de kietelende planten heerlijk in het zonnetje achter de boot. We varen aan het einde van de middag terug door de pittoreske aanloop door een heel oud sluisje. Carolien, Jacco, Marit en Lisa blijven in de camper slapen we hebben een hele lange avond heerlijk kunnen bijkletsen en genieten van de warme zomeravond.
25 juli De Heen > Noordschans	Vandaag is het aankomstdag! We varen met Doen naar Noordschans, een bijzondere plek helemaal voor Marijke. Marijke heeft hier als jong meisje vele vakanties gespendeerd en het thuiskomen gaat beginnen. We worden op het Hollandsdiep onthaalt met een sloep. En we zien onze ouders weer, gewoon naast de boot. Een warm onthaal. We varen onder begeleiding de haven binnen en dan kan het grote knuffel omhels feest beginnen. Wat heerlijk om weer terug te zijn. We hebben een erg gezellige middag in de hitte golf die Nederland weer rijk is. We moeten ons zelfs verplaatsen naar het koele terras van Het Paviljoen omdat het behoorlijk warm wordt in de zon. We eten 's avonds heerlijk Zeeuwse mosselen en genieten nog lang na op het terras. Een bijzondere en geweldige dag.
26 juli Noordschans > Dordrecht	We beginnen de dag vroeg en goed: om 7h15 liggen we al in de kraan om DOEN even uit het water te halen. We hebben namelijk alweer een mooie botanische tuin aan het onderwaterschip ontwikkeld en dat komt onze snelheid niet ten goede. Gelukkig blijkt het allemaal makkelijk te verwijderen met de hogedrukspuit en binnen een uur ligt DOEN weer in het water. In Noordschans drinken we nog gezellig koffie met de ouders van Marijke en oom Piet en tante Marijke, terwijl er een flinke bui overtrekt, ook dat is Nederland natuurlijk. Na de bui gaan we het Hollands Diep op en via de Dordtse Kil varen we naar Dordrecht. In Dordrecht worden we opgewacht door de ouders van Thijs en zusje Jolijn die vandaag jarig is. We leggen DOEN in de mooie oude haven in het historische centrum van Dordrecht. 's Avonds vieren we met een ouderwetse barbeque de verjaardag van Jolijn en Arjan. Ook wordt het weer compleet zijn van de familie gevierd met een fles champagne.
27 juli Dordrecht > Gouda	Tijdens onze 'welkomsttour' door Nederland kan de familie natuurlijk meevaren. Beide zussen van Thijs komen vandaag aan boord samen met Jorrit en neef Thijn. Vlak na vertrek uit Dordrecht krijgen we een flinke onweersbui over ons heen. Er valt zoveel regen dat we weinig kunnen zien en de boordverlichting gaat aan. Ook melden we ons maar bij sector Dordrecht om onze positie aan te geven. Na zo'n 10 minuten heftig weer neemt de regen af en na een uur is het weer droog. Inmiddels varen we op de Hollandse IJssel en Thijn is vandaag een echte kapitein want hij stuurt de boot met groot gemak over deze bochtige rivier. Alsof hij het al jaren doet. Op de momenten dat Thijn niet aan het roer staat is hij hulpbaas en houdt hij goed de andere scheepvaart in de gaten. Prachtig zo'n goed bemanningslid. In Gouda varen we de grachten van de binnenstad in, daar vinden we een mooi plekje vlak bij het station. We passen net tussen de motorboten in en we moeten even opletten dat we niet met de mast vast komen te zitten in de boom. Met de trein gaan we naar het huis van zus Marloes en daar eten we met z'n alleen pizza. En zo komen we steeds dichter bij Makkum en het einde van onze reis. Een gek gevoel maar gelukkig heel normaal om weer in Nederland te zijn en de families weer te zien.
