Zomervakantie Bretagne & Kanaaleilanden 2011 


10 juni

Den Oever =>

Roompot

116 nm

Gisteren hebben we de boot alvast volgeladen met kleren en veel eten (voor in ieder geval de 1e week, zodat we lekker door kunnen varen) en hierdoor konden we vanochtend lekker vroeg vertrekken. Vanwege de spits zat de sluis echter even niet mee en hierdoor waren we om 8 uur eigenlijk iets te laat om optimaal van het tij de Waddenzee uit te profiteren. Maar we hebben nog 4 weken voor ons liggen en nemen de stroom tegen in het Marsdiep dan maar voor lief. Ons doel dit jaar is de baai van Douarnenez in de westpunt van Bretagne en omdat dit een 'verwegbestemming' is voor een zeilvakantie, zullen we behoorlijk door moeten varen in de 1e week om niet met de terugweg te krap uit te komen. Overdag staat er weinig wind en staat de motor bij om nog wat voortgang te maken, maar 's avonds komt er meer wind en kunnen we zeilen. Rond middernacht passeren we de Maasmonding bij Rotterdam en daarna kruisen we tegen de zuidwestenwind in. Als aan het einde van de nacht de stroom ook tegen is, vinden we het welletjes en sturen we richting de Roompotsluis bij de Oosterschelde waar we om 6h30 aan de buitensteiger vast liggen en dan even lekker slapen.

 

11 juni

Roompot =>

Oostende

41 nm

De wind is nog steeds ZW als we om 14h30 weer de zee op gaan richting Belgie met lekker wat stroom mee. Op het eerste stuk hebben we wind-tegen-stroom en hierdoor hoeven we niet te raden waarom het water hier 'Onrust' heet. Door de stroom mee kunnen we het grootste stuk gelukkig scherp aan de wind zeilend afleggen. Na een heerlijke zonnige zeiltrip liggen we om 21h30 op een mooi plekje in de Royal Yacht Club Oostende.  

12 juni

Oostende =>

Duinkerken

27 nm

Omdat er een depressie op de loer ligt die op ons afkomt, gaan we nog niet het Nauw van Calais door maar maken we vandaag een kort tochtje naar Duinkerken. De wind is zuid en hierdoor kunnen we het hele stuk lekker zeilen. Om 18h liggen we vast en mogen we ritueel de Franse gastenvlag hijsen. Deze depressie gaat ons hier even houden, maar het is zondag en we liggen al in Frankrijk.

 

 

 

13 juni

Duinkerken

Na lekker uitgeslapen te hebben gaan we op de vouwfietsen de stad in om de lang verlangde Franse boodschappen (wijn, kaasjes, worst en Kronenbourg) te gaan scoren. Het is echter wel rustig overal en de winkels zijn dicht; in Frankrijk vieren ze dus ook 2e Pinksterdag realiseren we ons. In de McDonalds (is natuurlijk altijd open) halen we de weerberichten voor de komende week binnen. Komende nacht zal de wind afnemen, morgen is er helemaal geen wind en vanaf woensdag zal het steeds harder gaan waaien, uiteraard uit de richting waar we naar toe willen. Om toch maximale vooruitgang te boeken, bereiden we ons voor (= tanken veel diesel) om in de windstille periode ze ver mogelijk richting westen te komen.

 

 

 

 

 

