Overvaren Tholen naar Den Oever 2010 


22 feb 2010

Roompot Marina

26 nm

Na 2 maanden van sneeuw en ijs, lijkt deze week de dooi toch echt door te zetten. Daarnaast is het tij zowel in Zeeland als op de Waddenzee gunstig om een overtocht te plannen. Gisteren zijn we alvast naar Tholen gegaan (grotendeels met de trein en laatste stuk gebracht door Arjan: tnx!), zodat we vandaag op tijd aan de eerste etappe konden beginnen. De planning is om vandaag de Oosterschelde af te varen tot de laatste haven voor de Noordzee (Roompot Marina). Daarna gaan we naar Scheveningen, dan naar IJmuiden en dan naar Den Helder of Den Oever. Welke van de twee het wordt hangt ervan af of de haven van Den Oever al ijsvrij is (toen we gisteren vertrokken was die namelijk nog gesloten). Vandaag hebben we vanaf 9.00 stroom mee de Oosterschelde af. Het is nog best fris met 5 C en we hebben dan ook heel veel lagen kleren aan. Als we klaar zijn voor vertrek wordt het best spannend: we gaan voor het eerst met ons nieuwe schip varen! We bedenken hoe we het beste los kunnen gooien met de huidige windrichting en uiteindelijk gaat de motor in z'n achteruit en varen we de box uit; we zijn op weg. Omdat we al vrij snel het eerste opstakel (de Bergsediepsluis) tegenkomen, doen we het eerste stuk op de motor. Dit gaat gelukkig zonder problemen en in een stilte die we niet gewend zijn (de motor is bizar goed geisoleerd). Als we de sluis in zicht hebben roepen we de sluiswachter op (die vele kilometers verderop zit aangezien deze sluis op afstand wordt bediend) en deze zet de sluis voor ons klaar en opent de brug zodat we direct het kleine sluisje in kunnen varen. Na het schutten varen we het mooie schone water van de Oosterschelde op en hijsen we de zeilen. De wind komt pal van achter en is niet al te sterk, zodat het nog niet heel hard gaat. Maar we vinden het prima omstandigheden om de boot te leren kennen. Daarnaast helpt de stroom mee ons natuurlijk ook de goede richting uit. Het eerste stuk van de Oosterschelde is vrij rustig, maar bij het Kanaal door Zuid-Beveland wordt het drukker met beroepsvaart. Het mooie is dat we de meeste beroepsvaart al ruim van te voren zien aankomen op de AIS radar. Ook een aantal vissers zien we terug op de AIS. Als we ruim over de helft zijn, komen we het tweede obstakel van vandaag tegen: de Zeelandbrug. Ruim een halve mijl van te voren roepen we de brugwachter op met de marifoon en omdat we nog steeds de wind in de rug hebben vragen we of het goed is dat we de zeilen laten staan (meestal hebben brugwachters liever niet dat je onder de brug door zeilt, maar nu is het wel erg makkelijk). Gelukkig staat hij het toe, waarschijnlijk omdat hij ons maar zielig vindt omdat we nu met dit weer aan het zeilen zijn (het regent inmiddels ook nog eens flink). Maar hij weet niet dat wij volop genieten en eigenlijk geen moment koud zijn (behalve onze voeten dan). Als we bij de brug zijn, staat deze al voor ons open en kunnen we zonder oponthoud de reis voortzetten. We hebben nog steeds stroom mee en het duurt dan ook niet lang totdat we onze eindbestemming van vandaag in zicht krijgen. Nog steeds hebben we geen enkele andere zeilboot gezien (het is toch voorjaarsvakantie deze week?) en de haven ziet er wat uitgestorven uit. Gelukkig is de haven gelegen bij een groot bungalowpark en hebben we een supermarkt en meerdere eetgelegenheden tot de beschikking.

 

 

23 feb 2010

Roompot Marina

De weersvoorspelling voor vandaag (noordoostenwind en temperaturen net boven nul) houdt ons een dagje langer in de Roompot marina. Voor morgen ziet het er aanzienlijk gunstiger uit (zuidenwind en zo'n 7 C) om de lange etappe naar Scheveningen te volbrengen.  

