Canarische eilanden en Kaapverdië

1 november La Palma	Hoera! De lange termijn voorspellingen laten de terugkomst van een hogedrukgebied op de oceaan zien (zie kaartje voor de verwachting over 4 dagen hiernaast). Dit hogedrukgebied gaat hopelijk de komst van nieuwe depressies voorkomen. Alleen zitten we nog met 1 depressie (de 'L' bij de Canarische eilanden) die hier al weken ligt. Deze depressie zorgt voor een zuidwestenwind en veel regen, beide niet onze favorieten. Wel zorgt de zuidelijke aanvoer voor warme temperaturen van zo'n 25-28 graden. Verder staat er bij deze depressie 'STNRY' wat staat voor 'stationary'. Juist ja, hij gaat nergens heen en en wij dus helaas ook niet. Eigenlijk hadden we vandaag al lang in Kaapverdië willen zijn. Het plan is nog steeds om via Kaapverdië te gaan, maar waarschijnlijk wordt het dan een korte stop.
2 november La Palma	Omdat het de hele dag regent gaan we ons lekker bezighouden met tropische zaken. De ouders van Thijs komen in februari naar Guadeloupe en dus zijn we ons eens goed gaan verdiepen in Guadeloupe. Met een tropisch shirt aan komt de kaart van Guadeloupe op tafel vergezeld met de nodige boeken. We concluderen dat het een prachtig eiland is dat veel te bieden heeft en hebben dan ook erg veel zin in de gedeeltelijke gezinshereniging aldaar. Omdat we nog wel even hier zitten, heeft Mark ons gevraagd om eens uit te rekenen wat de nieuwe zorgpremies nou echt gaan worden. Tot die tijd niet al te druk om maken hoor.
3 november La Palma	Dit is wat we de hele dag vanuit onze kuip zien: af en toe een zonnetje maar altijd wolkformaties alsof de lucht op ontploffen staat. De wind is er vandaag nog steeds en bereikt soms weer meer dan 45 knopen. We raken er bijna aan gewend. Wel is het nog steeds erg warm. Ook in de boot, maar alle ramen openzetten kan niet want dan wordt het binnen één grote rotzooi. Op de foto zie je trouwens link een pizzaria en rechts onze SPAR. De SPAR ligt op zo'n 50 meter vanaf onze boot en is het ultieme voorbeeld van wat de Amerikanen een 'convenience store' zouden noemen. Deze SPAR heeft elke dag verse broodjes, een verbazingwekkend goed assortiment supermarkt artikelen, verse kant-en-klaar maaltijden, gevaarlijk lekker gebak, genoeg soorten bier (waaronder Heineken) en... zelfs 3 soorten bier van de tap. Eigenlijk zou elke filiaalmanager van een AH-to-Go hier op stage moeten op te kijken hoe het echt moet. Deze SPAR maakt ons leven hier echt heel gemakkelijk en heeft maar één nadeel: hij is op maandag gesloten. Volgens de laatste weerberichten draait de wind dinsdag naar het noorden en we plannen dat we dan de zee weer op gaan naar Kaapverdië.
4 november La Palma	Nu het vertrek dan toch echt eindelijk in aantocht is, gaan we ons daar dan ook maar op voorbereiden. We maken de spatschermen weer vast, poetsen veel van de rotzooi die is aan komen waaien weg, doen wat boodschappen en we geven de motor een dikke knuffel. Na de les van onze laatste oversteek controleren we alle slangklemmen en ook testen we de elektrische bilgepomp. Daarnaast doen we nog wat testen met het binnenhalen van weerkaarten en emails via de satellietelefoon en ook lijkt het bijwerken van de site te lukken. De testen gaan allemaal goed en we kopen dan ook maar gelijk een extra bundel van 500 minuten (bijna ons faillisement). Maar we hopen dat deze investering zich uitbetaalt doordat we nu minder gaan betalen voor wifi-verbindingen. En ook scheelt het natuurlijk veel tijd, alhoewel dat gelukkig niet onze beperking is deze reis.
5 november La Palma	Allereerst even iets rechtszetten: Marijke is nog steeds aan boord hoor. Misschien doen de foto's van de afgelopen dagen anders geloven, maar helaas wil het toeval dat er nu al 4 dagen achter elkaar een foto met mij erop staat (sorry familie Koolman). Vandaag vullen we de dag met de laatste voorbereidingen voor ons vertrek. We doen nog 2 wassen (is helaas nog niet droog vanwege een paar stevige buien, hopelijk is het morgenvroeg wel droog), de laatste boodschappen, bezoeken een kapper (voorlopig even geen foto's) en bezoeken het politiebureau. We gaan namelijk de EU verlaten en dat moet met een boot allemaal heel officieel omdat je anders het volgende land niet in komt. Na ruim een uur wachten staan we dan eindelijk weer buiten met een officiele verklaring dat we de EU gaan verlaten. Uiteindelijk stelde het allemaal weinig voor, maar ging het vooral om het ceremoniel stempelen van het formulier. Waarom er nou echt 4x dezelfde stempel op het formulier moet, snappen we nog niet helemaal. Waarschijnlijk was de beambte vroeger busschauffeur geweest en miste hij het stempelen van strippenkaarten. Voor de kleintjes (maar ook voor volwassen geinteresserden) hebben we een filmpje geplaatst van de vissen die we allemaal zagen tijdens het snorkelen hier op La Palma. De opnames zijn gemaakt op het strand waar we met Marloes naar toe zijn geweest. Dat strand lag in een onderwaternatuurgebied en mede daardoor waren de vissen in overvloed aanwezig.