14-15 juni

Duinkerken =>

Guernsey

228 nm

Na een paar uurtjes slaap, gooien we om 00h30 los en varen we de haven van Duinkerken uit. Het is al flink donker en het is moeilijk om hier tussen de vele lichten een goede orientatie te krijgen. Lichten waarvan ik denk dat het bij een brug horen, blijken een schip te zijn dat op ons afkomt en met ons de haven uit wil varen. Hij houdt wat in en gaat rustig achter ons langs. Het eerste stuk langs de kust richting het Nauw van Calais staat er nog wat wind en motorzeilen we tegen het laatste stukje stroom tegen in. In het Nauw hebben we inmiddels stroom mee maar is de wind helemaal weg. Nog nooit hebben we hier zo rustig gevaren (het kan dus wel). Ook met de ferry's valt het reuze mee, waarschijnlijk vanwege het tijdstip. Net na zonsopkomst passeren we Cap Gris Nez (zie foto hiernaast) en kunnen de koers naar het zuiden inzetten om niet in de shippinglanes te belanden. Het wordt een windstille, maar zonnige dag waarbij we in korte broek op ons varende terras chillen en rustig richting westen komen. In dit stuk van Kanaal is het vrij rustig qua scheepvaart, op een enkele ferry uit Dieppe en wat zeeschepen van/naar Le Havre na. Aan het eind van de 2e nacht zien we Cotentin (schiereiland van Cherbourgh) aan de horizon verschijnen. Als de sterke stroom mee ons oppakt en we eindelijk ook weer kunnen zeilen, gaan we rekenen waar we naar toe willen en kunnen binnen dit tij. Cherbourgh slaan we over en Alderney is zeker binnen bereik. Maar Guernsey is ook net binnen bereik (als alles meezit), maar daar te laat daar aankomen betekent terug naar Alderney vanwege de zeer sterke stroming hier (tot 9 knopen). Met een snelheid van 13 knopen zeilen we Alderney voorbij en daarna gaat er steeds iets van de snelheid af. Het laatste stuk tussen Guernsey en Sark halen we nog amper 3 knopen met de motor vol bij en net voordat de stroom vol door staat kunnen we Guernsey in draaien. We ruiken op zee al een boslucht en verheugen ons dan ook op de verkenning van dit voor ons nieuwe eiland. In de jachthaven gaan we langszij bij een Duits echtpaar dat op weg is naar de Middellandse Zee. We maken wat eten klaar en pakken een verfrissende douche. Na een tijdje op zee is dat echt de grootste luxe.

 

16 juni

Guernsey

Na een nacht goed bijgeslapen te hebben gaan we plannen maken. Het is nu donderdag en de 1e week van de vakantie zit er bijna op. Voor vandaag, morgen en zaterdag is er een stormachtige wind voorspeld en omdat het hier erg mooi lijkt, gaan we dit niet trotseren en blijven we dus nog even hier vakantie vieren. Eerst lopen we de hoofdstad St. Peter Port in en doen we wat boodschappen. Helaas nog geen Kronenbourgh, maar Carlsberg is natuurlijk ook prima. Op straat lopen hier veel rijke Engelsen waardoor het chique aan doet (mede door de daarop afgestemde winkels). 's Middags pakken we de vouwfietsen en verkennen we de heuvelachtige zuidoostkant van het eiland. Na wat stevig klimwerk (waarom zijn we eigenlijk niet naar de vlakke noordkant gegaan?), bereiken we Fermain Bay (zie foto). Op deze droomachtige plek brengen we enige tijd door en eten en drinken we wat op het prachtig gelegen terras.

17 juni

Guernsey

Vandaag komt de stormdepressie over en is het bijbehorend weer. We pakken de bus naar het westelijke gedeelte van het eiland en maken een mooie lange wandeling. 's Avond uit eten en voor het eerste deze vakantie weer oesters gegeten, wat een heerlijkheid. In het restaurant hingen nog een aantal zeilersspreuken aan de muur zoals: "My girlfriend said she would leave me if I went sailing last weekend... Just starting to miss her!" en "Better a bad day at sea than a good one in the office". Ook nog gezellig geborreld met onze Duitse buren. Ze hebben alle tijd en willen aan het eind van het vaarseizoen in Zuid Europa liggen. Uiteraard zijn we jaloers.