24 feb 2010

Scheveningen

49 nm

Na de kou van gisteren was het vanochtend heerlijk wakker worden: een waterig zonnetje had de temperatuur al tot 5 C doen stijgen. Bij vertrek staat er een klein beetje wind, maar gelukkig wel uit een goede richting. De Roompotsluis levert weinig vertraging op en we zijn geheel volgens planning op weg naar Scheveningen. Na ruim een uur houdt de wind het voor gezien en gaan we verder op de motor. Niet veel later zien we een schip achter ons aan de horizon verschijnen. Het leek eerst een visser, maar doordat het iets aan een kraan had hangen dacht ik aan het schip van Rijkswaterstaat dat met de betonning bezig was. Als we even later weer achterom kijken zien we een snelle speedboot op ons af komen en daarachter vaart nog steeds het andere schip. Dit lijkt heel erg op een actie van de Douane zoals we die al eens eerder op zee hebben meegemaakt. En ja hoor, de boys komen langszij en vragen of ze voor een controle aan boord mogen komen. Gelukkig hebben we alle papieren mee en zelfs de paspoorten zijn op het laatste moment nog in de tas gestopt. Alleen is er wat onduidelijkheid over de scheepsnaam en thuishaven: op alle papieren staat DOEN, maar achterop staat nog Sepia. We leggen uit dat we de boot net nieuw hebben en nog geen kans hebben gezien de oude naam eraf te halen. Ze vinden het allemaal OK en nemen na zo'n 10 minuten bij ons aan boord doorgebracht te hebben weer afscheid. Kort daarna komen ze weer op ons af en vragen we ons af waarvoor. Maar het valt mee, 1 van de heren is z'n muts kwijt en denkt dat hij hem bij ons aan boord heeft laten liggen (wat inderdaad zo blijkt te zijn). We zetten onze reis voort richting de oversteekplaats van de Maasmond. Als we de koers sturen die de GPS aangeeft komen we op het land terecht, dat kan niet de bedoeling zijn. Na een kleine controle blijkt dat ik coordinaten van het begin van de Maasmond verkeerd heb geprogrammeerd en de fout wordt hersteld. Inmiddels is er ook weer wind en zeilen we weer. Wanneer we bij de Maasmond aankomen zien we inmiddels vele grote zeeschepen om ons heen en tevens op de AIS radar. Met de begeleiding vanaf de wal via de marifoon worden we er veilig doorheen geloodst. Als we bijna door de Maasgeul zijn, komt er een groot schip (MSC Japan) wel heel erg op ons af en op de AIS radar lijkt het dat we een ramkoers met elkaar hebben. Als de MSC Japan de verkeersbegeleiding oproept en zegt dat de CPA (closest point of approach) met het noordgaande jacht 0 is, weten we het zeker: we zitten op een aanvaringskoers. We worden weer opgeroepen door de verkeersbegeleiding en spreken met ze af dat we achterlangs gaan (had niet perse gehoeven maar da's wel zo ontspannen). Na deze gebeurtenis is het gedaan met de drukte en is het nog een klein stukje naar Scheveningen. De wind trekt aan en komt af en toe tot een kleine 6 bft. Hiermee klokken we ons dagrecord van 8,8 knopen (en dat zonder gennaker met de oude zeilen). Na een mooie dag zeilen leggen we rond 17.00 aan in Scheveningen.