6 november La Palma > Atlantische Oceaan	De dag van vertrek begint met regen en onweer, veel gedonder en gebliksem en dus draaiden wij ons nog maar eens om, en om. Als we uiteindelijk opstaan wordt het droger en rustiger. De boot is nog een tentenkamp, want de boot hangt vol met was. Gelukkig hadden we die niet in de vierde bui buiten laten hangen. We doen de laatste klusjes; water tanken, broodjes halen, boot opruimen etc. En dan kunnen we om 13.00 uur na toch iets te veel dagen La Palma eindelijk vertrekken. We nemen afscheid van de bemanning van de Beluga en krijgen nog 2 echte Nederlandse cadeautjes, anijs hagelslag en nasikruiden, super bedankt!!! Na 3 uur op de motor varen zijn we uit de luwte van het eiland en kunnen we zeilen. Terwijl we op de motor voeren hadden we nog een vis aan de lijn maar een meter bij de boot vandaan wist die te ontsnappen. Volgende keer hopelijk beter. We zeilen rustig verder en als de avond valt, blijkt dat het echt pikdonker is het is bewolkt en er is nog geen maan. Gelukkig zien we dan de golfen die gevoelsmatig steeds groter worden ook niet. Tijdens de nacht neemt de wind toe en minderen we zeil. We hebben een hobbelig nachtje voor de boeg.
7 november Atlantische Oceaan	Na een bijzonder slechte nacht slapen wordt het toch weer licht aan de horizon. We weten dat we de eerste nacht altijd erg moeilijk slapen, omdat we nog moeten wennen aan alle bewegingen en geluiden. Alleen afgelopen nacht werden we getrakteerd op een waar golfslagbad. De wind is af en toe variabel in richting en kracht en dus zijn we meerdere keren "zeiltjes erop, zeiltjes eraf" aan het doen. De wind is overwegend noordoost kracht 6 en we gaan als een raketje. We hebben de eerste 24 uur 154 mijl afgelegd en hebben dan nog 612 te gaan. Ondanks de slechte nachtrust is de sfeer nog altijd goed aan boord en proberen we het ritme op te pakken. We verwachten met deze snelheid komende zondag aan te komen op Sal.
8 november Atlantische Oceaan	Afgelopen nacht was vergelijkbaar met de vorige wat betreft wind en af en toe een bui (vooral tijdens de wachten van Thijs). Nu hebben we echter niks aan de zeilen veranderd en dat gaf een stuk meer rust. Vanochtend hebben we ook nog een tijdje een andere zeilboot aan de horizon gehad, maar die is nu een andere richting opgegaan. We zijn een stuk fitter dan gisteren en komen dus in het oceaanritme. Om 13h00 vanmiddag hadden we ons 2e etmaal erop zitten en wederom hadden we 154 mijl afgelegd. Dat gaat dus hardstikke lekker zo en we hopen nu echt zondag al aan te kunnen komen. De vooruitzichten zijn nog steeds goed en ook wordt het merkbaar warmer (en zonniger). De golven zijn gelukkier iets lager geworden (of wennen we eraan?), maar soms zit er nog één tussen die ons aan het surfen brengt. Dat bracht ons net tot een topsnelheidvan 14,7 knopen en kleine 'Jihaa' van Thijs. Nog geen dolfijnen gezien, maar wel veel vogels.
9 november Atlantische Oceaan	We waren afgelopen nacht op de helft van de afstand. Ook zitten we vanaf nu in de tropen, gelukkig afgelopen nacht geen tropische buien meer. Een heerlijk nachtje zeilen al dacht degene die binnen lag te slapen door alle geluiden en bewegingen dat het buiten heel erg te keer ging. Buiten viel het allemaal reuze mee en kon er zelfs gelezen en geluierd worden tijdens de wacht. We hebben alleen nu wel een iets onregelmatiger golvenpatroon, want de swell (deining) komt uit het noordwesten en de windgolven uit het noordoosten. Leuk zo'n kruiszee en lang leve de spatschermen. We gaan nog steeds lekker snel en hebben onze dagafstand aangescherpt naar 157 mijl. Ook de topsnelheid is aangescherpt naar 14,9 knopen jihaaa , straks vliegen we nog naar Sal. Vanochtend hebben we onze eerste dolfijnen gezien, ze sprongen vrolijk voorbij. Ze kwamen geen showtje geven bij de boot, helaas.