18 juni

Guernsey

Ook vandaag waait het nog hard, maar gelukkig is het wel droog en schijnt de zon af en toe weer. Op de weerberichten zien we dat het morgen wat rustiger wordt en dat daarna weer een nieuwe depressie het Kanaal in zal komen. We willen morgen dus optimaal benutten om weer ze ver mogelijk west te komen, uiteraard is de voorspelde windrichting weer west. Maar gelukkig kan de boot goed aan de wind zeilen en gaan we mikken op Perros-Guirec. Omdat we vroeg willen vertrekken, gaan we vanavond al buiten de haven liggen zodat we niet hoeven te wachten tot het moment dat het tij het toe laat om te vertrekken (met laagwater kun je de haven niet uit). Nu de plannen rond zijn, moeten we nog diesel tanken. Het pompstation aan het water ligt buiten de haven en is morgen pas later open dan dat wij weg willen. Dus gaan we met allebei een jerrycan op de fiets op zoek naar een benzinepomp. Gelukkig ligt deze heuvelop en op de terugweg hoeven we dus alleen maar iets bij te remmen. Diesel overtanken in de boot en klusje geklaard. Daarna weer lekker gewandeld langs een mooi kustpad.

19 juni

Guernsey =>

Perros-Guirec

57 nm

Gelukkig staat er voldoende wind en kunnen we de zeilen hijsen. Ook staat er nog een flinke deining van de afgelopen dagen en maken we soms dus flinke sprongen. Wel een grijze dag. Als we ongeveer halverwege zijn, passeren we Roches Douvres (een groep rotsen hier midden op zee). Uiteraard hebben de Fransen hun best gedaan om hier een vuurtoren op te zetten en we hebben medelijden met de voorturenwachters die op deze eenzame plek hun brood hebben moeten verdienen. Als we aan het einde van de middag Perros-Guirec naderen is het inmiddels flink gaan regenen en is het zicht zeer slecht geworden. Het is dus goed opletten bij de rotsachtige aanloop. Het lukt om de ankerplaats te vinden en daar pakken we een meerboei op. We zien amper de kust waar we vlak voor liggen. Als er 's avond voldoende water staat varen de andere jachten die hier liggen de haven binnen. We blijven hier echter lekker liggen om het 'ankergevoel' weer eens te ervaren.

20 juni

Perros-Guirec

 

's Ochtends gaat het steeds harder waaien en wordt het ook onrustiger om hier te liggen. We verplaatsen ons dus naar het bassin, waar een muur met poort erin (zie foto) er voor zorgt dat er voldoende water blijft staan bij laag water. Op zoek naar een douche lopen we helemaal de verkeerde kant op en aan het einde van de haven vragen we de weg aan een man die de havenmeester blijkt te haven. Deze man is zo aardig om ons met z'n auto naar het sanitairgebouw te brengen... welkom in Frankrijk. Nu we echt in Frankrijk zijn (Duinkerken voelt nog zo Belgisch), slaan we natuurlijk stokbrood, merengues, kaasjes, worst, wijn en bier in. Uiteraard eten we 's avonds oesters.

21 juni

Perros-Guirec

De wind staat ook vandaag nog hard uit de verkeerde richting en blijven dus nog een dagje liggen. We wandelen en fietsen (waar het kan) naar het nabijgelegen Ploumanac'h. Deze plaats is bekend om zijn bijzondere roze granietrotsen. Deze rotsen zijn gedurende 300 miljoen jaar door zee en wind uitgeslepen tot allerlei bijzondere vormen.

22 juni

Perros-Guirec

=>

Morgat

120 nm

We zijn nu te dicht bij ons einddoel om niet nog even door te zetten. Alhoewel de wind nog steeds west is en met zo'n 20-25 knopen behoorlijk stevig, gaan we toch op pad. Met dubbelgereefd grootzeil en half weggerolde fok beuken we tegen wind en golven in. In de ruige omstandigheden (met regelmaat hebben we flink meer dan 30 knopen wind over dek) zeilen we eerst 35 mijl in NW richting. Daar gaan we overstag en is de aanloop van Chenal du Four bezeild. Chenal du Four is het begin van de route tussen Ouessant en het Franse vaste land door. Het is nog steeds ruig en in plaats van te koken, maken we een blik snert warm. Als we 's avonds weer land in zicht krijgen besluit de GPS ons eens te gaan testen en kan hij geen satellieten meer vinden. Naast de GPS, valt daarmee ook de AIS radar weg en begint de gekoppelde DSC marifoon te piepen. We naderen een berucht stukje zee, maar durven het aan om door te gaan. De wind is iets afgenomen en komt nu ruim in. Door de vele rotsen hier hebben we geen last meer van golven en doordat het zicht goed is gebruiken we de vele vuurtorens, lichtenlijnen en lichtbakens voor de orientatie. We blijven beide wakker waarbij Marijke de navigatie doet en ik het zeil- en stuurwerk. Op deze wijze komen we veilig door dit gebied. Aan het einde van de nacht varen we onder dolfijnbegeleiding de baai van Douarnenez binnen. Omdat de wind eerst nog NW zal zijn, gaan we eerst richting de NW kant van baai. Om 7h00 laten we ons anker vallen in een mooie baai bij Morgat.