25 feb 2010

IJmuiden

28 nm

Omdat de stroom pas vanaf 10.00 noord gaat, kunnen we vanochtend rustig aan doen. Rond 11.00 vertrekken we uit Scheveningen. De wind is vrij krachtig en daarom steken we het eerste rif. Op zee staan er mooie golven en met wind, stroom en golven mee racen we richting IJmuiden (we klokken 10,2 knopen op de GPS). Onderweg is het rustig met de scheepvaart totdat we IJmuiden naderen. Via de marifoon en AIS houden we alle scheepsbewegingen in de gaten. Maar als we zo'n 3 mijl voor IJmuiden bijdraaien richting de haveningang worden we overvallen door dichte mist. Melden bij de havendienst is niet verplicht voor de pleziervaart, maar we doen het maar wel zodat ze weten dat we hier zitten en daarnaast willen ze ons naar binnen begeleiden. Met GPS en AIS zou het ook gelukt zijn, maar het is toch erg fijn dat we met enige regelmaat instructies krijgen vanaf de wal. Als we even in wind draaien om de zeilen te laten zakken, ziet de havendienst dat zelfs ook op hun radar en vragen ze ons wat we aan het doen zijn. Op de motor gaan we verder en we komen steeds dichter bij de pieren. Op de zuiderpier staat een misthoorn die angstaanjagend aan het brullen is. Dat we tussen de pieren zijn zien we op de GPS en krijgen we ook door van de havendienst, maar van de gigantische pieren zien we slechts een vage schimp van de zuiderpier. Pas als we voor de ingang van de marina zijn, zien we de betonning die ons verder naar binnen begeleidt. We bedanken de havendienst vriendelijk voor hun hulp naar binnen. Als we een plekje zoeken in de marina, trekt de mist weer net zo snel op als dat hij verschenen was. Als we vastliggen evalueren we het geheel. Voor ons was dit de eerste kennismaking met mist op zee, maar we hebben geen moment het gevoel gehad dat we in gevaar waren. Met de GPS wisten we onze positie en de AIS radar vertelde waar de grote zeeschepen waren. Een extra luxe was de ondersteuning vanaf de wal door de havendienst.

26 feb 2010

IJmuiden

Als we wakker worden is er al een windwaarschuwing voor windkracht 6 en de wind zal toenemen tot kracht 8. We blijven dus nog maar een dag in IJmuiden. We maken plannen voor de volgende etappe. Den Oever is nog steeds gesloten vanwege ijs. We zouden naar Den Helder kunnen en dan volgend weekend verder naar Den Oever (als het ijs dan weg is), maar dat maakt ons wel afhankelijk van het tij. Een andere optie is het Noordzeekanaal in en dan de boot in Amsterdam leggen. Dan kunnen we via het IJsselmeer naar Den Oever als het ijs weg is. We bellen met de Sixhaven in Amsterdam en deze is gelukkig ijsvrij. Morgen gaan we hiernaartoe en laten we de boot daar achter.  

27 feb 2010

Amsterdam

15 nm

Het blijft indrukwekkend om met je 'kleine bootje' bij het grote zeesluizencomplex van IJmuiden te varen. De kleinste sluis wordt ook gebruikt voor de pleziervaart en hier moeten wij dan ook naar toe. Als we daar aankomen staat de sluisdeur al open en als we er bijna zijn gaat ook de brug voor ons open en kunnen we (alweer) zonder oponthoud de sluis invaren. Het kanaal zelf is ruim 2 uur varen tot Amsterdam en onderweg drinken we koffie en maken we van alles mee. Allereerst zijn er natuurlijk de grote zeeschepen en de kleinere binnenvaart. Ook zijn er best veel pondjes die altijd voorrang hebben en daarnaast vaart er een snelle (34 knopen op de AIS!) draagvleugelveerboot tussen IJmuiden en Amsterdam. Omdat het weekend is treffen we ook nog eens een best aantal vissersbootjes. Naarmate we dichter bij Amsterdam komen, wordt het steeds drukker op het water en op het IJ komen daar ook nog eens de Amsterdamse rondvaartboten bij. Tegenover het CS draaien we de Sixhaven in en hier laten we DOEN liggen totdat het ijs weg is en we via Markermeer en IJsselmeer naar Den Oever kunnen varen.  