10 november Atlantische Oceaan	Na een onstuimige nacht waarin de golven een spelletje met ons speelden hebben we vanochtend voor 9 uur al een extra rif gezet en de vloer in de kajuit gedweild met zoet water. We varen de afgelopen dagen alleen op grootzeil met 1 rif. Vannacht werden de golven steeds hoger en ook nam de kruiszee meer toe, hierdoor botsten golven op elkaar en op Doen. De spray die hierbij ontstond werd door de noordoost 7 vrolijk de kuip in gewaaid. De wachten zijn qua scheepsvaart verder rustig, maar vannacht lag je dus net had je de eerste zoute druppels alweer te pakken. De golven hadden de voorkeur om ons gezicht te raken. We hebben verder 2 golven in de kuip gehad en helaas hadden we de schuif (deur aan de bovenlant van de ingang, ingang zelf was wel dicht) niet helemaal dicht. Er is ongeveer de hoeveelheid van een emmer zoutwater naar binnen gekomen. Vannacht het zoute water opgedweild en vanochtend was het ontzouten meteen een leuk klusje voor het begin van de dag. De dagafstand is met de toenemende wind wederom weer aangescherpt naar 161 mijl. Het is nu niet meer de vraag of we morgen voor het donker aankomen, maar eerder of we er met de koffie of met de lunch zijn. Met deze golven is de topsnelheid ook verhoogd naar 15,3 knopen en de maximale wind die we gehad hebben was 36,7 knopen. Met alleen het grootzeil met rif 2 erin zeilen we nu prima. Helaas is er nog geen patroon in de golven te ontdekken en slaan de golven regelmatig tegen of op de boot. Marijke is maar in de bikini gaan zitten en Thijs staat in de droger achter het stuurwiel. Alleen elke keer als alles bijna weer droog is, meldt de volgende golf zich. We moeten er maar om lachen en hopen dat de golven in de loop van deze dag afnemen en we een rustige laatste nacht in gaan en anders happen we nog een dagje zout. MAAR TOEN GEBEURDE HET: Net toen we met nog 115 mijl te gaan ons af vragen of we na aankomst eerst een koud biertje zouden nemen of eerst een verfrissende douche opeens: KRAK KRAK en waren we onbestuurbaar. Al snel hadden we door dat ons roer is afgebroken, mede doordat er stukken roer naast ons dreven. En dat is best ernstig op de oceaan. Snel halen we het grootzeil naar beneden om niet meer ongecontroleerd te zeilen. Toen we weer 'rustig' lagen met de zeilen neer, zijn we wat onderwaterfoto's gaan nemen vanaf de zwemtrap. De foto's lieten zien dat het roer diagonaal is gebroken en daarna dubbelgeklapt. Omdat we nog wel een beetje roer hebben en omdat we DOEN niet willen achterlaten (dat gebeurt als je je laat redden, dan gaat de boot niet mee maar die laat je dan afzinken) gaan we proberen op eigen kracht verder te komen. Verder naar Sal is geen optie omdat daar geen mogelijkheden zijn voor reparatie. Onze keus valt op de haven van Mindelo op Sao Vicente. Dit is nog zo'n 170 mijl varen maar gelukkig wel met de wind in de rug. Op de motor proberen we DOEN in de goede richting te zetten en nadat dat gelukt is zetten we een stukje voorzeil. Ook dat gaat redelijk en we rollen de hele fok maar uit. Het waait nog 6 bft en af en toe 7 en het sturen gaat heel moeizaam en zwaar met zo'n roer. De stuurautomaat kan helaas niet overweg met een gebroken roer. We sturen met de hand en wisselen om het uur af. Het is zwaar, heel zwaar. We houden het beide niet langer vol om een uur te sturen. Wanneer de één stuurt ligt de ander op de kuip vloer om zo zijn rust te pakken. De golfen zijn nog steeds hoog en spoelen met regelmaat over de boot. Al dat zoute water maakt niets uit we moeten rustig blijven en ons concentreren op het sturen. We willen wel huilen maar dat gebeurd niet. De gedachte Dromen Doen(m) ...GAME OVER gaat door ons hoofd. We houden er rekening mee dat dit wel eens het einde van onze droomreis zou kunnen gaan worden. We blijven ondanks alles beide erg rustig en hebben al snel de controle over de boot weer terug, we zijn geen moment in levensgevaar, alleen is de situatie heel heftig en sturen ongelooflijk zwaar. Op de open oceaan kunnen we nog alle kanten op, maar hoe gaat dat straks met manouvreren in de haven. We moeten uitvinden of we hulp kunnen krijgen bij aankomst. We hebben ooit voor dit soort situaties het nood telefoonnummer van de Nederlandse Kustwacht in de sateliettelefoon gezet. Je belt namelijk op zo'n moment niet je ouders om even te vragen of ze hulp willen regelen. Het is erg fijn om met de Nederlandse Kustwacht te bellen en zij bieden ons de steun die ze kunnen. Ze nemen contact op met de autoriteiten in Mindelo om onze komst aan te kondigen en ook bellen ze een paar keer om te vragen hoe de voortgang is. Ook al zijn ze duizenden mijlen bij ons vandaan en kunnen ze praktisch niets voor ons doen, toch geeft het een enorme steun en een heel fijn gevoel dat iemand die er verstand van heeft meedenkt, helpt waar hij kan en waakt over onze voortgang.