23 juni

Morgat

Als we nog geen 2 uur liggen te slapen, worden we om 9h gewekt door geklop op de boot. Het blijkt een patrouilleboot te zijn van de Franse douane. Na wat kleren aangetrokken te hebben, komen de mannen aan boord en worden al onze reis- en scheepspapieren gecontroleerd. Nadat alles OK is bevonden vetrekken de mannen weer naar hun moederschip, dat even verderop voor anker ligt. We slapen nog even verder. Nadat we de bijboot (Ding) hebben opgeblazen, varen we eerst naar de haven bij het dorp. Daar pakken we een douche en daarna halen we weer vanalles lekkers aan boord. 's Middags varen we met Ding nog naar een ander strand hier bij de baai en het is enorm genieten van de natuurpracht van deze baai. Het was een heel stuk varen om hier te komen, maar we worden volop beloond voor onze inspanningen. De baai ligt goed beschut tegen de Atlantische deining, het water is heel helder, het weer is goed en het tijverschil is voor Franse begrippen klein. Hier treffen we geen Nederlands, Duitse of Belgische boten meer aan, dat aangeeft dat we dat we buiten het bereik van de gemiddelde zeilvakantie zijn gekomen. Omdat onze beide moeders vandaag jarig zijn, gaan we lekker uit eten (natuurlijk weer met oesters).

 

24 juni

Morgat =>

Douarnenez

10 nm

We wandelen een groot deel van de dag langs de prachtige kust van de landtong die tussen de baai en de Atlantische Oceaan ligt. Nooit eerder hebben we in Europa zo'n helder water gezien als hier. De terugweg doen we over het midden van de landtong waarbij we uitzicht hebben over de Atlantische Oceaan. In het dorp lopen we nog tegen een supermarkt aan en komt er weer veel lekkers aan boord. Aan het einde van de middag halen we het anker op om de baai over te steken naar Douarnenez. De wind is ZW4 en dus perfect om dit tochtje te doen. Vanaf Morgat zie je Douarnenez al liggen, dus de navigatie is dit keer een makkie. Alleen een groepje rotsen ontwijken en verder niets speciaals. Onderweg bekijken we nog de oostkant van de baai. Als we Douarnenez naderen gaan we op zoek naar een geschikte ankerplek. Er is hier wel een haven, maar het is beschut genoeg om rustig te ankeren. We vinden een geschikte plek tussen twee strandjes en het eiland Ile Tristan. We liggen hier helemaal alleen, maar goed beschut en op slechts een klein stukje varen naar het stadje (en de haven met douche). Nog voor het avondeten pakken we Ding en gaan we even aan wal. Daar blijkt de haven vol te liggen met allemaal zeilboten uit het mini-circuit. Dit zijn bootjes van 6,5 meter waarin zeilers solo de Oceaan oversteken. De bootjes hebben net de Mini-Fastnet race gedaan, en Douarnenez was de finishplaats. Na een korte verkenningsronde gaan we weer terug naar de boot om te koken. Douarnenez is de eindbestemming van deze vakantie en dat we dit gehaald hebben (ondanks de westenwinden), vieren we met Champagne. Hiervan wilden we een foto maken met de zelfontspanner. Maar dat lukte nog niet de eerste keer aangezien de camera op filmen stond en we dus een (hilarisch) filmpje hebben opgenomen van onszelf. Daarna toch maar even nog een foto gemaakt. Op deze bestemming zijn we dichter bij Spanje dan bij Den Oever, en dat geeft tot wel een echt verweggevoel.