28 juli Gouda > Amsterdam	Het volgende traject van de staandemastroute brengt ons vandaag naar Amsterdam. Voor dit traject komen de ouders van Marijke aan boord maar voordat we afvaren drinken we nog even koffie in Gouda (lekker rustig aan dus). Dit traject brengt ons door een mooi polderlandschap en iedereen geniet volop. 's Middags gooien we het anker uit op de Westeinderplassen voor een zondagmiddagborrel en later ook een diner (nou ja diner, stampot zuurkool hadden we nog over uit de noodvoorraad). Om 19h00 halen we het anker weer op en zijn we net op tijd voor de laatste bruggen naar de Nieuwe Meer in Amsterdam. Daar staat Marijke's vriendin Helen al klaar om ons met versgebakken brownies te verwelkomen. Wederom een gezellig weerzien. Dit keer moeten we erg lang wachten voordat het konvooi door Amsterdam kan beginnen: pas om 01h00 gaat de eerste brug open. In rustig tempo gaat het van brug naar brug en eigenlijk gaat het best goed totdat natuurlijk een brug blijkt vast te zitten (het zit ons ook niet mee met de bruggen en sluizen in Nederland). Na enig oponthoud kunnen we verder en daarna is het nog maar een klein stukje tot de spoorbruggen bij het Westerkanaal. Als we die hebben gehad meren we om 3h45 af aan het Westerkanaal.
29 juli Amsterdam	Na een kort nachtje ontbijten we in de grachten van onze mooie hoofdstad. We varen om een uur of 11 richting Sixhaven, helaas staat daar een bord dat we er voor 12 uur niet in mogen. We bellen de havenmeester en dobberen op het IJ. Na een half uur hebben we geregeld dat we naar binnen kunnen. Thijs meert Doen na een mooie slalom netjes af in het drukke haventje. Even een verfrissende douche en we kunnen er weer tegenaan voor het middagprogramma. We gaan lunchen met Helen en Floris bij café Poco Loco, klinkt vertrouwd en gezellig! Super leuk om weer even heerlijk bij te kletsen en elkaar te zien. We maken nog even een stadswandeling en voelen ons in ons eigen land toch even toerist. Aan het eind van de middag komen Janet en Anniek (zussen van Marijke) langs. De thuiskomst wordt natuurlijk gevierd met een pina colada of rumpunch, heerlijk op het achterdek van Doen. Eén grote gezelligheid! We eten lekker buiten, wat een heerlijke zomer in Nederland. En waar kan je een avondje Amsterdam beter afsluiten dan bij een veredelde coffeeshop voor een echt kopje koffie. Heerlijk dat niemand nog door heeft waar we nou echt zijn gaan zitten. Tot we na een tijdje op het terras van de Grasshoppers iets ruiken, zou de naam ook al iets zeggen....
30 juli Amsterdam > Makkum	We vertrekken vanochtend al om 9.15 uur, ja al. Het is namelijk altijd even afwachten wanneer je weg kan uit Sixhaven. In deze leuke haven is er altijd net zoveel plek als dat er wateroppervlakte is en de haven ligt dan ook vaak helemaal vol zelfs tussen de boxen. Tot onze verbazing kunnen we dus al vrij vroeg weg. We gaan op weg naar het noorden, maar met ZW 6 af en toe 7 vliegen we bijna de laatste mijlen in plaats van ze te zeilen. We racen richting Enkhuizen. We zien zware buien aan de horizon en dan zien we iets bijzonders. Midden in de wolken vormt zich een slurf. We kijken een keer goed en zeggen tegelijkertijd dat is een waterhoos, wauw! Het wordt nog spectaculairder als de slurf naar beneden zakt en water begint op te zuigen uit het Markermeer. Het lijkt wel of er in dat gedeelte van het water een bom valt wat een geweld. Wij zien het op veilige afstand en zijn erg onder de indruk. We gaan moeiteloos door onze laatste sluis van deze reis en zetten dan koers richting onze nieuwe thuishaven in Makkum. Als we Makkum binnenvaren staan Janet, Koen en Emma op de pier. Wat een stoere neef en nicht, ze trotseren de kou en de regen om ons binnen te zwaaien. Een warm welkom ondanks de zeer grijze luchten en buien. We drinken lekker warme thee aan boord en Emma en Koen vragen en bekijken alles even goed, erg gezellig.
31 juli Makkum	Vanochtend sluiten we DOEN af en daarmee ook onze fantastische reis. Heeft de reis gebracht waar we op hoopten? Jazeker, en nog veel veel meer dan dat. We hebben van onze droom een herinnering gemaakt en daar gaan we nog heel lang van genieten. We hebben ontzettend veel mooie plekjes mogen zien en interessante mensen ontmoet. We hebben gezien dat de aarde geweldig mooi is en hebben geleerd dat Nederland een erg fijn land is om in te wonen. We gaan nu weer op de wal leven en maken ons klaar voor verhuizing en werk. We hopen dat jullie allemaal hebben meegenoten van onze reis en wellicht inspireert onze reis weer anderen, zoals wij zelf ook geinspireerd raakten door een vergelijkbaar reisblog.