11 november Atlantische Oceaan	Aan het eind van de ochtend is de wind iets afgenomen en daardoor lukt het nu gelukkig weer om de stuurautomaat om te laten gaan met de nieuwe situatie. Hierdoor hoeven we niet meer zelf te sturen en dat helpt enorm. We zijn beide heel erg moe en moeten echt een paar uurtjes om de beurt slapen. We pakken onze rust en verplaatsen ons rustig naar Mindelo. Doordat het afgebroken roer is dubbel geklapt en nog vastzit, werkt dit als een soort handrem en gaan we dus niet heel hard. Maar het gaat gecontroleerd en we hebben er vertrouwen in dat we Mindelo gaan halen. 's Middags komt er nog een grote groep dolfijnen bij ons buurten en dat vrolijkt de boel iets op.
12 november Atlantische Oceaan > Mindelo (Kaapverdië)	In de loop van nacht komen we in de buurt van Mindelo en roepen we de plaatselijke Kustwacht op en nadat we eindelijk contact hebben blijken ze inderdaad op de hoogte te zijn gebracht van onze situatie. Helaas kunnen ze naar eigen zeggen weinig voor ons doen en adviseren zij om contact op te nemen met de jachthaven. Dat doen we en zij zeggen alleen maar "OK, OK no problem". Dat houdt dus in dat we op eigen kracht in het donker de haven van Mindelo aanlopen en als we de jachthaven hebben gevonden er iemand klaar staat om ons te helpen met aanleggen. Met grote moeite lukt het om achteruit varende aan te leggen aan de steiger. We liggen, zijn bekaf maar heel blij dat wij en DOEN weer veilig in een haven liggen. Om 7 uur gaan we eindelijk heerlijk een paar uur slapen. We doen de verplichte inklaringsrituelen bij de verschillende overheden en daarna pakken we een heerlijke douche. We spreken wat bemanningen van boten die we eerder hebben gezien en gaan maar eens kijken wat de mogelijkheden hier zijn voor de vervanging van ons roer. Het eerste bericht is dat de vrolijke mensen hier een reparatie wel kunnen uitvoeren. Overal zijn er mogelijkheden en dit kan natuurlijk onmogelijk het einde van onze droom worden.
13 november Mindelo	Na een heerlijke lange nacht doorslapen eerst maar eens de stad in om een bakker te zoeken voor gebak voor bij de koffie. Na een tijdje door Mindelo te hebben gelopen vinden we een bakkertje. Er is wat brood en de gebakafdeling is even anders dan in Nederland, dus we kiezen maar iets dat er het lekkerst uitziet en nemen ook nog wat brood mee. We moeten ruim honderd escudos afrekenen, wat ongeveer 1 euro is. Lopend door Mindelo is het even wennen om in deze andere wereld te zijn, maar het oogt allemaal vriendelijk en relaxed. Terug in de haven drinken we de koffie met het welverdiende gebakje. Daarna weer even praten met de haveneigenaar Kai die tevens een reparatiebedrijfje heeft. De slogan van dat bedrijfje is: "If it's man-made, we can fix it". Ze hebben 2 weken terug nog een roer van een andere jacht gemaakt en zijn er van overtuigd dat ze ook ons roer sterker kunnen maken dan het ooit was. En ze kunnen het allemaal op korte termijn regelen. Inmiddels hebben we ook al uit Nederland offertes voor een nieuw roer binnen (veel dank Jacco!), en dat is dus ook een mogelijkheid. Alleen zou dat wel veel langer duren. Na overleg met de verzekering wordt besloten om de repatie hier te laten uitvoeren. We geven het akkoord aan Kai en nog dezelfde middag staan er 2 jongemannen klaar om het roer op te komen halen. Dat gaat hier ook allemaal heel gemakkelijk: de boot hoeft helemaal niet uit het water. Ze maken het roer los bij de bevestigingen en laten het dan in het water zakken. Daarna even een duiker naar de bodem sturen om een lijn te bevestigen en zo ligt even later ons roer op de steiger. Eerste indruk van Kai: "That's no so bad at all". Door de krachten van het verder varen is het afgebroken gedeelte nu naar achteren geklapt, zoals te zien op de foto. Ze zijn blij dat het hele roer er nog is, omdat dit het maken van een nieuwe met dezelfde vorm en afmetingen makkelijker maakt. Het roer ligt nu in de werkplaats en zal de komende dagen gerepareerd gaan worden. We zullen de voortgang natuurlijk hier vermelden en verder gaan we van Mindelo genieten.
