Zomervakantie Friesland & IJsselmeer 2003 


Zomer 2003
Voor het eerst gingen we een langere tijd weg met het rode bootje. Veel meer dan wat kleren, een slaapzak en een campingaz kooksetje hadden we niet mee. En, oja, natuurlijk de onderwaterkit. Inmiddels was namelijk gebleken dat het bootje her en der lek was. Het rubber van de raampjes druppelde flink door bij regen en ook hadden we een gaatje in het dak, beide prima te bestrijden met kit en tape. Maar ernstiger was het lek in de boot waar we geen grip op kregen. We kregen het idee dat ergens tussen de kuipvloer en de romp zich water bevond, wat daar waarschijnlijk terecht kwam via de vele gaatjes in de kuipvloer. De ruimte tussen romp en kuip was afgeschermd van het kajuitje met ingekit timmerwerk. Maar zo nu en dan begaf de kit het en werd binnen alles nat. Meestal gebeurde dit als we tijdens het zeilen flink helling maakten en daarom hadden we altijd de onderwaterkit paraat tijdens het zeilen. Gelukkig was het kajuitje klein en kon er dus nooit heel veel nat worden en hadden we zolang de zon maar scheen het allemaal redelijk snel weer droog.
Deze vakantie zijn we begonnen met ons te vermaken op en rond het Heegermeer (Heeg, Woudsend, Konijneneiland). Zoals de foto's laten zien, hadden we er lekker weer bij. Tevens beschikten we over een nieuwe fok, die we via Marktplaats op de kop hadden getikt. De vorige genua was onhandig groot en viel behoorlijk uit elkaar. Met de zgan'we fok liepen we lekker en best hard. Op de Fluessen kwam er zelfs iemand in een wedstrijdbootje naar ons toegevaren om te vragen hoe wij zo hard konden gaan. Via de Fluessen zakten we langzaam af richting Stavoren. We hadden immers het stiekeme idee om met dit bootje een stukje het IJsselmeer op te gaan. Aangekomen in Stavoren bleek het al behoorlijk druk te zijn en even waren we bang dat we geen plekje zouden kunnen vinden. Maar door de beperkte afmetingen van het bootje, konden we nog een laatste plekje krijgen naast het bruggetje. Dit voordeel hebben we wel vaker dankbaar benut. Daarnaast konden we ook door de diepgang van slechts 30cm op plekjes komen die voor anderen onbereikbaar waren.
Na het eten zijn we maar eens naar de sluis gelopen die ons toegang moet gaan bieden tot het IJsselmeer. De pieren in het IJsselmeer zagen er indrukwekkend uit, net als de grootte van het IJsselmeer. Toch maar de knoop doorgehakt om de volgende dag via het IJsselmeer naar Lemmer te varen. Deze route volgt de Friese kust en kent eigenlijk maar 1 groot obstakel: het Vrouwezand, een gevaarlijk ondiepte ten zuiden van Stavoren. We hadden geen waterkaart van het IJsselmeer, maar dit stukje stond gelukkig nog net op de rand van de waterkaart van Friesland. Met een klein kompasje om de nek, een prima wind uit het noordwesten en wat goede moed, gingen we op pad. In de sluis waren we met afstand de kleinste. Eenmaal op het IJsselmeer nam de spanning toe moesten we even wennen aan dit nieuwe water. De kleur was anders, het rook anders en de golven waren anders. We volgden de tonnen die ons om het Vrouwezand leidden en konden daarna een meer ruimwindse koers varen. We begonnen steeds meer te genieten en langzaamaan kwam Lemmer in zicht. In de sluis in Lemmer, kwam ook op Marijke's gezicht weer een lach. We hadden het maar mooi even gedaan.
Verder bleven we deze vakantie maar in Friesland en deden we oa nog Langweer, Sneek en Earnewoude aan.