6 maart 2010

Enkhuizen

34 nm

Afgelopen maandag is het vaarverbod voor het IJsselmeer ingetrokken en een dag later werd er ook geen melding meer van ijs gemaakt op de ijskaarten voor de binnenvaart. Woensdag nog even met Den Oever gebeld en ook dat is weer bereikbaar, dus wat betreft ijs is de weg naar Den Oever nu helemaal vrij. Dit weekend hebben we de mogelijkheid om vrij te plannen en zodoende zijn we gisteren op weg gegaan naar Amsterdam. Eerst met de auto naar Den Oever en vanaf daar met de bus naar Hoorn en dan met de trein naar Amsterdam. Laatste stukje met de pond over het IJ en dan zijn we al weer aan boord bij DOEN. Binnen is het 3 graden. We zetten de verwarming op maximaal, maar het is natuurlijk niet 1-2-3 behaaglijk, dus kruipen we snel in een slaapzak. 's Nachts trekken er veel buien over en neemt de wind flink toe. Als we wakker worden ligt er gelukkig geen sneeuw en schijnt de zon maar is er nog best wat wind (6 bft) en die komt notabene uit het noordoosten, lekker een dagje tegen de wind in hakken dus. In de haven leggen we vast het 2e rif in het grootzeil. Nadat we de haven uit zijn gevaren, is het nog een stukje varen op IJ, dan de Oranjesluizen en dan de Schellingwoudebrug. Hierna is het Markermeer voor ons open en hijsen we de zeilen. Het ijs is dan wel weg, maar het is wel ijskoud (3 graden in 6 bft is -10 gevoelstemperatuur). We zijn goed voorbereid en zitten in een combinatie van zeil- en skiuitrusting en daaronder heel veel lagen kleren. Na een tijdje zeilen ziet het dek er een beetje vreemd uit en bij nadere inspectie blijkt dat er zich een ijslaag aan het vormen is. Niet veel later is het hele voordek bedekt met ijs en hangen ijspegels aan de reling. Ook de fok wordt bedekt met een laag ijs van het buiswater en elke keer als we overstag gaan, komen er allemaal ijsblokjes over ons heen. Heel erg bijzonder om in deze omstandigheden te zeilen. Is het afzien? Nee, nog steeds is dit een feest om mee te mogen maken! Ook zien we (in tegenstelling tot de gehele vorige week) medezeilers. Na zo'n 6 uur zeilen komt Enkhuizen in zicht en schutten we door de sluis het IJsselmeer op. Nu staat er geen enkel vast object meer tussen ons en Den Oever. We leggen DOEN vast in de oude haven en zijn toe aan een warme douche. Het sanitairgebouw gaat echter pas in april weer open, we hebben gelukkig deo mee...

7 maart 2010

Den Oever

18 nm

Vannacht heeft het nog 5 graden gevroren en de ijspegels van gisteren hangen dus nog steeds aan de reling. De zon laat zich vandaag van zijn beste kant zien, maar het heeft nog geen effect op de temperatuur. Wederom pakken we ons dus flink in met 3 paar sokken, 3-4 lagen kleding op onderlijf, 6 lagen kleding op het bovenlijf en muts en skibril. De wind komt nog steeds uit dezelfde richting maar is sterk in kracht afgenomen naar zo'n 2-3 bft, net genoeg om nog een beetje vooruitgang te boeken. Het rif mag dus uit het grootzeil en zo varen we onder vol zeil het laatste stukje van deze winterexpeditie richting Den Oever. Hard gaat het niet, maar de afstand is te overzien en we hebben geen haast dus doen we alles lekker op zeil. Het eerste stuk hebben we nog halve wind, maar als de wind wat later naar het noorden draait gaan we weer straak aan de wind. Na het vogeleiland, is het een rechte lijn naar Den Oever. Doordat het zicht vandaag zeer goed is, zien we de eindbestemming al ruime tijd aan de horizon. Langzaam komen we steeds dichterbij en concluderen we dat winterzeilen zoals we dat de afgelopen weken hebben gedaan toch echt wel heel lekker en bijzonder is. De vorige boot stond altijd 's winters op de kant, maar we denken erover om dat met deze boot om het jaar te gaan doen. Ook denken we onderweg na over de vele mooie tochten die we de komende jaren met deze boot mogen gaan maken in weekende, vakanties en natuurlijk 'de grote reis'. Als we de haven van Den Oever binnenvaren, leggen we DOEN eerst vast aan de gastenstijger, omdat we onze nieuwe box nog niet weten. We krijgen ons boxnummer van de havenmeesters en niet veel later ligt DOEN op z'n nieuwe plek. Het is gelukt! Van ons mag het zeilseizoen beginnen.


 

Copyright © All rights reserved 2023