14 november Mindelo	Vanochtend zijn we Mindelo gaan verkennen. We zoeken naar de mogelijkheden om inkopen te doen voor de volgende oversteek naar Barbados. Hiervoor hebben we alles al wel vanuit La Palma, behalve dan de verse producten. Gelukkig blijkt er volop keus te zijn in zowel de Mercado Municipal als bij de vele straatverkopers. Op de foto hiernaast zie je dat er vele straatverkopers zijn (meestal aan de schaduwkant van de weg) en dat die vanalles verkopen. Ook ligt hier gewoon vis te koop dat uitgestald ligt op deksels, uiteraard zonder enige vorm van koeling. Nog meer vis vinden we op de vismarkt, waar het een druk gebeuren is. Ook hier doen ze niet aan koeling, maar de vismarkt staat aan het strand en de vis wordt continue aangevoerd en door de versheid zal het dan wel goed gaan. 's Middags brengen we door aan het strand en 's avonds kijken we Nederland-Duitsland in de zeilersbar (met zowel Nederlanders als Duitsers). Omdat we hier 2 uur tijdverschil hebben, was het plan om na de wedstrijd te gaan eten. Dat was niet zo slim, aangezien het erg gezellig werd in de zeilersbar en er veel 'vrienden van Pinterman' waren. Uiteindelijk zijn we er nog steeds als de bar sluit en daarna volgde de moeilijke weg terug naar Doen over een bewegende steiger. Dan maar een keer geen avondeten, halen we morgen bij het ontbijt wel in.
15 november Mindelo	Vandaag zijn we bij ons roer gaan kijken in de werkplaats en het ziet er gelukkig al weer uit als een roer. Het RVS frame is eerst gerepareerd en gelast en daarna zijn de vulstukken teruggeplaatst en zijn de ontbrekende stukken opgevuld en verstevigd. Morgen gaat het roer naar een andere werkplaats waar het wordt voorzien van glasvezelmatten en epoxy. Dit zal voor extra sterkte gaan zorgen. Daarna volgt dan de afwerking en wordt het in de antifouling (aangroeiwerende onderwaterverf) gezet. Er is hier alleen rode antifouling en zo krijgen we dus straks een mooi rood roer. Met ons gaat het verder prima, we vermaken ons en eten nog steeds maaltijden met verse ingredienten die we voor onze afgelopen oversteek hadden ingekocht. Ook dat was dus veel te ruim, maar nu wel lekker makkelijk.
16 november Mindelo	Inmiddels is de Nederlands vloot hier steeds grotere afmetingen gaan aannemen, na vannacht liggen we hier nu met 6 Nederlandse boten. Veel gezelligheid dus bij de koffie, de borrel en 's avonds in de kroeg. Verse groentes hebben we nog genoeg, maar de fruitvoorraad is wel wat magertjes en die hebben we vandaag maar aangevuld bij de straatverkopers. Zoals op de foto te zien is, kan Marijke al erg goed overweg met ze aangezien iedereen aan het lachen is. En de bananen zijn nog lekker ook. Bij de supermarkt hebben ze hier trouwens rare produkten, zoals bv frikandellen. Je ziet een verzameling huismerkprodukten van alle grote Europese supermarkten en zo ook AH Euroshopper artikelen (zoals koffie en muesli). We maken onszelf helemaal gelukkig met een pot pindakaas, dat is namelijk al een paar maanden op. En dat smaakt ook heerlijk op Kaapverdisch brood. 's Avonds maken we kennis met hetgeen waar Mindelo bekend om is: muziek. We zitten in een piepklein zaakje met slechts 5 tafeltjes en iets na 9-en beginnen twee Kaapverdianen met een gitaar en viool muziek te maken. Het is moeilijk te beschrijven, maar het was prachtig wat we te horen kregen. Enige tijd later werd er steeds meer meegezongen en ook stonden er nog 2 gastzangers op. Nog mooier werd het toen de vrouw die voor ons zat (links op de foto) ook bedacht dat ze wel een paar liedjes kon gaan zingen. Ze gaf de musici wat aanwijzingen over de melodie en daarna bracht ze de hele zaak in ontroering. Mindelo is muziek, heerlijk.