25 juni

Douarnenez

Vandaag vieren we echt vakantie. Het is heerlijk weer en we hebben nog even de tijd voordat we de terugreis richting Nederland weer in moeten zetten. We beginnen dus maar eens met een douche op de wal, gevolgd door een ontbijt op een zonnig terras. Normaal ben ik niet zo'n fan van pannekoeken, maar een crepe de nutella is toch wel bijzonder aangenaam. Na het ontbijt wordt het al snel warmer en dat betekent dat onze witte lijven in de zon mogen om een beetje bij te kleuren. Ook wandelen we door het stadje. Het blijkt dat Douarnenez een zeer rijke tijd heeft gekend door de vangst op sardines. Toen men zich ging specialiseren in het inblikken van sardines ging het pas echt goed met de zaken. Op een gegeven moment zijn de sardines echter de baai uit vertrokken en ging het snel minder met de stad. De vissers verplaatsten hun werkgebied daarna naar andere visgronden over de hele wereld.

 

26 juni

Douarnenez =>

Camaret

25 nm

Wederom is het een mooie dag en we besluiten het anker maar eens iets verderop in de baai uit te gooien bij een ander strand. Het waait nu nog te hard uit ZO om naar de geplande ankerbaai aan de overkant te gaan. De voorspelling is dat de wind later vandaag gaat liggen, dus relaxen we hier wat achter het anker. Ondertussen zwemmen er een paar enorm grote kwallen van wel 50 cm doorsnede langs de boot, wat ons niet echt aanmoedigt om ook te gaan zwemmen. Na de lunch begint het echter te kriebelen. Er is zon en er is wind, dus waarom zouden we niet gaan zeilen. We kunnen Camaret nog voor de avond halen en al snel halen we het anker op en hijsen we de zeilen. Het is een mooie tocht, die voor een deel over de Atlantische Oceaan gaat. Onderweg komen we langs een aantal mooi gevormde rotspartijen. Zoals voorspeld, houdt in de loop van de middag de wind er mee op en het laatste stukje doen we op de motor. Tegen zessen draaien we Camaret binnen en daar varen we door naar de binnenhaven. In de buitenhaven zien we het internationale gezelschap vertrekkers liggen die aan het wachten zijn op goed weer voor de oversteek naar Spanje. Hierdoor is Camaret een bekende haven aan de Atlantische Oceaan.

27 juni

Camaret

Terwijl we in Camaret liggen, realiseren we ons dat Ouessant eigenlijk best dichtbij is en dat een zeiler niet heel vaak de kans heeft om dit beruchte eiland met eigen kiel te bereiken. Voor vandaag is er echter mist voorspeld en ook kans op onweer. Niet echt een dag om naar Ouessant te varen dus. De mist is er wel, maar het onweer en de regen blijven gelukkig weg. Omdat de wind 's middags van ZO naar NW draait, verleggen we de boot ook maar met de wind mee zodat we vannacht geen geklots van golven op het achterschip hebben. De wind blijft de komende dagen NW, en dat betekent dat het mogelijk is om naar Ouessant te varen. Omdat de weg daar naar toe bezaaid ligt met rotsen en gebieden met sterke stromingen, besteden we vandaag best wat tijd aan de voorbereiding van deze tocht.