17 november Mindelo	Vandaag zijn we er hard ingestonken of hebben we iets goeds gedaan. Op de straten word je hier veelvuldig aangesproken door verkopers maar ook bedelaars. Met de verkopers maken we soms een praatje en een bedelaar krijgt iets als hij zichtbaar ziek is. Maar vandaag werden we aangesproken door een pientere schooljongen die vroeg om schrijfgerij. In goed Engels vertelde hij dat hij in het laatste jaar van de middelbare school zit en volgend jaar naar Europa gaat om geneeskunde te studeren om daarna specialist te worden. Via de overheid hier kon hij een beurs krijgen waarna hij minstens zoveel jaar in Kaapverdie als arts moet gaan werken. Een mooi verhaal dat ons wel aansprak, maar was het allemaal wel waar? We hebben geen schrijfgerij aan boord maar wel een aantal medische boeken. Hiervan willen we hem het bijna 4000 pagina's tellende Merck Manual wel geven, zodat hij alvast een beetje kan gaan inlezen. Maar eerst moeten we er nog achter komen of hij wel de waarheid spreekt. We testen dit door hem twee medische proefschriften te geven (één van mezelf en één van een vriend) en we leggen hem uit wat er in staat en wat hij er aan kan hebben. Om te kijken of hij er wat mee kan vragen we hem de eerst zin op te lezen en te vertellen wat daar staat. Dat lukt en hij begrijpt het helemaal. Daarna laten we hem kiezen tussen de twee proefschriften of 200 escudos, om te testen of hij niet puur op geld uit is. Wanneer hij zonder te twijfelen kiest voor de proefschriften pakken we het dikke medische boek uit de tas en geven we hem dit. Hij wordt er stil van en weet niet goed wat hem overkomt en hij krijgt er zelfs kippenvel van. We hopen en gaan er vanuit dat we een nieuwe dokter op de Kaapverden een stukje op weg hebben geholpen.
18 november Mindelo	Deze zondag blijkt voor ons ook een echte rustdag te worden. Na koffie, boekje lezen, broodje eten, spelletje doen (regenwormen), komen we uiteindelijk in een tentje bij het strand terecht. Terwijl we daar een drankje drinken en genieten van het late-middag-zonnetje, wordt er een bandje opgebouwd. Na enige tijd beginnen ze te spelen en na een paar nummers stapt er nog een gitarist uit de bus en die schuift aan en maakt de band compleet. Totdat nog even later de bassist om de hoek komt lopen en ook hij zo mee gaat spelen. En dit allemaal zonder dat er iemand vreemd opkijkt. Ze maken zich hier niet zo snel druk om iets en tijd is ook niet zo belangrijk in Kaapverdie. Dat maakt het hier erg ontspannen. Het zou zomaar kunnen dat Gijp zijn spreuk "Laat lekker gaan, ouwe reus" ooit van een Kaapverdiaan heeft geleerd.
19 november Mindelo	Lang geleden had Mindelo een belangrijke functie als kolenlaadplaats voor de oceaanstomers, tegenwoordig maken oceaanzeilers met pech er dankbaar gebruik van. Vandaag kwam er een bijzonder pechgeval de haven binnen: een deelnemer van de Vendee Globe met kielproblemen. Deze zeilwedstrijd is de zwaarste vorm van oceaanzeilen. De race gaat nonstop van Frankrijk de wereld rond over de zuidelijke oceanen, en dat ook nog eens solo. Elke hulp van buitenaf is uitgesloten en voor deze deelnemer is de race dan ook helaas voorbij. Wel knap van hem dat hij in 9 dagen vanuit Frankrijk hier is gekomen, wij hadden daar toch echt wat meer tijd voor nodig. Waarschijnlijk komt morgen ons roer terug. Dan woensdag een testrondje varen en als dat allemaal goed gaat donderdag hopelijk weer de oceaan op.
20 november Mindelo	Omdat Marijke het zo leuk vindt om de mast in te gaan, mag ze vandaag gewoon twee keer omhoog. De eerst keer is voor reguliere check voorafgaand aan een grote oversteek. Eenmaal beneden bedenkt ze dat er toch wel wat beweging ergens in zat, maar niet helemaal duidelijk waarin. Na kort topoverleg nemen we het zekere voor het onzekere en wordt Marijke weer de mast ingehesen om het loszittende borgpennetje weer vast te zetten. De zee heeft namelijk de unieke kracht om alles wat vast zit los te maken en alles wat los moet zitten, vast te maken. Ons roer komt vandaag toch niet, maar morgen is de kans groot. Eindelijk zijn we door de verse groenten heen en mogen we uit eten. We trakteren onszelf op een lekker stuk wahoo van de gril, hmmm.
21 november Mindelo	Na vandaag zijn we weer een "echte" boot, tenminste dat dachten we. We wachten en wachten, eerst zou het vanochtend komen toen werd het vanmiddag of anders het einde van de middag. Uiteindelijk wordt het nog een dagje zonder roer. Morgen weer een dag... We worden een beetje ongeduldig van het wachten, maar realiseren ons dat we in Nederland nooit binnen 8 dagen een roer terug zouden hebben. Ze zijn hier dus echt heel snel alleen beloven ze nog veel meer... We hebben vandaag wat klusjes aan de boot gedaan. De watertank helemaal leeg gehaald en gekeken of deze schoon is nu die veelvuldig wordt gebruikt. Anders kan het een grote bron voor ellende zijn. De tank is super schoon. Thijs had dit ook verwacht maar Marijke wilde het even checken, "Meten is weten". De koelkast wordt ontdooid en het dek wordt gepoetst. Er zit in een week tijd hier een vieze bruine zandlaag op de boot. We zijn ook even op de lokale markt geweest en hebben er een cd gekocht met prachtige Kaapverdische muziek, echt heel mooi. We hebben ook een poging gedaan om wat groente te kopen op de lokale groentemarkt. Dat viel best even tegen; de kwaliteit is super, maar de prijzen zijn gigantisch. We hadden al het idee dat we meer moesten betalen omdat we buitenlander zijn. Op weg naar de boot kwamen we één van onze lokale vrienden tegen, ik noem hem "happy head", en die zei: "Jullie hebben veel te veel betaald". Als jullie inkopen gaan doen voor de oversteek ga ik met jullie mee en dan betalen jullie onze prijs. Daar wordt je toch happy van.
22 november Mindelo	De maan is inmiddels voller dan half, de wind is goed en boten om ons heen zwaaien we uit. Vanaf ons plekje zien we de open zee verleidelijk naar ons kijken. Maar we zijn zoals een maisveld zonder boer, we zijn een boot zonder roer. Vanochtend zou het komen, daarna vanmiddag. Vanmiddag was het "in a minute" en nu is het morgenochtend. We zijn klaar om te gaan en we hebben erg veel zin in onze komende tijd op zee. We komen de dag door met nog een paar kleine klusjes. Het dek wordt nog eens goed in de was gezet, zodat we straks bling-bling in de Carieb aankomen.
23 november Mindelo	Om 13 uur lokale tijd we hebben het roer weer onder de boot. Het ziet er erg mooi uit. We testen het roer flink, eerst op de motor en daarna in de zeestraat tussen Sao Vicente en Santo Antao. In de zeestraat waait het flink en de oceaangolven staan er ook weer mooi bij. We varen verschillende koersen over beide boegen en kunnen niet anders concluderen dat het roer het prima doet. Ook de stuurautomaat doet het goed en we zijn dus "ready to go". Marijke haalt samen met "happy head" alle verse groente en fruit die we voor 2 weken nodig hebben. Samen struinen ze de hele stad af op zoek naar de beste deals en het scheelt inderdaad flink met de prijzen op de markt. Thijs doet de formaliteiten bij de maritieme politie en de douane, zodat we nu ook formeel weg mogen. Morgenochtend vertrekken we met 3 andere boten, waarvan er twee ook naar Barbados gaan. Wordt dus spannend wie daar als eerst aankomt, maar nee, wij doen het rustig aan en gaan niet meer voor nieuwe snelheidsrecords. We verwachten rond 8-9-10 december aan te komen op Barbados. Tot die tijd zullen we proberen af en toe een update op de site te plaatsen, maar dagelijks doen we niet meer aangezien typen achter een scherm niet heel goed samengaat met oceaanzeilen.
24 november Mindelo - Atlantische Oceaan	We moeten nog enkele boodschappen doen voor vertrek. Thijs koopt nog verjaardagscadeaus. Aangezien de gemiddelde Kaapverdiaanse straatverkoper geen inpakpapier heeft, komen ze niet ongezien aan boord. Maar voor jullie blijft het nog een verrassing. Om 12 uur UTC vertrekken we. Naast ons zijn er nog 6 andere zeilboten vertrokken. We heisen de zeilen en varen een mooi stuk tussen de eilanden. Daar zien we de mooiste vogel die we ooit gezien hebben: Red-billed tropicbird (die is het zeker waard om even te zoeken op Google) We varen helaas een windstilte in en dobberen een paar uur. Is het te vroeg om de motor te starten 6 uur na vertrek met nog zoveel mijlen te gaan? Als we hele vervelende golven krijgen starten we de motor en binnen een uur hebben we weer wind. Met een lekker windje en normale golven zeilen we de nacht in.
25 november Atlantische Oceaan	Het is een mooie nacht, de maan komt de hele oceaan verlichten. Het is echt prachtig. We zien meerdere schepen op ons pad, maar kunnen daarnaast beide heerlijk slapen. Doen zeilt fantastisch en het roer doet het uitstekend. Om 12 uur hebben 123 mijl afgelegd een mooie dagafstand de windstilte meegerekend. We varen nu halve wind met een mooie snelheid. Net wanneer onze maag een beetje gaat knorren, horen we rrrrrrrrrrrrrrr. Visalarm! We hebben BEET. We denken dat het een yellow vin snapper is. Thijs fileert de vis vakkundig en Marijke bakt de filets. De filets smaken heerlijk.