28 juni

Camaret =>

Ouessant

35 nm

Bij ons vertrek staat er al een lekkere stijve bries uit NNW. Het eerste traject naar Basse Royale is een rechte lijn naar het westen en dus goed te doen. Daarna gaan we scherp aan de wind iets noordelijker richting de rotsen van Pierres Noires en dan richting Ouessant. Het eiland is niet direct bezeild, maar de noordgaande stroming helpt ons een stuk in de goede richting. Na enige tijd komt het eiland met z'n gigantische vuurtorens goed in het zicht. Het eiland geeft met deze wind een beetje beschutting voor de deining, maar toch blijft de zee hier een grote klotsbak vanwege de sterke stromingen hier. Als we ruim over de aanlooplijn voor de Baie de Lampaul zijn gaan we overstag voor het laatste stukje. We varen bijna halve wind de baai binnen en maken een paar rare schuivers door de verwarde zee van golven, stroming en deining die hier samenkomen. Het is een magisch moment als je de 2 grote vuurtorens aan het begin van de baai passeert. Als we dit hebben gehad komen we in rustiger water en ontwijken we nog een eilandje dat hier midden in de baai ligt. Dan komt de ondiepte 'Le Grand Truc' en hier moeten we ook een trucje uitvoeren aangezien de fok niet meer wil inrollen. Al snel besluiten we om de fok dan maar ouderwets te strijken. Met fok aan dek varen we richting de meerboeien aan het einde van de baai. Meerboeien of achter eigen anker is hier de enige optie aangezien er alleen een droogvallend haventje is. Er ligt een handjevol andere zeilboten aan de meerboeien, maar aan hun bewegingen te zien komt de deining tot overal. Nadat we een meerboei hebben opgepikt gaan we even rustig bijkomen van deze bijzondere trip en realiseren we ons dat het ons is gelukt: we liggen op Ouessant! Het is nog in de middag, dus pakken we de bijboot om het eiland te verkennen. We varen richting het reddingboothuis en maken de bijboot vast aan de boothelling. Te voet verkennen we de rest van dit eiland en verbazen ons over het unieke karakter. Nergens eerder hebben we een eiland gezien dat zo geteisterd lijkt te zijn door de vele stormen die hier veelal razen. Er staan nauwelijks bomen, er is veel rots, een beetje grasachtige begroeiing, kleine planten en enkele grotere planten. De huizen zijn stevig gebouwd zonder tierelantijnen en de tuinen zijn allemaal omgrensd door een muur. Na een kleine 2 uur lopen gaan we op een terrasje zitten. Na een paar drankjes besluiten we ook maar daar te gaan eten. Aan de dinertafel zitten we naast 2 andere Nederlanders die hier in een hotel zitten. Ze hebben ons vanmiddag binnen zien varen en waren al verbaast een boot met Nederlandse vlag hier te zien varen. Na het eten lopen we terug naar de bijboot en komen daar tot de ontdekking dat hier wat meer tijverschil heerst dan in onze vorige haven: Ding staat hoog en droog op de rotsen. Dan bedenken we dat we ongeveer 1 uur na hoogwater aan land zijn gegaan en dat we 4 uur later dus bijna het gehele tij weer kwijt zijn. Met wat geklungel krijgen de Ding weer in het water en varen we terug naar de boot. Daar hijsen we de fok er weer in en repareren het rolmechanisme nog even. Om in deze toch enigszins onrustige baai te kunnen slapen drinken we nog wat wijn. Met te veel indrukken van deze dag gaan we te kooi.

29 juni

Ouessant =>

L'Aber Wrac'h

32 nm

De wind is nog steeds NW en dus een goede richting om weer verder te gaan richting huis. Bij het verlaten van de baai gaat het nog bijna akelig mis. De aanloopkoers was 55 graden. De koers die we nu moeten varen is dan 55+180 = 235 graden. Zo rekenen we het ook uit, maar op 1 of andere manier heb ik in m'n hoofd dat we 225 graden moeten sturen. Hierdoor stuur ik dus 10 graden te zuidelijk en dat is... precies waar de rosten liggen. Gelukkig komt Marijke net op tijd erachter dat we verkeerd zitten en stuur ik snel meer westelijk. Achteraf zien we op de GPS dat het echt net is goed gegaan. Nadat we de machtige vuurtoren La Jument (hiernaast bij rustig weer, maar zoek maar eens op bij google afbeeldingen voor mooie stormfoto's) hebben gepasseerd, gaan we de beruchte Passage de Fromveur in. Het waait zacht, maar met de harde stroming gaan we ruim 10 knopen over de grond. Aan het einde van de passage wordt het helemaal een spectakel als deze krachtige stroom de oceaan weer ontmoet. Een paar uur later varen we de prachtige rivier van Aber Wrac'h op. Iets stroomopwaarts nemen we een plekje in de haven. Hier ontmoeten we het Duitse stel weer waar we op Guernsey 3 dagen naast gelegen hebben en we praten uitgebreid bij. 's Avonds eten we in een heerlijk restaurant met een fenomenaal panoramisch uitzicht over de riviermonding.