26 november Atlantische Oceaan	Afgelopen nacht is het druk in de categorie "wat zwemt er in de zee" of anders gezegd wat vliegt er uit de zee. We hebben 5 vliegende vissen aan dek, zichzelf allemaal te pletter gevlogen op Doen. Er is geen redden meer aan. We hebben meerdere dolfijnen bij de boot, doordat het bijna volle maan is kun je ze goed zien. Eentje is een ware kunstenaar, hij schiet een meter tot anderhalf het water uit om vervolgens met veel geplons weer neer te komen. Hij herhaalt dit kunstje om de 5 meter tot 4 keer toe. Vol verwondering geniet Marijke hiervan tijdens haar wacht. De wind zwakt wat af tijdens de nacht en is net genoeg voor wat voortgang. 's Ochtend schijnt de zon vanaf 8 uur meteen fel. De kledingkeuze is niet moeilijk: weinig. De vislijn gaat weer uit. We hebben de afgelopen 24 uur 133 mijl afgelegd. Het is allemaal heerlijk rustig, kalm zeetje, beetje wind; zeëen van tijd....Maar net als we de genaker hebben gezet en een appeltje eten, komen er 6 pilots whales vlak achter de boot langs gezwommen. Op dat zelfde moment rrrrrrrrrrrrr, visalarm. Toch geen whale...Nee wederom een heerlijk yellow vin snapper en nu voor de lunch. Na een heerlijk dagje zeilen, zeilen we rustig zonder genaker de nacht in.
27 november Atlantische Oceaan	Afgelopen nacht is het niet de vraag of we regen krijgen maar wie in zijn wacht regen krijgt. Je ziet de buien aan de horizon. In Marijke haar wacht sputtert het een beetje, maar in Thijs' wacht wordt Doen goed ontzout. Helaas blijven de buien de hele dag bij ons en hebben we de zon vandaag nog niet gezien. De wind is toegenomen en wij zeilen met het eerste rif en een stukje fok rustig westwaarts. We hebben 148 mijl afgelegd en gaan dus hard genoeg. Helaas staat er vanaf vannacht een knobbelig zeetje en kun je binnen nog niet heel rustig liggen. Komende nacht nieuwe slaapkansen.
28 november Atlantische Oceaan	Afgelopen nacht zijn we voor het eerst geen ander schip tegengekomen. We lijken alleen op deze grote lege oceaan. Mooi rustig dus. De zon is er gelukkig 's morgens weer bij. We starten de dag met een ontbijtje met een eitje, daarna koffie, de 24 uursafstand noteren (= 155 mijl) vislijntje uitgooien, kleding en beddengoed opruimen, kortom druk druk druk. We genieten van de zon, lezen een boek en sturen de boot. We proberen overdag alles zelf te sturen, ten eerste omdat dat natuurlijk leuk is we zitten niet op een cruise en daarnaast is de energiebalans negatief. De zeilen staan vaak voor de zonnepanelen als er zon is en er is vaak te weinig wind voor de windgenerator. Het netto effect is daarom nog minder dan nul. We hebben de koelkast al uitgezet en we draaien af en toe de motor een uurtje om de accu's bij te laden. Aan het einde van de dag vangen we weer een vis, wel 60 cm lang. De visfilet passen perfect bij de avondmaaltijd van groentecurry en rijst.
29 november Atlantische Oceaan	In de nacht volgen helaas de buien elkaar rap op.In één bui gaat het hevig te keer en draait de wind plots. We maken bijna een klapgijp, maar dit wordt gelukkig voorkomen door de bulletalie. Snel staan we samen aan dek om met zijn tweëen de ontstane situatie te herstellen, in de zeikende regen.... Helaas houden de buien aan en pas aan het einde van de ochtend wordt het droog. Het blijft de hele dag zwaar bewolkt en de buien blijven op de loer liggen. We krijgen nog een enkele bui over ons heen en gaan met een dagafstand van 147 mijl de nacht weer in. Hopelijk schijnt morgen de zon weer, want dat vinden we beide toch echt een stuk leuker.
30 november Atlantische Oceaan	Hiep hoi de zon is er vandaag weer en het is op een paar wolkjes na strak blauw. De feestvreugde neemt meteen toe, wat een zonnetje toch niet met je kan doen. We hebben sinds afgelopen nacht minder wind en kunnen helaas ook niet meer recht op ons doel varen. Het gevolg is dat we de afgelopen 24 uur 116 mijl hebben afgelegd richting Barbados. We hebben in totaal 822 mijl er al opzitten en hopen komend weekend op de helft te zijn (totaal moeten we 2013 mijl) We hebben met één van de medevertrekkers contact, we kunnen elkaar niet zien maar zijn zo'n 20 mijl bij elkaar vandaan. We genieten vandaag met volle teugen van de zon. We nemen vandaag voor de tweede keer deze reis een douche, nou ja douche.. Men neme een puts met zeewater kiepert die over de ander, even inzepen, nog een puts zeewater en daarna even afspoelen met een beetje zoetwater. Resultaat: weer helemaal fris en schoon.