30 juni - 1 juli

L'Aber Wrac'h =>

St. Vaast

168 nm

Vandaag hebben we een zwakke noordenwind en kunnen we dus een flinke slag maken in oostelijke richting. Als we rond het middaguur vertrekken schijnt de zon al volop. We kunnen een stukje afsnijden door een gebied met rotsen en dit maakt het begin gelijk spannend. Na de rotspassage hijsen we de zeilen en zetten we koers naar Guernsey. 's Nachts zijn we ter hoogte van Guernsey en hebben we nog stroom tegen. Maar als de stroming hier om draait, dan krijgen we een enorme zet richting Cherbourgh. We zeilen dus door en zodra de stroming kentert worden we door de Alderney race richting Cherbourgh gebracht. We bereiken hierbij snelheden van 13 knopen over de grond, met slechts een zwakke wind. Ter hoogte van Cherbourgh hebben we nog een beetje stroom mee en we besluiten door te varen naar het gezellige St. Vaast. Bij de kaap van Barfleur krijgen we nog wat sterke stroming en een zeer verwarde zee te verduren van de Ras de Barfleur, maar hierna wordt het rustiger. De zon schijnt al weer lekker, we hebben een beetje stroom tegen, maar de wind brengt ons richting St. Vaast. En dan zijn ze daar op eens: dolfijnen. Gedurende een half uur zwemmen 2 dolfijnen met ons mee en maken we vele foto's en een paar video's (zie ook bij Video's). Vlakbij St.Vaast houden ze het voor gezien en dan draaien we de baai in. We gooien het anker uit en gaan later nog iets verderop liggen aangezien waar we de eerste keer lagen wel erg weinig water blijft staan. Daarna lekker uit eten en dit keer zorgen we dat Ding ons geen verrassingen meer kan bezorgen door hem hoog op het droge te leggen.

2 juli

St. Vaast

De zon schijnt volop en we genieten van een landdag in St.Vaast. We tanken nog wat diesel in de haven en besluiten daar ook maar te blijven voor de nacht. Afgelopen nacht was de wind namelijk gedraaid naar oost en dan is de baai dus onbeschut voor de golven.  

3 juli

St. Vaast =>

St. Valery

83 nm

Om 10h gaan we zodra er weer voldoende water staat weer de haven uit. Wederom een zonnige dag en nog steeds een zwak, maar voldoende windje uit noordelijke richting. Hiermee varen we een lang stuk naar St. Valery. We zullen 's nachts aankomen in deze getijdenhaven en dat maakt het allemaal weer een stukje spannender. Niet alleen omdat het dan donker is, maar omdat de toegangspoort 's nachts alleen tussen 30 min voor en na hoogwater open is. Op een afstand van zo'n 16 uur varen is dat dus niet heel makkelijk te plannen. Gelukkig zit het mee en we liggen zelfs iets te vroeg voor de haven. Hierdoor kunnen we de aanloop rustig doen en dat is hier niet verkeerd aangezien de havenlichten niet heel duidelijk staan opgesteld. Ietsjes later liggen we in de haven van dit pittoreske plaatsje, wat inmiddels een vast onderdeel is geworden van onze Frankrijk-vakanties.

 

4 juli

St. Valery

Vandaag alweer een heerlijke zonnige landdag met strand en wandelingen.  

5 juli

St. Vaast =>

Boulogne

65 nm

 

De voorspellingen maken het ons een beetje lastig vandaag. Er staat nu geen wind, maar vanaf morgenvroeg gaat het hier dagenlang hard waaien. Toch besluiten we maar om aan het begin van de middag (pas dan laat het tij het toe) te vertrekken richting Nederland. De motor draait rustig en in de loop van de avond gaat het regenen. Rond middennacht zijn we ter hoogte van Boulogne, regent het nog steeds, geen wind en stroom tegen. Op dat moment kunnen we geen van beide een goede reden bedenken om niet de haven van Boulogne in te gaan en een uurtje later liggen we langszij.

 

6-7 juli

Boulogne =>

Stellendam

131 nm

Na een heerlijke nachtrust gaan we rond 12h weer verder. Inmiddels staat er voldoende wind uit ZW en met alleen de fok gaan we richting het Nauw van Calais. Natuurlijk is het daar weer ouderwets ruig met hoge golven die gelukkig van achteren komen zodat ik ze niet zie. De wind is hard en ook in de rug en we meten uitschieters van 35 knopen over dek (ja, met wind in de rug dus hard genoeg). Na het Nauw wordt het weer rustiger en zo gaat de Franse kust over in de Belgische. De Belgische luchtmacht heeft blijkbaar feest want er wordt 's avonds een prachtige luchtshow met vele straaljagers opgevoerd. 's Nachts varen weer Nederlands gebied binnen en schrik ik me nog lam wanneer 1 van de boeien die we als waypoint hebben geprogrammeerd een kapot licht blijkt te hebben en dat we dus opeens vlakbij een groot zwart gevaarte varen. De kustwacht is ons dankbaar voor de melding (is al de 2e keer dat dit ons overkomt, blijft dus opletten in het donker). Ook bedenken we 's nachts dat we ook nog via de Staandemastroute door Zeeland, Zuid-Holland, Noord-Holland en IJsselmeer terug kunnen. Om 9h 's morgens knopen we vast in Stellendam waar we te horen krijgen dat de sluis pas om 11h opengaat ivm een defect. Ik zet een pot koffie en fiets ondertussen naar een watersportwinkel om de kaarten van de Staandemastroute te kopen. Tijdens de koffie reken ik uit dat het allemaal net moet lukken en besluit alvast wat familie op de hoogte te brengen van ons plan. Beide zussen uit Gouda en Dordrecht zijn thuis en we spreken af om elkaar 's avonds in Dordrecht te treffen.

7 juli

Stellendam =>

Dordrecht

31 nm

De sluis gaat inderdaad om 11h weer in bedrijf en dan varen we via het Haringvliet naar het Hollandsch Diep. Voor ons een nieuw vaargebied en totaal anders dan we de afgelopen weken gewend zijn. In Dordrecht moeten we ons nog even haasten om de opening van de spoorbrug te halen, maar we hebben weer eens geluk. Bij de spoorbrug staat Jolijn ons al op te wachten en het is erg leuk om elkaar op deze wijze te treffen. We vinden een mooi plekje in de historische binnenstad van Dordrecht. En niet veel later zitten ook Thijn, Arjan en Marlous bij ons aan boord. Wat een onverwachte gezelligheid in eens.

 

8 juli

Dordrecht =>

Amsterdam

47 nm

Deze dag staat in het teken van bruggen en sluizen en zorgen dat we op tijd bij de juiste brug zijn. Zeker in het begin van de dag moet het gas er flink op om de spoorbrug in Gouda te halen. Zo hard als we kunnen varen we dus naar Rotterdam en dan over de Hollandse IJssel naar Gouda. Daar hebben we het geluk dat we direct met de schutting van de Julianasluis mee kunnen met de vrachtvaart. Hierdoor zijn we net op tijd voor de spoorbrug en kunnen we onze reis verder in een wat rustiger tempo voortzetten. We genieten van de ervaring van het varen door dit Hollandse landschap. In de loop van de avond verzamelen we met zo'n 15 boten voor de nachtelijke passage door Amsterdam. Ook dit is weer een unieke ervaring. In konvooi varen we in een kleine 2 uur dwars door Amsterdam. Om 02h30 liggen we vast aan de Houtmankade en gaan we lekker slapen.

9 juli

Amsterdam =>

Den Oever

47 nm

Om 10h30 varen we verder in deze laatste etappe van onze reis. Met ZW 5-6 bft in de rug zijn we al aan het einde van de middag in Den Oever. Toch geeft het altijd weer een heel fijn gevoel om in je thuishaven terug te keren. Het is gelukt om onze doelbestemming te bereiken en met 1266 mijl in 4 weken hebben we een mooi gemiddelde.  

 


 

Copyright © All rights reserved 2023